- 8 & 9 juni 2018: Six Flags New England
- 9 juni 2018: Lake Compounce
- 10 juni 2018: Six Flags Great Adventure
- 11 juni 2018: Hershey Park
- 12 juni 2018: Kings Dominion
- 13 juni 2018: Busch Gardens Williamsburg
- 14 juni 2018: Carowinds
- 15 juni 2018: Six Flags over Georgia
- 16 juni 2018: Dollywood
- 17 juni 2018: Kentucky Kingdom & Six Flags St Louis
- 18 juni 2018: Silver Dollar City
- 19 juni 2018: The Blue Flash
- 19 juni 2018: Holiday World
- 20 juni 2018: Kings Island
- 21 & 22 juni 2018: Cedar Point
- 23 juni 2018: Coney Island New York
Heel wat mensen die ons tripschema op voorhand gezien hebben verklaarden ons zot. Zo veel parken op weinig tijd, met dan nog eens grote afstanden ertussen. Daardoor zouden we niet ten volle van de parken kunnen genieten en zou de trip te vermoeiend zijn. Achteraf gezien was ons tripschema wel gewoon goed. Ik heb in ieder geval niet het gevoel dat we in een park iets hebben moeten missen omdat we te weinig tijd zouden hebben. Al had ik voor ??n bepaalde dag wel schrik dat dat het geval ging zijn? en vandaag was die dag. De dag dat we Kentucky Kingdom en Six Flags Saint-Louis op ??n dag gingen afhaspelen.
Eerst toch eens een grote dikke duim voor Bert en Mathieu die het rijden op hun hebben genomen. Normaal hadden we 4 chauffeurs geregistreerd voor onze auto waardoor er voldoende afwisseling kon plaatsvinden achter het stuur. Maar om een onduidelijke reden bleek dat we maar 2 chauffeurs mochten aanduiden bij het afhalen van de huurauto? Na zelf een weekje rond gereden te hebben rondom Los Angeles (als enige chauffeur want compagnie was te jong om met een huurauto te rijden) besef ik pas echt wat Bert en Mathieu hebben moeten ondergaan.
Een trip naar de Verenigde Staten plannen gaat niet zonder slag of stoot. Zeker niet als je met een man of acht bent en je met ieders wensen rekening moet houden. Daarvoor weer een dikke duim naar Bert die alles tot in de puntjes georganiseerd heeft. En vaak koppijn moet gekregen hebben van ons gekibbel. Ieder heeft zo zijn eigen willetje proberen pushen, zo is het mij gelukt om Lake Compounce toch op de planning te krijgen waar dat park eerst niet gepland was. Het is me tevens gelukt de rest te overtuigen dat we toch maar richting Missouri moesten rijden, want Silver Dollar City wil je toch niet missen?!
Daar waren we het allemaal vrij eens over. Zit je dan nog met het vraagstuk hoe je van Dollywood in Tennessee naar het uiteinde van Missouri gaat? Ter verduidelijking: tussen Dollywood en Silver Dollar City moet je zo?n 1079 kilometer afleggen. Tien uur en een half doe je erover als je door rijd zonder te stoppen en geen files tegenkomt. Onderweg passeer je ook nog even een andere staat. Wat we wouden doen staat gelijk met eventjes vanuit Gent naar het zuiden van Frankrijk rijden om een parkje mee te pikken. Maar het feit dat we dat wouden doen zegt ook al veel over hoe goed Silver Dollar City is.
Gewoon een dag rijden zonder park is tijdsverlies. Kentucky Kingdom ligt niet zo overdreven ver op de route dus was dat ons plan voor deze dag. Van mensen die er al waren geweest hadden we gehoord dat een halve dag genoeg is, het park zou niet zo groot zijn. Perfect dus?! Alleen was de rest erop gebrand ook nog Six Flags Saint-Louis te doen. Reden?! Het zit toch in ons Six Flags abonnement en ook al geraken we er niet rond, alles wat we kunnen meenemen is mooi meegenomen. Ik was al in Six Flags Saint-Louis geweest en had er niet zo?n positieve ervaringen mee, dus ik stond niet zo te springen voor dat plan. Maar och? zolang ik de Chance en RMC coaster van Kentucky Kingdom kon doen maakte de rest me niet zoveel uit.
Zogezegd zo gedaan, en we stonden netjes op tijd voor de poorten van Kentucky Kingdom. Wat meteen opvalt is dat het park in een vrij urban/industrieel gebied ligt. Een echt gezellig gebied leek het me niet. Ook eenmaal binnenin het park vond ik het er niet echt gezellig, op sommige plaatsen kreeg ik zelfs een rechtuit getto gevoel dankzij de aanwezigheid van niks anders dan beton en stalen hekken. E?n of andere gangster rapper zou er zo een clip kunnen opnemen.
