Mijn coasterverleden: kiddies en families begin jaren '80, voornamelijk in Meli en Bellewaerde. Ik weet niet of de Efteling toen al coasters had, behalve Python. Daar was is sowieso te klein voor. Uit Walibi in die tijd herinner ik me ook geen coasters, wel het reuzenrad, iets met Kuifje, een fakir-show, drop-parachutes en de Enterprise waar m'n vier jaar oudere neef me bang mee maakte. Die laatste deed ik voor de duidelijkheid toen niet.

Eerste inversie: doodsangsten op de Enterprise in Oostende (Oktoberfoor) in 1988 of 1989 (12 à 13 jaar oud). M'n poortje was niet goed gesloten, het viel gelukkig in het slot bij een stijgende beweging. Kermissen zijn sindsdien nooit m'n favoriete bestemming (ondanks Düsseldorf en Berlijn in 2015).

Eerste coaster-angst: ook op de kermis - ook in oktober - in Luik, ik schat 1996. Halverwege en op grote hoogte viel ons 4-zit-karretje stil. Er klauterde een operator naar boven en die duwde ons terug in gang. De rest van het bochtenwerk reden we aan een veel te traag tempo. Beneden kregen we als compensatie een gratis bis-beurt op de lichtblauwe coaster, die we vlekkeloos aflegden. Kermissen zijn sindsdien ... sorry voor de herhaling!

Eerste 'deftige' coaster: Anubis april 2009, op een leeftijd dat de Here Jeejses al dood en verrezen was. Als poll-antwoord gaf ik 'andere' aan en bedoelde ik 'puur geluk'. Dit was m'n allereerste gekke pretparkweek in m'n leven: Walibi + Bellewaerde + Plopsaland! In de twee CDA'ers mocht m'n toen 6-jarige niet op de deftige coasters, dus ging ik er ook maar niet in. Anubis was officieel nog niet open, maar wel voor toevallige bezoekers die namiddag en bovendien toegelaten vanaf 1,25 m. Omdat het hard regende, was er ook weinig volk. Van enige storing herinner ik me niks, dus eigenlijk geldt hier viervoudig geluk.

M'n eerste coaster-angst in een pretpark was enkele maanden later: de optakeling van Typhoon. Vooral stress voor de kleinoden in m'n broekzakken.

M'n recentste coaster-stress: toch wel m'n allereerste keer Sky-Scream anno 2014. Trage inversies vind ik zo veel enger. Zie ook de Maurer-gevallen in Madrid en Skyline, al was ik toen al meer getraind.