[TR] De ontdekking van Gardaland

[Earlyspencer]

Omdat ik andermans TR over Mirabilandia heb aangevuld / geactualiseerd met persoonlijke bevindingen van een recent bezoek, doe ik dit hier ook even. De whereabout-topics illustreren elk jaar dat Italiës twee grootste parken vaak worden gecombineerd door pretzoekers uit onze regionen.

Ter info: Ik bezocht Gardaland op de eerste dinsdag van juli in 2016, gratis met een Duitse Merlin Premium jaarkaart. Met een gelijkaardige pas en de achterkant van een doos Scandinavische ontbijtgranen zou ik het park op een dinsdag en woensdag in april 2020 - nog voor Pasen en dus verondersteld ondruk - één dag gratis en één dag aan 50% bezocht hebben, met daags nadien nog Movieland en dan rapido richting Mirabilandia. Drie keer raden waarom die trein-en-bus-trip niet is kunnen doorgaan. Het daaropvolgende jaar zou oneerlijk vaxpas-beleid (mijn officiële QR-vrijheid begon pas medio augustus) ervoor zorgen dat ook een geplande autotrip naar Noord-Italië begin juli noodgedwongen werd geannuleerd. Derde keer, goede keer in 2023, hoewel Movieland nu niet in onze trein-bus-vlieg-trip zat, Gardaland betalend was en ... qua parkbeleid dik tegenviel, in die mate dat ik er geen nieuw TR-topic aan wil wijden. Maar er waren ook fijne dingen, die krijgen een smiley.

De openbare ATV-bus (niks regionale t.v.) reed op woensdag 12 april met lichte vertraging langs een halte vlakbij ons hotel aan de westrand van Verona naar Gardaland. Let op: wanneer de gemeente Castelnuovo wordt binnengereden, maakt de bus nog een serieuze omweg via o.a. het treinstation van Peschiera. En er wordt niet op de parking van Gardaland gestopt maar langs de drukke hoofdweg nabij de ingang. Het is dankzij geüniformeerd Gardaland-personeel en andere attente passagiers dat we nog nipt op tijd op de juiste plek uitstapten rond 09:20 u.

Woensdag 12 april valt buiten de officiële schoolvakantie in Italië. Fijn dat het park dan openhoudt in tegenstelling tot Mira

Veel (locale?) kindertjes hadden wel schoolvrij die dag en de openingstijd was erg kort 10:00 -17:00.

10:00 betekent start van de ticketcontrole. We stonden helemaal voorin waardoor we de show ’op het dak’ van de toegangspoort niet konden zien.

De kassa’s bevinden zich - logisch - voor de ticketcontrole. Maar wij hadden online tickets. In de rij voor de poorten zagen we mensen met een papieren parkplan en (vermoedelijk) ter plaatse gekochte tickets. M’n jongste zoon ging aan meerdere kassa’s om een plannetje vragen maar kreeg er geen.

Het park deelt wel parkplannen uit in één kraampje voorbij de poorten. Nergens elders in het park zijn plannetjes te verkrijgen en ook nergens zag ik grote borden met het parkplan ter oriëntatie

Een ochtendlijk sprintje leverde deze attractie-oogst op binnen de eerste 55 minuten: Mammut, Blue Tornado, twee keer Oblivion en de valtoren.

De zone met o.a. Jumanji opent pas om 11:00, die met Kungfu Panda pas op 12:00 en idem voor i Corsari. En nee, het was niet verhoopt kalm die dag.

Een tweede strategisch sprintje zorgde ervoor dat we om 11:02 amper een tiental mensen voor ons hadden in de wachtrij van Jumanji de darkride. Bij de twee voorshow-kamers deden we wat sommigen misschien ook doen bij de nieuwste coaster van Movie Park Germany: dicht bij de volgende deur / doorgang post vatten. Uiteindelijk was er maar één bezoeker voor ons bij het allereerste operatieve wagentje van die dag. Die gozer koos voor een plaats achteraan. Leon en ik dus vooraan en - merkwaardig - geen andere passagiers in de zeszitter. Heel fijne attractie, technisch gezien een beetje Snorri Touren in het groot. Maar de (buiten)wachtrij vertoonde nog (te) veel sporen van z’n voorganger. Soit, om 11:15 noteerden we de meest begeerde attractie van het park ook al op ons conto.



Raptor was de eerste echte ’aanschuif’ voor ons. 25 minuten onaangenaam gegkooid maar nog onaangenamer: de slalom-kooi heeft op meerdere plaatsen een nooduitgang die geregeld werd misbruikt om ’kennissen’ buiten de wachtrij te laten voordringen.

Nog een vluggertje maar godverdomme erg pijnlijk (vooral in de laatste bocht, denk ik) is de groene Python-kloon. Die sla ik zonder retrack of nieuwe treinen zeker over bij een eventueel volgend bezoek. Kort na onze snelle beurt was het hier wel langer wachten.

De absolute ontgoocheling van de dag: net voor het onze beurt was bij i Corsari na 5 minuten wachten: 20 minuten inactiviteit en informatie-stilte. Storing en ontruiming was het verdict.

Dan maar naar de dichtstbijzijnde Chinees, waar de ondermaatse Kungfu-coaster amper een dik half uur na opening al op 45 minuten wachten stond. Ook voor de best lange kiddiecoaster daar in de buurt was de bevolkte rij groter dan mijn geduld. Met een opening van 12:00 tot 17:00 is dit volgens mij moedwillig. Wie het nog niet zou weten: Gardaland slijt fastpassen, ook voor kinderattracties.

Op de kleine monorail en de boomstam werden we snel bediend zonder voordringpas.