Om na een negatief puntje een positief puntje op te noemen: het park biedt gratis softdrinks ? volont? aan voor haar bezoekers! Geen idee hoe ze dat financieel klaarspelen, maar ik maak er maar al te graag gebruik van. Op naar ons hoofddoel: coasters. En de eerste is direct ??n van de twee smaakmakers van het park. In 2013 deed ik voor het eerst een paar Morgan hyper coasters, en die bevielen me enorm. Nu heeft Kentucky Kingdom er ook ??ntje geopend in 2014, nuja? De baan is geen hyper coaster en ze is ook niet gebouwd door Morgan. Morgan is al jaren geleden gestopt en het bedrijf is verkocht en opgeslorpt door Chance Rides. Het zijn zij die Lightning Run voor Kentucky Kingdom gemaakt hebben. Visueel lijkt de baan enorm op een Morgan hyper, alsof het een mini versie is.
Met een drop van 30,5 meter en topsnelheid van 88 kilometer per uur heeft Lightning Run bescheiden statistieken, puur op stats zal deze baan je niet erg opvallen. De lay-out ziet er op zich vrij lomp uit, en lomp is misschien wel een goed woord om deze baan te beschrijven. Alleen, niet lomp als in ruw of pijnlijk? maar positief lomp als in dat hij je in allerlei richtingen probeert te smijten en dat in een snel tempo, in verschillende richtingen. Eigenlijk een beetje wat RMC ook doet? maar dan volledig in staal! Lightning Run is een mooi bewijs dat een achtbaan niet perse de grootste of snelste moet zijn om fantastisch te zijn. Want dat ie fantastisch is, daar was iedereen van onze groep het ermee eens.
Deze baan staat in het eerste deel van het park, alle andere achtbanen staan in het tweede deel. Hoezo delen?! Kentucky Kingdom bestaat uit 2 delen, het park wordt gescheiden door? een straat. Om naar de andere kant van het park te gaan moet je dus een straat oversteken. Daar hebben ze geen tunnel of brug voor voorzien. Een bemande oversteekplaats doet de job evengoed. Een enorm raar zicht en het versterkt het getto-gevoel dat ik al had alleen nog maar meer.
Vlakbij staat de lokale kiddie coaster van het park, en dus gaan we die even meepikken. Kwestie van onze coaster counter te verzorgen h?. Het is ook niet zomaar een kleine kiddiecoaster, het is een Vekoma junior coaster met de allerbekende rollerskater treintjes. Echter heeft deze een iets andere lay-out dan de versie van Plopsaland De Panne waar we allemaal zo vertrouw mee zijn. Een kopie van deze baan vind je in Port Aventura (Tami Tami).
De resterende drie achtbanen van het park zijn gelukkig groter. Ook de volgende baan is ook een kloonbaan, Thunder Run. Alhoewel? de lay-out is dezelfde als Hurler van Carowinds die we eerder op deze trip deden maar de versie in Kentucky Kingdom is gebouwd door Dinn Corporation en niet door International Coasters Inc? Buiten dat valt er weinig verschil op te merken. Net als in Carowinds levert de baan een leuke rit af, ?lekker beuken? zoals de enige Nederlander in onze groep zou zeggen.
Nu hebben we stalen en houten achtbanen gedaan. Maar Kentucky heeft ook de combinatie: hybride. Dit kleine getto parkje heeft zowaar een RMC! Storm Chaser werd door vrienden die hem eerder gedaan hebben vol met lof geprezen, zelfs benoemd als de beste RMC die ze gedaan hebben. Dat schept verwachtingen? De baan ligt zowat in het lelijkste stuk van het park. Laten we hopen dat dit tijdelijk is omdat ze hier voor de heel nabije toekomst plannen hebben.
Goed, Storm Chaser dus. De lof bleek terecht. Wat een geschift ding, alsof men bij Kentucky Kingdom niet doorhad dat RMC al een fabrikant is die veel en stevige airtime voorziet, en men tegen hen zei ?doe maar een extra surplus airtime jongens?? Een echt airtime monster is deze baan, gewoon fantastisch toch. Aangezien het park zo goed als verlaten was bleven we gewoon zitten voor nog een paar rondjes. De beste RMC is hij in mijn ogen niet, en dat vond ik al voor het berijden van Steel Vengeance. Maar Storm Chaser mag zeker in de topklasse gerekend worden, dat zeker wel!
