Veel ervaring met Tripreports wil niet zeggen dat je weet hoe er één te beginnen. ~ Ignace, 21 mei 2018
Toen we onze avond doorbrachten in een middelgrote Duiste stad nabij de Zwitserse grens, werd er Konstanz dezelfde mop gemaakt. Het nerveuze gegiechel dat hier (nooit) op volgde was een resultaat van onze opwinding. Morgen bezochten we voor het eerst het land van B&M en Intamin. Het land van ABC Rides. Natuurlijk zouden we het grootste pretpark van het land ontdekken. En of we er zin in hadden!
(terwijl dit TR geschreven wordt speelt de klassieker “bompa is overreden door de Kerstman” op de bus)
Het eerste dat opvalt aan Conny -Land, is dat ze er zoveel attracties hebben dat ze niet meer in het park passen. Een deel van de parking werd opgeofferd voor een achtbaan, skilift en onafgewerkte freefall. Het belooft een drukke dag met mooi weer te worden: Hoe gaan we al die toppers afvinken op slechts vier uurtjes!?
Het onbekende fascineert ons allen en daarom lopen we het ganse park door naar een ride die sinds kort heel het park domineert. Na een tiental minuutjes is het aan ons om kennis te maken met de Mammut Tree. Dit is echt geen attractie van welke ik het ritverloop schaamteloos kan spoilen, want heel de kracht van de rit zit hem in hetgeen er achter de gesloten deuren van de mammoetboom gebeurd. Het eindoordeel kan ik echter gerust delen: het is een unieke en verrassend sterke attractie waarmee het park toont dat ze niet het zoveelste vage parkje zijn dat zomaar wat doet. Een Europese topper in de familiale categorie? Misschien wel!
Als een park om ruimte verlegen zit, kan het niet zomaar bouwen wat het wil. Conny-Land past hier een mouw aan door verschillende ervaringen te combineren in èèn attractie. Zo werd dankzij een flinke drop, hun splashbattle ook een wildwaterbaan. Voodoo Island is het resultaat en is echt dik okè. Bepaalde stukken vond ik nogal griezelig voor een familie-attractie¸ maar ach, zo biedt het park ook een spookhuis aan. Van de drop kan je blijkbaar goed nat worden, ik had het geluk er achterwaarts af te glijden.
Een flink deel van het park word in beslag genomen door twee gelijkaardige hallen, waarvan ik vermoed dat ze ooit dieren herbergden. Eén ervan doet dat in een zekere zin nog altijd, want deze werd ingepalmd door Dino-Attack. In deze darkride ga je op verkenning met Gustav von Grotto tussen de dino's in kleine jeeps. Je schiet op allerlei lampjes om af en toe een ei (op een televisieschermpje) te doen uitkomen. Feitelijk is de attractie niet meer dan een pover afgewerkte hal met standaarddino's die je in wel meer parken vind, maar zelfs dan is het geheel nog redelijk amusant te noemen.
Ondertussen was het twaalf uur geworden en dat was het moment waarop we aan het wachten waren. De enige echte achtbaan van het park opende dan zijn deuren, en we stonden klaar aan het lintje om een wachtrijloos ritje mee te pikken. Achteraf gezien best nutteloos, want na de initiële opstart kon je steeds in de achtbaan stappen zonder aanschuiven, ondanks de drukte. Misschien is Cobra iets te indrukwekkend voor het publiek van het park?
Ik moet bekennen: toen ik de eerste keer naar boven gehesen werd, vroeg ik me af of Cobra niet te intens was voor mij! De baan start als een boomerang, met het verschil dat de helling stijler dan verticaal is. Vooraan valt dit deel van de baan best mee, backseat is het makkelijk het meest bloedstollende deel van de rit. Dit ding is hoger dan ik verwacht had! Als je eenmaal losgelaten word maak je goed wat snelheid en raas je vlotjes over de twee heuvels achter het station. Hier voelde ik zelfs iets van minieme airtime. De looping is zeer, zeer intens en wist het zwart te laten worden voor mijn ogen. Jammer genoeg was dit element voelbaar ietsje minder soepel, een moment om dankbaar te zijn voor het feit dat er geen bochten in dit ding zitten. De spike die volgt - het signature-element van de coaster - is eigenlijk helemaal niet zo erg als het eruit ziet. Iedereen die al eens in een Luna Loop of Top Spin heeft gezeten weet wat het is om enkele seconden ondersteboven te hangen en zo erg is het nu ook weer niet.
De tocht terug naar het station is eerder lachwekkend dan angstaanjagend. De trein gaat nog redelijk vlot door de looping, die al ineens een heel stuk minder intens is, maar kruipt echt over die twee heuvels. Met momenten vroeg ik me echt af hoe vaak de trein hier niet moet stallen, maar het ging toch altijd goed. Wat een maffe coaster is dit! Geen exemplaar dat ik direct in de top tien wil plaatsen, maar wel een redelijk bizarre ervaring waarvan ik heel blij ben dat ik hem op het lijstje mag zetten. Van mij mag Plopsacoo direct eentje bestellen hoor!
Sommige attracties in het park zijn er zonder veel poespas neergeplant, maar het park kent ook enorm sfeervolle zones met fraaie gevelrijtjes. Toppunt is toch wel het theater, waarin een heel kasteel werd gebouwd van waaruit je de shows en films kunt bekijken. Prachtig!
Conny-land heeft behalve Mammut Tree nog een verassende unieke attractie in huis, ditmaal minder opvallend maar daarom niet minder leuk. En toevallig genoeg draait hier (letterlijk) ook alles om een boom. Magic Tree Is een molentje waarin je moet schieten op beestjes in de boom in het midden van de molen, waarna deze bewegen en je er punten bijkrijgt. Op het einde van de rit kan je zien wie er gewonnen heeft. Best nog goed uitgewerkt, ik begrijp niet dat hier niet meer exemplaren van bestaan!
Het park bied met Wild-Wasserbahn ook een Log Flume aan en hoewel het echt een superklein exemplaar is, hebben ze wel moeite gedaan er iets moois van te maken. Er zit zelfs een heel kort stukje darkride in. Het was één van de populairste attracties van het park, wat niet echt handig is want net als sommige andere rides mist de attractie een echte wachtrij.
Nog een onverwachts toppertje waren de botsauto's. De attractie zag er afschuwelijk uit, maar de logo's op de autootjes waren lachwekkend absurd en de wagentjes knalden echt hard tegen elkaar.
De laatste attractie die we deden (exclusief re-rides op Cobra) was de 5D-Flugsimulator, waar we lang hebben staan wachten in een donkere hete gang. Maar ondanks de standaardfilm was het het waard! De simulator bewoog echt heel heftig mee, wat het toch een toffere attractie maakte dan zijn meeste soortgenoten.
In de andere grote hal vond je een heleboel doe-attracties, allemaal weggestopt in een overtuigend Jungle-kleedje.
De nieuwe freefall in opbouw
Conny-Land is dan misschien piepklein, op de oppervlakte die ze hebben, bieden ze een heel gevarieerd park aan. Voldoende attracties van een zekere kwaliteit maken het een bestemming die zeker de moeite is. Niet heel het park is even mooi, maar alles is ten minste kraaknet. Het personeel kwam een stuk vriendelijker over dan in Beieren, wat toch ook de dag mooi gemaakt heeft. Zeker een park waar ik nog eens wil komen!
Bedankt voor het lezen - en zoals altijd, bedankt aan RF voor de fantastische organisatie!