Nog een Raptortje dan, de links-rechts keuze biedt immers enige herhalingswaarde op deze zwak gethemede semi-topper. De rit na ons zag ik een Einzelgänger nabij onze zitplaatsen. Leon waagde z’ kans - toestemming vragen aan die kalende eenling en niet aan de operator - en verkreeg zo een instant reride. Qua beleid eigenlijk een faal dat men hier geen singlerij heeft of beter groepeert, maar voor de net niet dertienjarige natuurlijk een vette bonus, daarom een



Nog maar eens langsgaan bij Toni (sic) Corsari. Vlakbij was een show bezig, in mijn naïeve hoop dacht ik dat louter daarom de darkride even niet in bedrijf was. Maar uiteindelijk zou i Corsari die dag niet meer rijden en maar operatief geweest zijn van 12:00 tot 12:15. De app gaf dit geregeld fout aan als 0 minuten wachttijd.



Bij het huis ondersteboven - onder een grote boom in een kleurrijke kinderzone - was het niet lang wachten op een rit.



Maar de thematische lift werd niet gebruikt, dit werd geshortcut door een kale trappengang. Zie ook het César-ding bij Asterix of nog dichter bij huis: de Verboden Grotten.

En net als in 2016 moet je hier op het bovengrondse je rugzak quasi onbewaakt en binnen het bereik van passanten achterlaten. Voor een fakking madhouse! En neem dat onbewaakt maar letterlijk, ook al staat er (misschien) een personeelslid bij. Na de attractie kan je niet zo maar vlot bij de rugzakken. Die neem je mee van buiten de wachtrij door over een laag hek te buigen. Dus iedereen kan zelfs onder toezicht met je spullen aan de haal. Ik zag hier niet eens betalende opbergkluisjes.

Dubbel hoera: bij Neptinus’ Atlantische waterattractie mochten rugzakken i.t.t. in 2016 wel mee aan boord. Nochtans vind je hier vlakbij betaallockers.

En het was weinig wachten bij deze top-gethemede vaart.



Idem bij de nabije Junglerapids: snelle bediening en tassen mee. Al ben ik niet helemaal zeker van het onride meenemen van spullen. Ik zag opvallend veel achteloos achtergelaten tassen bij het vertrekpunt van de rapid. Mogelijk hadden de operatoren niet in de smiezen dat wij wel een rugzak bij hadden.

Op Mammut (bis, wel 25 min. wachten) verstopten we opnieuw met succes onze spullen onride achter de benen.

Bij de panoramatoren was het anderhalve beurt wachten. Hier werd de UFO wel goed volgeladen.



25 minuten wachten bij Oblivion (tris) en handiger: nog net mee binnen in de 4D. Men vertoonde een als nieuw aangekondigde Mowgli-film die we eerder al in Hansa Park hadden gezien. Nu met wegwerpbril, niet leuk voor wie met groene gedachten worstelt, voor Leon wel een fijn souvenir, dus een

Er restte nog 3 kwartier tot de sluitingstijd. We kozen ervoor om de Jumanji darkride te bissen. By the way: niet interactief en zonder brilletje, wat ik absoluut meerwaarden vind bij een sterke theming.

Nog geen week nieuw was een tweede Jumanji-ding. Wat ik vanop enige afstand kon zien, leek op een openlucht-cakewalk. Er stond telkens te veel volk naar mijn goesting: niet enkel lang aanschuiven maar bij pech leg je het parcours af achter een groep tragelingen of word je door ongeduldige volgelingen - type mezelf - opgejaagd. Om 16:50 was de wachtrij quasi onbevolkt wegens ... niet meer toegankelijk. De meeste attractie-wachtrijen in Gardaland waren dus minder toegankelijk dan van 10:00 tot 17:00. Gelet op de prijsstijgingen, past hier de leuze ’Pay more and get less.'

Dat geldt (!) ook letterlijk, want hoewel het waterpark natuurlijk niet open was voor waterplezier, was deze zone - of althans het mini-Italië-deel - wel toegankelijk ... tegen extra betaling. Dat leidde ik af uit de postgevatte controleur, het draaihekken en meerdere mensen die onverrichter zake terugkeerden zonder betreding van dit mini-land. Al zag ik niet meteen vermeld tegen welke meerkost een bezoekje dan had gekund. De toegangspoort was in elk geval wel gratis te bezichtigen / te fotograferen.



Om 16:55 konden we wel nog - als allervoorlaatste - de boomstam-attractie bissen. Omdat de bus pas om 17:45 zou vertrekken, doolden we nog een kwartiertje rond in het park, i.h.b. in het kinderdeel.

De bushalte had een digitale display en toonde een vertraging van 15 minuten. Toen we de bus konden zien, deed die er nog eens extra 15 minuten over voor een tweehonderdtal meter, wegens monsterfile. Uiteindelijk zou onze terugrit van 30 voorziene minuten een vertraging oplopen van 90 minuten. De enige schuldige die ik zie, is Gardaland. Als je om 17:00 al sluit, gaan er heel weinig bezoekers vroeger dan 17:00 het park verlaten. Bij opening tot b.v. 19:00 creëer je toch iets meer spreiding bij de vertrekkers, denk ik dan. In de zomer zal dit probleem zich niet of minder stellen wegens laatavond-openingen, maar half off-season was dit een verkeersonkundige hel, ook voor mensen die helemaal niet Gardaland (of het andere park) bezochten. Voor ons was dit gewoon een ongemakje maar o wee indien onze 2020-trip onder gelijkaardige verkeersomstandigheden wel was doorgegaan. Onmogelijk om diezelfde avond nog de dubbele treinrit naar Ravenna te halen, vrees ik.