X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 7 van de 7
  1. #1

    [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    31/05/2018: Tokyo Dome City
    01/06/2018: Sea Paradise
    01/06/2018: Yokohama Cosmoworld
    01/06/2018: Tokyo Joypolis
    02/06/2018: Tobu Zoo Park
    02/06/2018: Hanayashiki
    03/06/2018: Yomiuriland
    04/06/2018: Nagashima Spa Land
    05/06/2018: Parque Espana
    05/06/2018: Sea Train Land
    06/06/2018: Lagunasia
    06/06/2018: Higashiyama Zoo
    07/06/2018: Universal Studios Japan
    08/06/2018: Misaki Park
    08/06/2018: Universal Studios Japan
    09/06/2018: Himeji Central Park
    09/06/2018: Hirakata Park
    10/06/2018: Ikoma Skyland
    11/06/2018: Fuji-Q Highland
    12/06/2018: Tokyo Disneyland
    13/06/2018: Tokyo DisneySea
    14/06/2018: Tokyo Disneyland
    14/06/2018: Tokyo DisneySea
    15/06/2018: Toshimaen
    16/06/2018: Fuji-Q Highland

    Ook toen de laatste dag die ik grotendeels op mijn eentje doorbracht aanbrak beloofde het stralend weer te worden. Die namiddag zou ik Sammy gaan opwachten in het station van Tokyo - dat was geen sinecure want hij liep verloren - en zouden we de eerste lange treinrit van de trip maken om ons in Nagoya te vestigen. Tot dan zou ik me in de buurt van Tokyo moeten amuseren, en gelukkig waren er nog parken genoeg over. Zoals Yomiuriland.



    In Yomiuriland geraken was zeer eenvoudig: je neemt enkele treinen en je komt uit bij een kabelbaan die je naar de entree van het park brengt. Het park is beslist niet goedkoop, maar ik kreeg wederom korting met mijn paspoort als ik me niet vergis. Mooi! Iets minder mooi was dat er een best grote opkomst was voor parkopening. Natuurlijk was het mooi weer én een zondag, dus ik had het al wel kunnen denken. Ik maakte bovendien de niet zo slimme beslissing aan de hoofkassa mijn ticket te kopen en vervolgens te wachten voor de hoofdentree, terwijl er twintig meter verder - naast de kabelbaan nota bene - nog een ingang en kassa was waar niemand leek te staan.





    Eerste indruk: het is een druk park van een aanzienlijke oppervlakte, dat toch bijna volledig is volgebouwd. Er zijn bijvoorbeeld maar liefst drie kartbaan-achtige attracties die rond een groot deel van het park gaan, wat ik in het begin nogal verwarrend vond. Ik besloot eerst een achtbaan met lage capaciteit te doen in het nieuwste deel van het park. Dit 'Goodjoba!!'-gebied bestaat uit een aantal grote stalen hallen, maar doet alsnog best gezellig aan. Het concept is dat je bij elke attractie kennis maakt met één of ander beroep. Het gevolg is dat alle attracties interactief zijn op één of andere manier.





    In plaats van de spinning coaster, wandel ik per ongeluk eerst de wachtrij in van de Spinning Rapid Rafts. Dit bleek een geluk bij een ongeluk, want ondanks de korte rij sta ik hier een halfuur te wachten. Er vertrekt ongeveer om de minuut een bootje, en er kunnen maar vier personen in. Van opvullen hebben ze hier nog niet gehoord, ik zat bijvoorbeeld alleen in mijn bootje. Ook best bizar is dat je voor het instappen een poncho kan kopen voor 100 yen - ongeveer tachtig cent - en dat er bij het uitstappen een vuilbak klaarstaat voor de gebruikte poncho's. Japanse weggooicultuur...

    Nog absurder is de attractie zelf. In Splash U.F.O. moet je een soort Noodleman (??) helpen een soort theepotman (??) te verslaan, en ik denk dat je zelf ook in een kom met noodles zit. In elk bootje zijn vier knoppen, en het scherm waarop je moet schieten zit steeds in het plafond van de attractie. Je stopt tijdens de rit (zelfs tijdens de heel leuke afdaling) een paar keer om dit te doen. Eén van de meest absurde attracties ooit, maar eigenlijk ook wel een heel leuk ding. De drop is wild, lang en verloopt bijna volledig in het donker. Daarna volgt er nog een flink vaarstuk met flink wat theming. Ondanks de wachtrijfrustratie al direct een goede ervaring om de dag mee te starten!





