- 8 & 9 juni 2018: Six Flags New England
- 9 juni 2018: Lake Compounce
- 10 juni 2018: Six Flags Great Adventure
- 11 juni 2018: Hershey Park
- 12 juni 2018: Kings Dominion
- 13 juni 2018: Busch Gardens Williamsburg
- 14 juni 2018: Carowinds
- 15 juni 2018: Six Flags over Georgia
- 16 juni 2018: Dollywood
- 17 juni 2018: Kentucky Kingdom & Six Flags St Louis
- 18 juni 2018: Silver Dollar City
- 19 juni 2018: The Blue Flash
- 19 juni 2018: Holiday World
- 20 juni 2018: Kings Island
- 21 & 22 juni 2018: Cedar Point
- 23 juni 2018: Coney Island New York
Ook al doe je veel nieuwe en vooral grote parken op een Amerikaanse pretparktrip, toch zijn er een paar parken die er boven uitschieten en waar je harder naar uitkijkt dan andere. Six Flags Great Adventure was zeker zo’n park dat op de bucketlist stond, niet omwille van het aantal achtbanen dat ze hebben (13 achtbanen in één park is niet abnormaal groot voor Amerikaanse standaarden) maar vooral vanwege het soort achtbanen die ze hebben!
De 2e snelste & hoogste achtbaan ter wereld, één van ‘s wereld beste woodies en bijna alle achtbaantypes die B&M te bieden heeft. Dat beloofde een dag vol achtbaanplezier te worden en toen we ‘s morgens de parking van het park opreden beloofde het uitzicht veel goeds. Achtbanen en achtbanen is het enigste wat je ziet maar toch is er ééntje die al onze aandacht weet op te eisen. Kingda Ka is ‘s werelds hoogste achtbaan (139 meter hoog) en doet de woodie op de achtergrond als een kiddie coaster lijken. Weliswaar eentje van 55 meter hoog…
Deze recordhouder die elke achtbaanfan wel op zijn lijstje wil heeft echter een kwalijke reputatie als enorm storingsgevoelig. Ook het weer mag niet tegenzitten en met de bewolking indachtig was onze keuze om meteen naar deze groene gigant te gaan snel gemaakt. Daar had ik afgesproken met Maksym die ons al vergezelde gedurende onze eerste uren in Six Flags New England. Six Flags Great Adventure is echter zijn thuispark, hier heeft hij nog gewerkt als attractiebediener. Desondanks heeft hij zich nog nooit aan een ritje gewaagd op Kingda Ka, het was dus echt voor iedereen een nieuwe ervaring! Ons enthousiasme was hoog en dus deerde het kluisjessysteem ons niet, zo snel mogelijk alles wegsteken en die wachtrij in.
De wachtrij was walk-on en we konden meteen instappen. Deze baan is ongeveer 10 meter hoger dan zijn oudere broer in Cedar Point, Top Thrill Dragster, en bevat een extra heuvel. Ik had Top Thrill Dragster al gedaan (en de rest ging die later op de trip nog ontdekken) dus is de vergelijking snel gemaakt. De verhalen dat Kingda Ka een rammelbak is bleken helaas te kloppen. Erg soepel verloopt de rit niet echt maar langs de andere kant was het zeker niet pijnlijk rammelen, of zodanig veel rammelen dat het de enorme kick die de baan met zich meebracht ongedaan maakt. Want een enorme kick, dat is het zowiezo. De lancering is intens en 140 meter recht naar omhoog en recht naar beneden razen is ook voor mensen zonder hoogtevrees niet niks. Buiten de hoogte en topsnelheid die ietsje hoger liggen bij Kingda Ka vrees ik dat echter zoals zovelen de versie van Cedar Point verkies. Kingda Ka is niet zo soepel, heeft compleet onnodige over de schouder beugels en de toegevoegde heuvel voegt weinig toe…
Maar versta me niet verkeerd, ik genoot van mijn ritje op Kingda Ka en de reacties zien van de anderen die voor het eerst zo’n hoge en snelle achtbaan deden was ook leuk. En nu ik de drie snelste achtbanen ter wereld heb gedaan heb ik ook wat extra bragging rights verdiend. Maksym stelde voor ons kluisje bij Kingda Ka te behouden en de banen vlakbij te gaan doen. Zogezegd zogedaan, bovendien staat vlakbij Kingda Ka nog een achtbaan die hoog op onze verlanglijstjes stond!
