Tijdens onze vakantie in Denemarken stonden er een aantal pretparbezoekjes op het programma.
Over Bakken heb ik al eerder bericht. Op maandag stond Tivoli Gardens op het menu.

We waren de ingang al enkele dagen eerder gepasseerd, tijdens ons bezoek aan Kopenhagen.
op de dag zelf waren we te vroeg aan de ingang: het park opende pas om 11 uur, maar was dan weer wel open tot 23 uur. We konden al wel onze gereserveerde tickets omruilen voor een polsbandje.
Een koffietje later konden we binnen. Een maandagochtend, en de Denen hadden geen vakantie. Buiten een paar groepjes van schooluitstappen en wat verdwaalde toeristen was het dus uitermate rustig.

We begonnen al direct met dè klassieker van Tivoli: Rutschebanen, de houten achtbaan die al enkele tientallen jaren meegaat, en nog een manuele remmer heeft: deze heeft een stoeltje gekregen in het midden van de trein, maar staat meestal gewoon rechtop om wat show te verkopen. Veel werk heeft die remmer volgens mij niet, maar het geeft wel een mooi effect. De baan zelf is nog verrassend vlot, met af en toe zelfs wat airtime. Ik kan me voorstellen dat de mensen dit honderd jaar geleden een enorme sensatie moeten hebben gevonden.

Een heel leuke start van de dag dus, en deze wordt onmiddellijk verder gezet met Minen, een darkride waar de operatrice ons vertelde dat we met het (zware) toverstokje punten konden scoren. Dit lukte niet altijd even vlot, maar de ride zelf is zo mooi, dat we hem achteraf zonder stokje opnieuw hebben gedaan.
Vervolgens volgde Odin, een familieachtbaan die maar liefst 3 ritjes deed alvorens te stoppen, met onderweg zelfs een zicht op de stad.

Daarna kwam ‘flyvende Kuffert’ aan de beurt, een mooie darkride langs de sprookjes van Hans Christian Andersen. Hoewel we ook Odense bezocht hadden, de geboorteplaats van Hans, waren niet alle sprookjes bij ons bekend. De rit zelf deed nogal klassiek aan, maar is ongetwijfeld cultureel erfgoed in Denemarken.
Nog geen cultureel erfgoed is Demonen. Een leuke baan, korter en minder intens dan Efteling’s Baron, maar wel aangenaam. Er is ook een VR versie. Hoewel we een ‘Puls’ packag hadden gekocht, waar een gratis VR rit zou in zitten, werd ons dit toch geweigerd door de operator van dienst. Een korte discussie leverde niets op, dus deden we hem nog maar een keertje in real life.

Vervolgens kwamen we aan de ‘toren’ sectie : door de beperkte oppervlakte (ik kan me voorstellen dat bouwgrond in het centrum van Kopenhagen niet goedkoop is) staan er hiervan welk enkele in Tivoli. Zelf ben ik niet zo’n fan van hoogte, maar ik waagde me toch in de fatamorgana. De zogezegd softere gouden bakjes wiebelden wel behoorlijk, en de rit duurde dan nog vrij lang. Ik was blij dat ik er uit was, maar dat lag volledig aan mezelf.

Direct erna gingen we in Monsoonen: een soort ‘Lambada’ achtige attractie, waarbij je in de andere richting zit. Hierdoor kreeg ik het gevoel dat ik telkens uit de stoel geslingerd werd. Daarvoor dient uiteraard de beveiliging. Ook pittiger dan verwacht dus.
Na enig twijfelen beslisten we allemaal om Vertigo links te laten liggen: die ziet er echt wel héél stevig en misselijk makend uit. Ik hoor graag feedback van iemand die het wel heeft aangedurfd om hier in te gaan!
Daarna was het tijd voor een rustiger attractie, en kropen we met z’n vijf in de Karavanen: een kinderbaantje. De operatrice van dienst zag er de humor wel van in, en liet ons maar liefst 7 rondjes draaien.

Zo hadden we de meeste attracties al gedaan. We wandeldend rustig door het mooi aangelegde parkgedeelte (ik heb geen idee waarom dit niet benut is / mag worden, maar het is wel leuk om ook een kalm gedeelte te hebben in zo’n klein park).
Na een middagpauze (fastfood inbegrepen in ons Puls Package) was het tijd voor de tweede (en hier en daar derde en vierde) ronde, maar rond een uur of drie hadden we het gezien en staken we de straat over om de trein te nemen.

Conclusie: een park dat mooier is aangelegd dan we hadden verwacht. Een speciaal gevoel omdat het echt in het centrum ligt, wat er wel voor zorgt dat de typische, rustige pretparksfeer er niet is: je hoort nog steeds auto’s en brandweerwagens voorbij razen.
Verder bezorgde Tivoli ons toch meer sensatie dan Bakken, waar de sfeer dan weer beter was.
De prijs in Tivoli is naar mijn mening wel veel te hoog, met een all-in prijs van zo’n 45 Euro, inclusief toegang tot het aquarium dat gesloten was wegens privé afgehuurd...
Het is ook mogelijk om enkel entrée te betalen, en dan per attractie te betalen, maar met prijzen van 8 tot 12 euro voor de toppers lijkt me dat een heel dure zaak te worden.