Gisterenmorgen was het nog de bedoeling om vandaag Walibi Holland aan te doen om eindelijk Lost Gravity eens te proberen. Maar toen kwam het bericht dat in Movie Park Germany de soft opening van Star Trek: Operation Enterprise was begonnen, dus veranderden de plannen! Bottrop werd onze bestemming op deze vrije Hemelvaartsdag!
De aanblik van het park als je binnenkomt is totaal veranderd met de komst van deze coaster!
Wegens drukte op de baan en aan de kassa konden we pas om 11 u het park betreden. Het eerste wat we zagen was dat Star Trek zijn rondjes reed zonder passagiers. Na even geduld uit te oefenen (tijd die voornamelijk besteed werd in de wachtrij van Van Helsing's Factory) zagen we dan toch een geopende wachtrij toen we aankwamen in het nieuwe themagebied Federation Plaza. Ik zal alvast zeggen: ik heb niets met Star Trek, ik heb er nooit iets van gezien, maar ik vond de thematisatie buiten best wel goed. Het zag eruit zoals het beperkte beeld dat ik van Star Trek in mijn hoofd heb. Het was minder kaal dan ik op basis van recente bouwfoto's had verwacht.
Waar deze vlaggen allemaal voor staan, geen flauw idee, maar ze zagen er goed uit.
Het nieuwe plein met rechts de ingang van de achtbaan.
Aan de ingang van de attractie stond duidelijk aangegeven in drie talen (Duits, Nederlands, Engels) dat de achtbaan momenteel in soft opening was en dat het dus zou kunnen dat er tijdelijke sluitingen konden volgen. Later op de dag, toen we in de rij stonden voor ons tweede ritje, was dat ook het geval. Binnen de tien minuten riep men echter om dat Geordi La Forge het probleem had opgelost. Leuke manier om dit mee te delen en netjes dat men dit aan de ingang van de attractie ook even vermeldt, zodat nietsvermoedende bezoekers weten waar ze zich aan kunnen verwachten.
De wachtrij zelf zag er goed uit. Er was veel te zien: levensgrote foto's van bekende figuren (van wie ik enkel Jean-Luc Picard herkende), een soort ruimteschip, een scherm waarop allerlei info over Star Trek geprojecteerd werd, een kist met allerlei wapens erin en een soort kubus, waarvan een snelle Google search mij zegt dat dit een 'Borg cube' moet zijn.
Ruimteschip met allerlei bewegende projecties op. Ernaast werd om een of andere reden nog eens geprojecteerd dat de baan in 'Testbetrieb' was.
Na een vlot doorschuivende wachtrij verdeelde een van de medewerkers - die allemaal gekleed waren in de typische en ook voor mij als niet-fan herkenbare gekleurde kostuums - de bezoekers in twee groepen, die elk in een van de twee identieke voorshowkamers ging. Hierin gebeurde iets wat ik me eerlijk gezegd niet kan herinneren, dus zo memorabel zal het wel niet geweest zijn. Daarna kwamen we in een veel mooiere tweede ruimte, waar de twee groepen terug samenkwamen en een filmpje werd gespeeld. Er werd een uitleg gegeven over wat nu precies onze rol was aan boord van de achtbaan, maar veel heb ik er niet van onthouden. Misschien vinden echte Trekkies dit wel heel fascinerend en mooi, maar mij deed het niet veel.
De tweede en mooiste voorshowruimte en de geslaagde personeelskleding.
Nog een beeld uit deze tweede ruimte. Het rook hier overigens heerlijk naar de geur van nieuwe auto's.
Daarna mochten we via enkele trappen het station van de achtbaan zelf betreden. Daar was een grouper aanwezig, maar erg vlot verliep het allemaal niet. De instructies waren niet echt duidelijk waardoor iedereen toch maar een beetje zijn eigen zin deed. Ons eerste ritje deden we frontseat; ons tweede en jammer genoeg laatste ritje deden we helemaal achterin. Na onze bagage weg te leggen in de voorziene kasten (systeem zoals bij Silver Star) konden we plaatsnemen. De trein zit, zoals we reeds gewend zijn van Blue Fire en Alpina Blitz, ongelooflijk comfortabel.
Het eenvoudige aangeklede station. Ik word altijd blij als ik die 'M'-vorm op de hoofdsteunen zie.