El Toro scoort enorm hoog bij de achtbaanfans en wordt voluit als één van ‘s wereld beste woodies genoemd. Vorig jaar won hij zelfs de Golden Ticket Award voor beste woodie. Maar goed, nog maar een dag geleden had een andere veelgeprezen woodie ons zwaar teleurgesteld en Andre zei me vooraf al dat hij El Toro niet zo goed vond als algemeen beweerd wordt. Langs de andere kant lijkt El Toro wel een beetje op Colossos van Heide Park, beide zijn prefab woodies van Intamin en beide lijken enorm op airtime gefocust. Wie me kent weet dat Colossos één van mijn favoriete woodies is, dus op dat vlak was ik erg benieuwd naar El Toro.
Het stelde helemaal niet teleur. Ondanks de verwachtingen vooraf wist El Toro deze nog te overtreffen. De baan heeft eigenlijk alles, het begint met een geweldige first drop gevolgd door een serie airtime heuvels, en ze leveren forse airtime op. Het tweede gedeelte van de baan is een reeks snel op elkaar volgend bochtenwerk. De intensiteit van El Toro is moeilijk in woorden te vatten, laten we het er maar ophouden dat de stier nooit snelheid lijkt te verliezen en maar blijft razen. Beste ‘zuivere’ houten achtbaan in de wereld? Volgens mij wel! Later op de dag deden we bisritjes op verschillende plaatsen en echt overal was hij geweldig.
Maksym stelde dan voor om naar Bizarro te gaan, op de weg daar naar toe kwamen we echter Runaway Mine Train tegen en credithoeren die we zijn besloten we tot Maksym’s verbazing toch maar even mee te pikken. Meer dan extra credit is het ook niet want deze mijntrein baan is niks meer dan een opvullertje. Bizarro dan maar, deze ligt wel heel erg verstopt. Als je zonder parkplan rondloopt of je hebt geen opzoekingswerk gedaan over het park zou je deze B&M floorless zo maar kunnen missen. En dat zou jammer zijn want Bizarro was een enorm aangename baan. Je zou de baan kunnen kapot relativeren als niets meer dan een opeenvolging van inversies, maar dan wel een verdomd goede opeenvolging van inversies die telkens echt juist worden genomen. Deze baan vond ik erg goed, een verrassing die ik niet had zien aankomen.
Na Bizarro raakten we elkaar kwijt, de rest bleef een beetje treuzelen zonder dat ik en Maksym het doorhadden. Op zich geen probleem om met Maksym alleen door het park te wandelen, alleen lag Evert zijn gerief nog in ons kluisje dus liepen we de weg naar Bizarro terug om ze terug tegen te komen. We moeten elkaar ergens mislopen hebben dus namen Maksym en ik de skyride. Onderweg zagen we rest in de wachtrij van Joker staan. Terwijl zij daar aanschoven pikte ik een ritje op Harley Quinn Crazy Train mee, een Zierer Tivoli large. De rest vond Joker fantastisch maar gezien mijn ervaring met hezelfde type coaster een paar dagen eerder bedankte ik maar voor een ritje Joker. Voorlopig. De rest ging verder en ik ging verder met Maksym het park ontdekken.
De favoriete achtbaan van Maksym in het park?! Nitro. Hij sprak er heel uitgelaten en positief over maar ik had toch mijn bedenkingen. Deze B&M hyper leek verdacht veel op Silver Star en dat schept natuurlijk geen hoge verwachtingen. Maar ik zat fout. Nitro is geen tamme, saaie achtbaan. Nitro heeft wel wat floating airtime te bieden, en dat natuurlijk aan het hoge comfort dat we van B&M gewoon zijn. Nitro wist me wel te bekoren wat me nog meer en meer doet vermoeden dat Silver Stars tam zijn gewoon écht volledig aan het park ligt en niet aan zijn bouwer.
Natuurlijk kon ook Six Flags Great Adventure geen typische ‘Six Flags’ Batman the ride ontbreken. Leuk weetje: er zijn maar twee Six Flags parken (van de 15) die geen achtbaan genaamd Batman hebben. Dat het niet telkens om de klassieke B&M inverted hoeft te gaan hadden we in Six Flags New England al door, maar hier in Jackson, New Jersey ging het wel om de ons aller bekende kloon. Een achtbaan die in feite eigenlijk wel goed is, maar omdat je hem zo vaak tegenkomt begint te vervelen. Dus ook dit was niet meer dan een verplicht nummertje. In het achtbaangeweld dat dit park te bieden heeft stelt zo’n Batman kloon natuurlijk niks voor.