Kentucky Kingdom is meer dan een pretpark alleen, het heeft ook een waterpark. En dat waterpark ligt middenin het park. Er is geen aparte toegang en het is met het pretpark verstrengeld. Echter met ons schema was het onmogelijk om te ontdekken wat het waterpark te bieden had. Lijkt me echter dat als je een volledige dag van Kentucky Kingdom wilt genieten, je het waterpark echt moet doen om je dag te vullen.
We hadden nog maar ??n coaster te goed voor onze bingo, het enigste wat ons nog weghoudt van onze route naar het volgende park verder te zetten. Het slechtste hebben we voor het laatst gehouden. Naast een fantastische RMC en een RMC-imiterende-Chance hebben ze ook een headbangende Vekoma SLC? Yeeeey?. T3 is de naam van het onding dat we nog moesten trotseren. Als je nog niet overtuigd was dat dit pijn ging doen: het park heeft de originele Vekoma treinen vervangen door treinen van Kumbak. Blijkbaar zijn er nog mensen die Kumbak nog serieus nemen. Helaas voor ons?
T3 viel echter net in storing toen we het station binnen kwamen. Het zag er niet al te erg uit dus bleven we gewoon wachten en na een goed kwartiertje reed de baan weer. Gelukkig?! We hebben er wel de bingo dus gehaald maar T3 moeten missen zou eerder een beloning dan een straf geweest zijn. Een absolute rammelbak, bah. We scholen nog even voor een lokale regenbui die gelukkig snel weer overtrok. We hadden het park wel gezien, op de weg naar de uitgang pikten we natuurlijk Lightning Run nog eens mee.
Kentucky Kingdom kon me niet bekoren. Toegegeven, Lightning Run en Storm Chaser zijn toppertjes waar elk ander park jaloers op kan zijn en die ervoor zorgen dat je toch even langs het park moet stoppen als je in de buurt bent. Maar het park kwam erg ongezellig en op sommige plaatsen ronduit lelijk en getto over. Mijn schrik vooraf dat we te weinig tijd gingen hebben voor Kentucky Kingdom bleek ongegrond, nu ik het bezocht heb kan ik zeggen dat binnen gaan, coasters scoren en weer vertrekken meer dan voldoende is voor dit park.
We hadden immers nog een lange rit voor de boeg. De rijtijd bedroeg een 4 ? 5 uur, maar doordat Missouri in een andere tijdszone ligt winnen we eigenlijk een uur daarvan terug. We waren vroeger vertrokken uit Kentucky Kingdom dan verwacht dus besloten we op vraag van iemand uit de groep onderweg te stoppen bij een KFC. Slechte keuze, zelf hou ik op zich niet zo erg van kip en zeker niet van wat ze bij KFC serveren. Er was echter ook een soort buffet, dus koos ik dat. Wat kan je mis doen met wat puree en perziken?! Wel, als je KFC bent toch wel wat. Dat moet zowat de slechtste puree geweest zijn die ooit heb gegeten? Waarschijnlijk gemaakt met dat ?pureepoeder?. Het lag niet enkel aan mij of mijn beperkte smaak. De volgende ochtend had bijna iedereen last van zijn maag? behalve de persoon die zo graag bij KFC wou gaan eten. KFC, nooit meer!
Na een lange rit kwamen we dus aan bij Six Flags Saint-Louis. Het eerste park op deze trip dat ik al bezocht had. In 2013 labelde ik dat park als ?over te slaan zelfs als ik nog eens de buurt zou zijn?? en kijk? daar stond ik dan weer. Over mijn bezoek in 2013 heb ik een tripreport geschreven dat ondertussen helaas verloren is gegaan. Ik zal mijn ervaring van toen even kort samenvatten: onlogische beslissingen door het personeel bij Batman, matige achtbanen (buiten Mr Freeze en in mindere mate American Thunder), onvriendelijk en zelfs dom personeel bij de horeca, een tweedehands Vekoma boomerang bijna heel de dag niet aan de praat krijgen?
Wie meer wilt weten mag me altijd een berichtje sturen. Voor mij was het duidelijk dat ik niet met de rest van de groep zou meelopen. Ik had alle credits daar al en ik wou het park eigenlijk gewoon niet eens doen. Ik zou hen alleen maar in de weg lopen. Spijtig genoeg sloot het waterpark een uur laten dan dat we aankwamen, anders zou ik daar nog even gaan vertoeven. Maar voor een klein uurtje vond ik het de moeite niet om mijn zwemgerief boven te halen.