Dan gaat het luik voor ons open en komen we in de ruimte waar de track opzij schuift om zo mooi voor de lanceerstrook uit te komen. De lanceringen zijn zeker niet het hoogtepunt van deze coaster. Verwacht geen lanceringen van het niveau van Taron en ook geen tweede Blue Fire. Veel kracht zit er niet achter, wat ergens spijtig is, maar ook geen ramp. Wel geeft het een erg fijn gevoel als je achteruit gelanceerd wordt en op de gedraaide spike naar boven gaat, zeker als je achterin zit. Al bij al bevalt de opeenvolging van de drie lanceringen me minder goed dan bij Pulsar en bij Sky Scream; met Gold Rush heb ik nog geen kennis mogen maken. De baan die volgt na de lancering is mij dan weer geweldig bevallen. Als je de baan vanuit het park ziet, lijken de treinen erg traag te rijden, maar als je erin zit voelt het zeker niet te traag aan, al gaat hij ook niet bepaald snel. Airtime is zeker aanwezig op deze baan en is zeer te genieten: vooral backseat kwam ik regelmatig uit mijn stoel naar boven. Ook de inversies vond ik op deze coaster zalig. Zeker met de heupbeugels van Mack kwamen deze fantastisch tot hun recht, zoals ook bij Blue Fire het geval is. De korte passage doorheen het gebouw, waarin een paar lichteffecten aanwezig zijn, maakt de rit wat dynamischer. De trein rijdt uiteraard soepel als boter en het comfort is geweldig: hierin is Mack echt de kampioen.
De baan is vooral goed te bewonderen vanop het inkomstplein.
Samengevat: ik vind Star Trek: Operation Enterprise een meer dan geslaagde achtbaan. Op de lanceringen na, heeft de hele baan een geweldige indruk op mij nagelaten. Ze speelt niet in dezelfde klasse als Blue Fire en vermoedelijk Helix (deze zal ik pas deze zomer ontdekken), maar voor Movie Park is ze zeker een aanwinst. Een achtbaan van dit formaat die geen pijnlijk monster is: dat hadden ze in Bottrop nog niet gezien. Met Star Trek heeft men een sterk merk in huis gehaald, alleen vraag ik me af hoe lang dit weer gaat duren: vervallen zulke licenties niet na een aantal jaar? Gaat er dan weer zo'n goedkoop ogende ombouwing gebeuren zoals op enkele andere plekken in het park? Ach, dat zijn zorgen voor later: vooralsnog kunnen we deze ride in volle glorie beleven en ik denk dat zowel Star Trek-fans als achtbaanfans van deze attractie zullen genieten. Movie Park Germany heeft met deze coaster een gat in het aanbod prachtig ingevuld.
Dan nog even enkele opmerkingen over de rest van het park:
-Van Helsing's Factory is nog steeds een absolute topper. Qua theming overtreft deze moeiteloos alle andere attracties in het park en deze Gerstlauerbaan staat garant voor een verrassend plezierige rit.
-Bandit blijft een rit waar je je enorm voor moet schrapzetten. Met vierkante wielen raast de trein door de baan en laat hij de helft van de passagiers met een whiplash achter. Al moet ik zeggen dat ik stiekem nog wel kan genieten van deze rit...
-Bermuda Dreieck is een van de beste waterattracties die ik ooit deed. Dat is volledig te danken aan de geweldige darkride die verborgen is in de - laten we eerlijk zijn - oerlelijke vulkanen. Vanaf nu ook met zicht op Star Trek in het buitengedeelte!
-The Lost Temple duurt echt veel en veel te lang om nog leuk te zijn. Je moet na de eigenlijke wachtrij nog op zo veel verschillende plekken wachten dat je er al geen zin meer in hebt tegen dat je instapt in het voertuig. De rit zelf stelt, net als in Bobbejaanland, ook niets voor. Je ziet zo duidelijk de randen van de schermen, dat er van een 'immersive' ervaring totaal geen sprake is.
-Verder deden we enkel nog Jimmy Neutron's Atomic Flyer, wat nog best een toffe achtbaan is. Voor de rest van de attracties bleef er spijtig geen tijd meer over. Het was erg druk op deze verlofdag en we deden liever nog een tweede ritje op Star Trek en Van Helsing.
-In Movie Park Germany verkoopt men Spirello's: in andere parken bekend onder de naam Chiptwister. Ik vond deze versie minder lekker als in de Efteling of Toverland.
-De muziek in het park draagt niet echt bij tot de sfeer. Popmuziek kan leuk zijn, maar vind ik niet passen in een pretpark. Enkel in het inkomstgebied, bij Star Trek en bij Van Helsing is de muziek erg geschikt.
Zo, dat was het weeral! Bedankt voor het lezen!