Trauma is natuurlijk een groot woord ... maar er is inderdaad één en ander mis gelopen tussen mij en Phantasialand. Dat verhaal heb ik nooit helemaal van begin tot einde verteld omdat ik de andere forumleden er niet nodeloos mee wou lastigvallen. Maar nu iemand mij rechtstreeks de vraag stelt, zal ik een eerlijk antwoord geven.

Ik volg dit forum al een hele tijd en heb alles meegelezen toen Taron open ging voor het grote publiek. Iedereen was laaiend enthousiast en zelfs mensen met honderden achtbanen op de teller vonden het één van de beste coasters die ze ooit bereden hadden. Ook op foto's en onridevideo's zag ik dat het echt een hele goede achtbaan moet zijn. Uiteraard wou ik hem toen heel graag zelf eens proberen (zeker als je weet dat ik tot nu toe enkel 'gemiddelde' coasters heb gedaan).

Helaas was dat niet zo eenvoudig. Phantasialand is - ondanks een reistijd van minder dan drie uur - voor mij een heel moeilijk bereikbaar park. De verbinding Leuven-Brühl is via openbaar vervoer nauwelijks doenbaar en zeker niet als daguitstap. Ik heb geen familie of vrienden die echt in pretparken geïnteresseerd zijn, dus samen met hen gaan is ook niet echt een optie. Kan ik er dan niet gewoon zelf naartoe rijden? Wel, nu wordt het dus gênant ...

Ik heb al jaren een geldig rijbewijs B en ik weet zeker dat ik de auto van mijn ouders één dag mag lenen. Dus ja, wettelijk gezien is er niets dat me tegenhoudt. Helaas ben ik als chauffeur altijd nogal bang geweest Meer bepaald de angst om iets verkeerds te doen en zo een ongeval te veroorzaken, dus als passagier heb ik nooit problemen. Hoe bizar het voor de meeste mensen ook klinkt: aan mij vragen om zonder begeleiding een autorit van twee uur over onbekende (snel)wegen te maken is hetzelfde als aan iemand met extreme hoogtevrees vragen om in een vrijevaltoren te gaan. Wettelijk gezien mag ik naar Brühl rijden en ik heb dit vaak willen doen, maar de beschamende waarheid is dat ik het simpelweg nooit gedurfd heb. Ik hoop echt dat jullie me daar niet mee gaan uitlachen, want volgens het internet zijn er wel meer mensen met rijbewijs die nog steeds schrik hebben om een auto te besturen (ook al kunnen ze het dus eigenlijk wel). Wat je dagelijks in de krant leest, is nu niet bepaald bemoedigend.

Resultaat: Taron maakte me heel nieuwsgierig, maar bij gebrek aan de juiste vrienden was het niet mogelijk om het park te bezoeken.

In de zomer van 2017 werd het allemaal nog veel ingewikkelder. Omdat ik steeds meer positieve dingen over Taron las, probeerde ik mijn vader en mijn zus te overtuigen om eens naar Phantasialand te gaan. Dit had ik nog niet eerder geprobeerd omdat ik weet dat beiden absoluut geen pretparkfans zijn (dus ik dacht dat ik sowieso een 'nee' ging krijgen). Tot mijn verbazing stonden ze er niet helemaal weigerachtig tegenover. Toen begon ik echt hoop te krijgen dat het zou lukken

Helaas ging het kort daarna volledig fout tussen mij en Phantasialand

Ik kwam op het internet zeer negatieve verhalen tegen over het invalidenbeleid van PHL, en ik heb hun beleid vergeleken met dat van een hele reeks ander parken (in Duitsland en in andere landen). Eigenlijk heb ik daar nu spijt van, want ik kreeg toen zelf een heel negatieve opinie over Phantasialand! Die opinie heb ik uitgebreid neergeschreven in het topic 'Jouw pretparkenpaspoort'. Daar kan je lezen wat er naar mijn mening verkeerd is aan hun invalidenbeleid (kort gezegd: het trekt werkelijk op niks en is een pretpark onwaardig). Voor alle duidelijkheid: ik ben zelf fysiek gezond en zal dus zonder problemen alle attracties van PHL mogen doen. Maar hun visie hierop irriteert me nogal, ook al zal ik er persoonlijk dus totaal geen last van hebben. Geen enkele operator zal mij afkeuren, daar ben ik zeker van.

Het topic 'jouw pretparkenpaspoort' staat op ons forum in het 'stel jezelf voor' gedeelte.

Op zeker moment kreeg ik echt een afkeer van het park. Toen heb ik mijn vader en zus gezegd dat ik er niet meer naartoe wou gaan. Trip afgevoerd dus. Die extreme houding is bij mij nu wel wat afgezwakt. Ik heb het punt bereikt waarop ik alsnog naar Phantasialand wil gaan om Taron eindelijk te kunnen doen. Al zal een bezoek aan dit park voor mij altijd wat 'geforceerd' aanvoelen omdat ik geen fan van hen ben, en zal ik me die dag een credithoer voelen i.p.v. een credithunter. Nu nog een manier vinden om in Brühl te geraken, want dat probleem is nog steeds verre van opgelost. De autorit blijft een hindernis.

En die gedachte is eigenlijk best wel frustrerend: moest ik geen schrik hebben als chauffeur, dan zou ik enkele maanden geleden als naar Phantasialand zijn gereden - nog voordat ik die invalidenklucht ontdekte - en dan zou er nu volstrekt niets aan de hand zijn geweest. Dan zou ik Taron allang bereden hebben. Iedereen spreekt in superlatieven over die achtbaan en zegt dat het één van de beste banen in heel Europa is. Ik denk dat iedereen op ons forum Taron wel op zijn counter wil zetten, en het is jullie honderd procent gegund dat jullie hem zo goed vonden ;D Hopelijk zal ik hem ook zo goed vinden, maar juist dan zal ik me natuurlijk afvragen waarom hij uitgerekend in zo'n asociaal park gebouwd werd.

Het begint hier stilaan op een onbereikbare droom te lijken. Van coasters in Amerika weet ik dat ik ze niet zomaar kan doen, maar Taron is vlak over de grens met Duitsland.

Volgens mij zouden de meeste leden van dit forum het wel vervelend vinden moest er een achtbaan bestaan die eigenlijk heel dichtbij ligt,
door iedereen al bereden werd, heel positieve reviews krijgt en ... waar jij zelf door allerlei omstandigheden nog steeds niet in hebt gezeten

Ik weet dat er véél ergere problemen zijn in de wereld. Maar het blijft toch wel jammer dat het zo is gelopen.