In deze hoek van het park stonden er nog wel wat meer achtbanen, maar voor de grotere moesten we weer naar de andere kant van het park. De skyride is hier echt heel handig, zeker als er toch geen volk is en je meteen kunt instappen. Weet je nog dat ik zei dat dit park bijna elk soort achtbaan van B&M heeft?! Wel, een type waar ik enorm naar uitkeek was de stand-up coaster! Zo hebben we er maar twee van in Europa, en geen van hen heb ik gedaan. Wel had ik ervaring met de inmiddels wijlen Mantis uit Cedar Point. Een ervaring die me bij blijft als enerzijds erg intens voor de benen maar zeker ook leuk en uniek.
Voor mijn ritje op Green Lantern kon ik de aversie tegenover stand-up coasters niet begrijpen. Erna echter wel… Deze was nog intenser dan ik me Mantis herinnerde, maar die intensiteit was niet echt het probleem. Green Lantern is gewoon een absolute rammelbak! Je staat al in een ongewone positie, het laatste wat je dan wil is rondrammelen alsof je een polaroid foto bent… En het is zonde want de lay-out van Green Lantern ziet er gewoon fantastisch uit. Six Flags, bouw dit ding maar snel om! Een goede floorless heeft het park al, dus misschien gewone sit-down treinen proberen of gewoon afbreken… Zowel ik en Maksym kwamen er met hoofdpijn uit en hadden eventjes nood aan rust.
Gelukkig hebben ze nog zo’n ander type B&M waar ik naar uitkeek. Superman – ultime flight is ook een kloon die je in meerdere Six Flags parken kunt terugvinden, tot mijn groot plezier. De ervaring van een flying coaster is vrij uniek en ik had er tot nu toe nog maar twee gedaan waaronder zo’n Superman kloon. Het vlieg gevoel is fantastisch en de pretzel loop is één van mijn favoriete elementen. Gewoon lekker intens genieten geblazen, zo’n pretzel loop. Alhoewel meeste achtbaanfans deze Superman klonen niet als bijster speciaal ervaren vind ik ze altijd enorm genietbaar en leuk. Beter een flying coaster kloon dan helemaal geen flying coaster (Zamperla Volares tellen niet mee). Hier hadden we de eerste en tevens laatste wachtrij van de dag aangezien er maar met één treintje werd gereden. We vermoeden dat het ander treintje kapot was want op de andere achtbanen werd er wel met meerdere treintjes gereden, ondanks de kalmte.
Om de parkbingo te kunnen scoren moesten we weer terug naar de andere kant van het park, daar waren er nog een paar kleine achtbaantjes te doen. En Joker, die moesten we passeren op weg daar naar toe… Ik schraapte mijn moed bijeen en besloot mijn angst toch te overwinnen. Alles voor de credit dan maar?! Maksym probeerde me gerust te stellen door te beweren dat deze versie minder straf is dan die van Six Flags New England, ik wou hem wel geloven maar eenmaal de rit begonnen was bleek al snel het omgekeerde waar. Het enige goede aan dit soort achtbanen is dat het snel gedaan is. Gelukkig voor mij de laatste Free Spin coaster op deze trip!
Vervolgens gingen we naar de kiddie zone van het park waar we Road Runner Railway op onze counter konden toevoegen. Een echte mini kiddie coaster maar in tegenstelling tot sommige andere Amerikaanse parken laat Six Flags Great Adventure je er probleemloos op als volwassene zonder kind. Zo zien we het graag!
De laatste twee achtbanen waren allebei indoor. Maksym redeneerde dat we best eerst de outdoor achtbanen deden en de indoor banen kunnen sparen voor moest het beginnen gieten. We begonnen met Dark Knight die ik als hij outdoor zou staan zou moeten omschrijven als de zoveelste wilde muis. Maar omdat hij indoor is gezet zijn er allerlei kansen bijgekomen om dit soort baan interessanter te maken door middel van allerlei effecten en thematisatie. Iets wat het park zeker niet nagelaten heeft en daardoor een wilde muis mét herhalingswaarde heeft. Het allerbeste effectje op de baan werd trouwens tot het laatst gehouden, iets wat één iemand van ons gezelschap zeker zal beamen!