    Uiteindelijk vind ik toch de ingang van de Spinning Coaster, gecamoufleerd als een huiskamertje van de bomma. Achter dit deurtje verblufte Yomiuriland met één van de mooiste wachtrijen in de pretparkwereld.





    Vreemd genoeg is de rij voor Spin Runway nagenoeg leeg en kan ik direct plaatsnemen, wederom alleen in een bakje. Deze Gerstlauer begint als een overtuigende darkride in het kleermakersthema, maar verrast al snel met een trommellift. Het is hier dat het interactieve element in werking treed: rond heel de spiraallift is een scherm gebouwd, waarop je de mascotte van het park kan laten vliegen op flappy bird-achtige wijze. Zo moet je de kleren te pakken zien te krijgen. Of hoe je een langdradige lifthill plots wel interessant maakt...

    De achtbaan is een stuk langer dan die in Joypolis en gewoon oké. Het is geen extreem snelle baan en op de remmen komen was niet zo comfortabel als zou moeten op zo'n nieuwe baan. Toch had ik hem graag nog eens gedaan, maar toen ik later op de dag nog eens kwam kijken was die prachtige rij toch goedgevuld. Qua totaalconcept in ieder geval een absolute topper.







    Voor de gemakkelijkheid schrijf ik het TR niet helemaal chronologisch: ik deed nog twee pareltjes van attracties in het GOODJOBA!!-deel. De eerste daarvan leek een redelijk standaard trapmonorail, maar daar doet Yomiuriland niet aan mee. In het bakje van Sky-nog iets zat een schermpje, waar om de zoveel tijd een boef op verscheen. Om deze te vangen moest je je snelheid aanpassen: trager of sneller rijden. Ik vond het hele concept zo bizar dat de uitleg van de operator langer geduurd heeft dan de (onbestaande) wachtrij. Prachtige attractie, only in Japan. De baan was erg lang maar het interactieve element deed de attractie kort aanvoelen.







    Het gekke was dat de moeilijkst te bevatten attractie van het park nog moest komen. Ik spotte hem al vanuit de trapmonorail: een soort rondritje met wel heel krappe bochten op steile hellingen. De waarheid was veel vreemder.
    Custom Garage is een topper in het park, maar heeft extreem weinig capaciteit. Er zijn vier garages met elk een autotje voor vier personen erin. Ik werd uiteraard alleen naar een autotje gestuurd. Daar kreeg ik instructies in het gebrekkig Engels - ik moest het autotje zelf in elkaar steken. Koplamen, bumper, enz moest ik uitkiezen en vervolgens aan de auto bevestigen. Het hing allemaal vanzelf vast door magneten, maar toch moest ik nog met een speelgoed-schroevendraaier alles goed vastmaken. Dit moet eigenlijk in maximaal een minuut gebeuren, maar omdat ik alleen was en er geen fuck van begreep ben ik over de limiet gegaan. Niet erg, de dame die me probeerde te helpen zette me in de auto, controleerde mijn gordel en stuurde me op de baan voor een testrit. Hier sta je eerst even stil om de verschillende pedalen en knopjes te testen voor vertrek. Er hing een scherm met instructies, maar die waren net zo duidelijk als hiërogliefen. Na een minuutje ben ik klaar met de tests en rijd ik het parcours op. De autotjes maakten soms best nog wat snelheid en een minuutje later sta ik weer in de garage. What. The. Fuck.






    Eén van de belachelijk lange rondritjes van het park



    Het Goodjoba!!-deel van het park, geopend in 2016, liet me echt onder de indruk. Het is verruit het modernste deel van het park met de meest originele attracties. Het park heeft een aantal jaren geleden een ernstig achtbaanongeluk gehad met een gloednieuwe Sansei-coaster, dus het is positief om te zien dat ze ondanks die donkere pagina toch nog durven investeren in zo'n groot nieuw gebied. En ook leuk dat ze dit keer wel een Europese bouwer hebben uitgekozen voor hun coaster.