Wat ik heb dan gedaan, die laatste uren van de dag?! Eerst en vooral besloot ik wat te gaan eten, want de KFC heeft me dus allesbehalve gesmaakt en ik had honger. Ik had zin in pizza dus zocht en vond ik een pizzatentje. En ojee? kwamen de problemen uit 2013 weer bovendrijven. Een simpele slice pizza bestellen ging ontzettend moeizaam. Ik wou enkel de pizza slice, maar dat kwam blijkbaar in een soort menu waar je dus ook een lookbroodje of iets anders bijkrijgt. Dat lookbroodje enz. eet ik gewoon niet echt graag dus toen ze me vroeg welke van de twee ik erbij wou, zei ik dat dat niet hoefde.
Ding dong, ding dong? de alarmbellen in het hoofd van de medewerkster gingen af. Maar die dingen horen erbij! Ze bleef dus vragen welke van de twee ik wou. Ik probeerde uit te leggen dat ik die dingen gewoon niet wou, ik zou wel de gewone geafficheerde prijs betalen alsof ik die dingen erbij krijg maar je moet ze me niet effectief geven. Ik hou er niet van en dan eindigt het toch in de vuilbak. Dat is toch niet zo moeilijk om te snappen?! Blijkbaar wel? Ik ben dan ook nog eens een erg koppig persoon die niet gaat zeggen ?geef me dat maar? om van dat gedoe af te zijn. Ik bleef maar discussi?ren en proberen uit te leggen dat ik die dingen gewoon niet hoef?
De Amerikaanse vrouw die achter me stond, gewoon een bezoekster die qua uiterlijk te zien als redneck geklasseerd kon worden, verweet me een man vol met haat te zijn en gaf me het advies de bijbel te lezen. Als athe?st zijnde zou ik wat kunnen zeggen maar wetende dat ik heel alleen was ? zij waarschijnlijk met een hele familie en je weet hoe rednecks kunnen zijn? Plus ik wou gewoon mijn verdomde pizza slice. Na een tijdje heeft de medewerkster daar eindelijk haar alarmsysteem weten te deactiveren en gaf ze het op. Kon ik eindelijk mijn pizza slice die ik wou betalen en opeten. Gelukkig smaakte hij nog, anders zou het echt helemaal huilen zijn?
Die avond heb ik Mr Freeze Reverse Blast niet gedaan. Achteraf gezien heb ik daar wel spijt van, want het is wel een goede baan maar toen had ik gewoon geen zin om achteruit gelanceerd te worden. Wat ik wel deed is Justice League, die waren in de vorige Six Flags parken fantastisch en dat was die van St Louis ook! Deze stond hier trouwens nog niet in 2013 dus heb ik toch iets nieuws kunnen doen. Voor een nieuwe achtbaan hier hoef ik niet te vrezen, dit park is echt ??n van de stumpjes binnen de Six Flags groep.
Ook American Thunder deed ik nog eens aan. E?n van de minste GCI?s, maar nog wel een genietbaar ritje. Verklaar me gek maar om ??n of andere reden spreekt de versie van PowerPark in Finland, die een kloon hebben van deze woodie (wel 2 jaar eerder geopend), me meer aan. Ik kan het moeilijk verklaren maar het is wat het is. Sorry Six Flags St Louis.
Dat besluit mijn bezoek aan het park al weer. Pizza eten, Justice League en American Thunder. Dat is het zowat, al waren we toch niet zo kort in het park. Ik heb de rest van de tijd dan maar doorgebracht door het park rond te slenteren, winkeltjes binnengaan etc. Eerlijk, dit park maakte geen goede indruk op mij in 2013 en vijf jaar later was dat zelfde gevoel ook aanwezig. Misschien heb ik gewoon pech gehad, was ik op de verkeerde plaats op het verkeerde moment? Qua aankleding en sfeer is het park best OK. Niet speciaal goed maar ook niet echt slecht.
We vertrokken een uur vroeger dan verwacht uit het park, omdat we allemaal wel moe waren na zo?n lange dag die we meer in de auto dan erbuiten hebben gespendeerd. Bovendien volgden er nog wel zware dagen, een uurtje extra rust was zeker welkom. De rest van de groep is er trouwens geslaagd om hun coasterbingo te halen, hoera! En zij waren een pak positiever over het park. Dus misschien moet je mijn kritiek gewoon negeren en het park een volwaardige kans geven als je daar in de buurt bent. Ik ga er echter niet meer naar toe ? of ze moeten echt met een beest van een nieuwe achtbaan komen. Al zei ik dat in 2013 ook? en stond ik er 5 jaar later weer. Wie weet wat de toekomst voor mij en Six Flags St Louis brengt!
Sorry! Slechts twee foto's bij dit tripreport omdat ik voor die beperkte tijd in de parken m'n fototoestel in de auto heb gelaten.