Nog eentje voor de bingo maar. Skull Mountain heeft een afschuwelijke facade gekregen (het valt beter mee in het echt dan in de foto weliswaar) maar is een mooi voorbeeld dat de inhoud belangrijker is dan de buitenkant (dames, lezen jullie mee?). Skull Mountain gaf een heel leuk ritje weg, zo leuk zelfs dat we gewoon meteen voor een bisritje gingen. Er stond geen volk te wachten in het station en van de attractiebedieners mochten we gewoon blijven zitten.
Daarmee was onze parkbingo binnen. Voor Maksym ook de eerste keer dat hij alle achtbanen van Six Flags Great Adventure op één dag gedaan heeft. Iets wat hij duidelijk (nog) niet gewoon was. Maar goed, het is niet alleen achtbanen wat ons aantrok in het park. Laat het park nu dit jaar net een gloednieuwe Tourbillon ride van ABC Rides geopend hebben genaamd Cyborg. Het ziet eruit als een topspin op steroïden en enkel gemaakt voor de mensen met een stevige maag. Hij was in soft-opening voor abonnementhouders (zoals ons) maar voor dergelijke attracties pas ik. Wel was het interessant het ding eens live te zien werken. Het programma leek eerder soft te staan maar toen we later op de dag passeerden hadden ze blijkbaar al een intenser programma gevonden. Benieuwd of en wanneer we zo’n ding in Europa te zien gaan krijgen.
Maksym had nog andere plannen en we namen afscheid van elkaar. Ik ging me weer aansluiten bij de rest van mijn vriendengroep. Het eerste wat ze me vroegen of ik Justice League al gedaan had. Het antwoord was nee, waarom zou ik me met een dark ride bezig houden in zo’n coaster paradijs?! Bovendien leek de combinatie Six Flags & dark ride me een gegarandeerde formule op middelmatigheid. Maar mijn vrienden waren erg enthousiast en als zelfs Jonathan enthousiast gaat doen over een dark ride dan ben je gewoon verplicht die dark ride te gaan doen. Jonathan, de man die mopperend uit het fantastische iCorsari kwam omdat hij liever een achtbaan ging doen prees nu een dark ride temidden een Amerikaans coasterparadijs aan…
Bleek dat mijn vrienden gewoon niet overdreven hadden. Justice League bleek een top dark ride te zijn waar menig shooter een puntje aan kan zuigen! En dat voor Six Flags, en dat ondanks het een kloon is… Dit was echt een onverwachte en aangename verrassing. Ik snap meteen waarom zelfs Jonathan hierover enthousiast was.
Er volgden een fotoronde door het park, bisritjes op ondermeer El Toro en Nitro. Helaas niet op Kingda Ka want die baan heeft maar een goed uurtje gedraaid op de hele dag. De tactiek op ‘s morgens meteen naar daar te gaan bleek de juiste. Bijna heel de dag door was het aan het miezeren, in de namiddag zelfs iets hardere regen. Het park verdient wel een pluim dat toen het toch leek op te klaren ze Kingda Ka weer leken open te gaan doen (we zagen ze opeens een leeg treintje afschieten). Het kwam er helaas niet van aangezien de opklaring van erg korte duur was. Dat miezerig weer heeft ons wel een verlaten Six Flags Great Adventure opgeleverd, waar we vooraf nog bang waren dat het te druk zou zijn en we eventueel een fastpass zouden moeten aanschaffen. Je verwacht immers deze verlatenheid niet op een zondag.
Helaas werd de regen ‘s avonds iets harder en aangezien we alles gedaan hadden wat we wouden doen, besloten we iets vroeger dan gepland te vertrekken. Veel mogelijkheden om te schuilen bleek er niet te zijn en we begonnen het zowaar kou te krijgen. Ik had vooraf een paar horrorverhalen gehoord over het park maar zelf had ik een fantastische dag en is het park me fantastisch bevallen. Het personeel was allemaal vriendelijk, er werd doorgewerkt en ondanks de kalmte werd er met meerdere treintjes gereden (behalve dan bij Superman, al leek me dat eerder om een technisch probleem te gaan). Bovendien vond ik het park al bij al gezellig. Er zijn veel minder gezelligere parken, ook in Europa. En het beste van al natuurlijk: het achtbaan aanbod is fantastisch! Het was werkelijk een groot avontuur.
Gallerij van het park met nog meer foto's vind je hier terug