    De rest van het park is niet bepaald gethematiseerd, maar het is wel een vrolijke bende. Yomiuriland is een kleurrijke plek waar de attracties voor de sfeer zorgen. En de koning van dit alles is al sinds 1988 Bandit. Naar het schijnt was deze hypercoaster zelfs ooit de inspiratie voor Magnum XL-200. De achtbaan is met zijn lifthill van 51 meter beslist niet laag, maar het totale hoogteverschil bedraagt dankzij het terrein - waar de coaster gretig gebruik van maakt - zelfs 78 meter. Bij opening was Bandit dus verruit de grootste coaster ter wereld.



    Om een rit te gaan moet ik eerst de wachtrij trotseren. Dat lijkt niet zo moeilijk, aangezien er niet zoveel interesse was voor de attracties buiten het Goodjoba!!-gebied. Het viel me wel meteen op dat er twee aparte rijen waren voorzien, maar waarom was me een mysterie. Uiteindelijk begrijp ik dat het bordje 'Stop & Go' bij één van de rijen betekende dat je trein bovenaan de lifthill, op een recht stuk track, tien seconden stil zou staan. Blijkbaar was dit een nieuwe ervaring die het park dit jaar aanbood op de achtbaan, wat ze wel vaker zouden doen. Yomiuriland is nogal trots op hun terrein-hypercoaster en toont in de trap naar het station de hele geschiedenis van de baan. Ik had tijd genoeg om dit te bestuderen, want operations waren lekker Japans en de trein werd pas opgevuld als de vorige was leeggemaakt.



    De coaster dan! Het is een Togo (jeej!) met schouderbeugels (why!?). Ik vond Bandit geen slechte baan, maar ook niet de topper die het had kunnen zijn: airtime is redelijk schaars, en hier en daar zit een knik die best pijn doet als je hem niet ziet aankomen. De grote helix in de baan is wel heel intens en door de bossen razen vind ik altijd een meerwaarde op een coaster, dus echt slecht vond ik hem zeker ook niet. Opvallend: het was de eerste achtbaan die ik tegenkwam in Japan zonder riempjes.







    Omdat ik toch toevallig in de buurt was kroop ik ineens op de kiddie. Wan Wan Coaster Wandit was de eerste baan die ik tegenkwam (herhaling) waar bezoekers niet werden gevraagd hun hoofddeksel af te nemen. Ik zat achter een vrouw met een hoedje. Toen we in het station terugkwamen zat ik niet meer achter een vrouw met een hoedje.







    Bandit is misschien de bekendste coaster van het park, maar het is niet de enige noemenswaardige historische achtbaan. Momonga Standing and Loop Coaster was in 1982, vier jaar na opening, dankzij een nieuwe trein de tweede stand-upcoaster ter wereld. De andere baan - die exact één dag eerder zijn stand up-trein kreeg - bestaat niet meer, dus dat maakt Momange de oudste Stand Up die je nog kan doen. Als je een hekel hebt aan rechtstaan, geen paniek: er staat ook nog een sit-downtrein op de baan. Het station bestaat uit een schuivende set tracks om dit in werking te stellen. Ook hier werden treinen pas ingeladen als de vorige al was uitgeladen, maar de interesse in de baan was zo klein dat ik beide ervaringen kon doen zonder rij.



    Togo heeft niet de beste reputatie, maar ik moet ze ondertussen echt wel het voordeel van de twijfel geven. Ook Momonga bleek verassend soepel en doenbaar te zijn. De verticale looping is prima werk en er zit niet echt een knik in de baan. Echt spannend is de korte layout niet (na de looping vlieg je een helix in en sta je weer in de remmen), maar voor een achtbaan uit 1979 is deze coaster nog meer dan prima.





    Op het hoogste punt van het park staan er enkele attracties: de nieuwe Disko, een Bunjeejump en twee S&S torens. Ik deed er ééntje maar erg goed was die niet. Wel leuk was het uitzicht op skyline Tokyo!





    Nog een attractie die ik niet had verwacht aan te treffen: een tweede spinning rapid raft, ditmaal outdoor. Ook dit ding ligt op één van de hoogste punten van het park en is gigantisch groot. Ik dacht de hele dag dat het deel uitmaakte van het waterpark, tot ik daadwerkelijk op de heuvel stond en zag dat het waterpark gesloten was en de attractie niet. Om een ritje te maken moet je helemaal naar boven gaan op een reeks trappen, maar het is de moeite wel waard. Het begon vrij braafjes maar de baan is best wild en er zitten hier en daar ribbels in de goot, waardoor je bootje snel op en neer gaat. Pure fun!







    Je kan in Japan niet rond je kijken of je ziet wel ergens een reuzenrad. Bijna elk park heeft er één, er zijn er ook heel wat die dat niet eens in een park liggen en zelfs vlakbij Disney en Universal ligt een gigantisch reuzenrad. Als ik een polsbandje had pakte ik ze meestal wel mee, ondanks een ritduur om u tegen te zeggen. Het zorgt voor interessante foto-opportuniteiten.


    Reuzenrad inclusief handige instructies wat te doen in geval van nood



    Er was ook een shooter. Hier moest je eerst schieten op stropers. Dat leek best diervriendelijk, maar in de tweede helft van de attractie moest je zelf schieten op dieren. Dat waren dan wel reuzespinnen maar dan nog.



    Het park heeft nog een trapmonorail, en deze had zelfs drops en een helling zonder ketting - desondanks erkent Coaster-count dit om één of andere reden niet als achtbaan. Toch voor de zekerheid een ritje meegepikt.

    Yomiuriland heeft me zeer positief verrast. Het aanbod is uitgebreid, het park is proper, de setting is heel mooi al moet je wel stevige benen hebben. Als ik nog eens in Tokyo ben zou ik zeker overwegen nog eens terug te gaan. Bedankt voor het lezen!

  2. #2

    Re: [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    Ook weer een tof TR, Ignace! Ze hebben daar echt wel wat maffe parken in Japan!

  3. #3

    Re: [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    Bedankt voor deze! Eerlijk, dit is het eerste park dat echt een plaatsje op mijn to-do-lijst krijgt als ik naar Japan zou gaan.

  4. #4

    Re: [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    Hahaha, zelf je autootje in elkaar moeten steken voordat je mag beginnen ... die attractie had waarschijnlijk als thema het beroep 'garagist'?
    Op de foto's staat - denk ik - ook zo'n schommelschip dat overkop gaat. Ben je daarin geweest?
    Once you sit back, you never go back.

  5. #5

    Re: [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    Ook dit park straalt weer pure vaagheid uit! Voor sommigen moet dat echt zalig zijn, mijn cup of tea zal het nooit worden. De grootste reden dat ik die regio van de wereld liever links laat liggen. Verrassend dat de Togo stand-up soepel was, ik heb op de drie B&M stand-ups op mijn USA trip wel wat genoeg gekregen met dat type.

  6. #6

    Re: [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    Ik vind het echt vreemd om te lezen dat de operations daar zo slecht zijn. Van een ultrageorganiseerd land als Japan, met al zijn regeltjes en etiquette en hardwerkende mensen, zou je verwachten dat ze daar net extreem goeie operations hebben. Verbazend!

  7. #7

    Re: [TR] Yomiuriland 03/06/2018

    Citaat Oorspronkelijk geplaatst door Azmidiske Bekijk Berichten
    Hahaha, zelf je autootje in elkaar moeten steken voordat je mag beginnen ... die attractie had waarschijnlijk als thema het beroep 'garagist'?
    Op de foto's staat - denk ik - ook zo'n schommelschip dat overkop gaat. Ben je daarin geweest?
    Ja, ik denk het wel wat er hangt een tegengewicht aan... Anders (correct me if I'm wrong) doen ze dat niet.

    Tof Tr-verslag en mooie fotos. Kwa afwerking is het goed bij sommige attractie of bekijk ik dat verkeerd?

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •