Na jaren dromen, maanden wachten en uren zweven... tijd om RF's Southern Comfort te beleven! Een drieweekse pretpark-roadtrip door de states georganiseerd door de Rollercoaster Friends. Drie weken fun, friends en coasters - Nu ook in TR-formaat!

Programma:
03/06/2017: Six Flags over Georgia
04/06/2017: Alabama Splash Adventure
06/06/2017: Blue Bayou & Dixie Landin'
06/06/2017: Kemah Boardwalk
07/06/2017: Seaworld San Antonio
08/06/2017: Six Flags Fiesta Texas
09/06/2017: ZDT'S Amusement Park
09/06/2017: Six Flags over Texas
10/06/2017: Six Flags over Texas
10/06/2017: Sandy Lake Amusement Park
11/06/2017: Frontier City
11/06/2017: Tulsa's Incredible Pizza Company
12/06/2017: Silver Dollar City
13/06/2017: Silver Dollar City
14/06/2017: Six Flags St. Louis
14/06/2017: St. Louis Incredible Pizza Company
15/06/2017: Holiday World
16/06/2017: Kentucky Kingdom
16/06/2017: Beech Bend
17/06/2017: Dollywood
18/06/2017: Dollywood
19/06/2017: Carowinds
20/06/2017: Carowinds
21/06/2017: Six Flags over Georgia

Texas Finest theme park!

Na Seaworld zakten we af naar San Antonio centrum, en ontdekten we één van de meest gezellige steden van de Verenigde Staten. Op één avondje tijd ben ik verliefd geworden op de stad, maar wat pretparken betrof had ik nog niet heel veel redenen gevonden om nog eens hier terug te keren. Vandaag zou dat echter veranderen. Hello Six Flags Fiesta Texas!



Dit is een TR waar ik naar uitgekeken heb om het te schrijven. Het is altijd het leukst als je een duidelijke mening hebt: maw het park moet heel goed zijn, of het park moet heel slecht zijn. Flamingoland vond ik zo'n slecht park dat ik er twee TR's over schreef, gewoon om al mijn frustratie eruit te kunnen persen. Ik zou hetzelfde kunnen doen voor Fiesta Texas, maar dan in de andere richting: dit park heeft me op geen enkel vlak teleurgesteld en op veel manieren weten te verbazen.





Ondertussen vraagt u zich af waarom Fiesta Texas écht zo'n feest is. Waarin het zich onderscheid van andere Six Flags-parken, waar de fangemeenschap toch niet altijd even vriendelijk voor is, vaak terecht. De antwoorden zijn eigenlijk de dingen die je in elk pretpark zoekt: Sfeer, thematisatie, attracties, klantvriendelijkheid, goede shows en originaliteit. Wat dat laatste sloeg Fiesta Texas zoals het park in 1992 bij opening noemde de bal meteen raak: er werd als locatie voor het toen nog nieuwe park een verlaten steengroeve gekozen. De rotsmuur die het grootste deel van het park omcirkelt is een gigantische eyecatcher die het parkbeeld op een extreem positieve manier beïnvloed. Six Flags wéét dat en heeft de muur door de jaren heen op zoveel manier gebruikt dat het nog meer de meest kenmerkende eigenschap van het park is geworden. Laat dat park in die groeve in Limburg maar komen hoor jongens!




De nieuwe attractie voor dit jaar - fijne glijbaan!



Het park ziet ons graag komen en bied ons 's morgens vroeg al meteen een extraatje aan: een exclusief ritje op hun nieuwste achtbaan. In dit park is Batman: the ride voor de verandering geen B&M inverted, maar een S&S Free Spin. Het was voor mij een 'soort van' eerste keer, want ik had enkel ervaring met de Intamin-versie van dit type banen. Met dit in het achterhoofd leek het me wel een héél stevig ontbijt dat Fiesta Texas ons voorschotelde, maar uiteindelijk had ik weinig reden tot klagen. Hoewel erg wild en intens, vond ik dit achtbaantype namelijk toch een tikkeltje soepeler en braver dan Insane in Gröna Lund. Een prettig gestoorde coaster, en het exclusief ritje veranderde al snel in een mini-ERT.





De themagebieden zijn niet allemaal even overtuigend doorgevoerd, maar gemiddeld genomen zijn ze van een redelijk hoog niveau. De bestrating in dit park was het beste van alle parken op de tour, en dat mag wel een verassing genoemd worden. Bovendien vond je overal leuke details terug. Nabij Batman the Ride waren er valse parkeermeters - zo van die typisch Amerikaanse paaltjes - en al de muntjes die je erin stak werden geschonken aan een vereniging die zich inzette voor het welzijn van Vleermuizen. Goed gevonden!



Zonder enig probleem tikken we de kleinste coaster van het park af. Kiddee koaster Is een heel atypische baan die nog het meest lijkt op het kind van een Vekoma Rollerskater en een Zierer Tivoli Small. De layout van die laatste, de track en treinen van die eerste. Net als overal in het park hier ook een verzorgde aanleg en vriendelijk personeel.



We mogen van geluk spreken dat Fiesta Texas niet de eigenaar is van DC Comics: als het aan hun lag zou Superman, de in 1938 voor het eerst in licht zag, een Duitser geweest zijn. En de laatste persoon die we in 1938 zichzelf willen zien profileren als een trotse Duitser is wel Superman. Toch is het in Fiesta Texas zo, of althans, staat Superman Krypton Coaster in het voor de rest überdeutsche themadeel Spassburg. Veel maakt het niet uit. Al stond deze iconische coaster in Hello Kitty-land, we gingen erin.



Eerst het slechte nieuws: Superman heeft aan het begin van de wachtrij kluisjes voor je rugzakken in te steken, net als wel meer attracties in het park. Echter word het je nergens echt verplicht en kunnen we overal ook onze spullen op het station achterlaten. Het lijkt haast wel of het park van hogerhand de opdracht krijg zulke kluisjes te plaatsen, maar dan ter plekke de voeten eraan veegt. Dan heb je natuurlijk de coaster zelf. Het is de hoogste uit B&M's Floorless-coaster reeks, maar dat wil bij een coaster die met het terrein speelt weinig zeggen. Het hoogste punt is op de rand van de groeve gelegen, waardoor je in plaats van een dikke vijftig meter slechts een metertje of vijftien boven de grond zit als je de ketting afkomt. Het terrein blijft de baan pluspunten geven: of de track er nu mee speelt of het slechts de backdrop van de constructie is, het is een gigantische meerwaarde.



Toch vond ik de eerste rit niet helemaal overtuigend. Leuke coaster, maar niet zoveel meer. Zoals ik dat wel vaker heb bij B&M, was een extra ritje nodig voordat ik een definitieve mening had kunnen vormen. Dat ritje volgde 's avonds, bij het invallen van de schemering en ditmaal frontseat. Ditmaal was de rit onvergetelijk leuk en hier ontdekte ik de topcoaster die Superman kan zijn. Toch blijf ik zijn broertje in Madrid net ietsje leuker vinden!





Superman en Batman kennen we allemaal al van de andere Six Flags-parken - ik had tenslotte toch vermeld dat het park ook originaliteit op zijn CV mocht schrijven? Een perfect voorbeeld daarvan is Poltergeist, de gelanceerde coaster van het park. Mijn eerste kennismaking met de LIM-lanceringen van Premier Rides, en bovendien origineel aangekleed. Het station is een villa waar schijnbaar een geest huist. De thematisatie is simplistisch, maar wel doeltreffend: je kan er je iets bij voorstellen. De baan zelf vond ik verassend goed. Ik ben geen fan van de Vekoma Spaghetti-bowls, die ik eigenlijk vooral saai vind, maar deze baan van Premier rides was verassend intens en snel. Zeker de laatste inversie kwam heel onverwachts. De lancering is daarentegen niet het krachtigste op de markt, maar ook niet slecht. Een zeer leuke baan dus!





Nog een verassend mooi themagebied was de Fiesta Bay Boardwalk, een soort Santa Monica Pier zoals in Moviepark Germany maar dan een heel stuk mooier. Een heleboel nostalgische kermismolens en als pad ertussen houten planken - het komt echt over als een pier, en dat terwijl er niet echt een grote waterpartij in de buurt is.



De enige coaster in dit deel van het park is Pandemonium, een leuke spinning coaster van Gerstlauer. Hier viel het op dat de wagentjes in het station nooit stilstaan maar de hele tijd traag vooruit blijven gaan achter elkaar aan, zoals bij een Log Flume. In andere Six Flags-parken met dezelfde coaster was dit niet het geval. De rij schoof in ieder geval wel lekker zo en de rit was best goed! Spinning Coasters zijn gelukkig iets dat Gerstlauer wel erg goed kan.





Verder vind je op de Fiesta Bay Boardwalk nog een best leuke Shooter-darkride rond Scooby Doo, zoals je ze in wel meer parken vind. Ondertussen nog maar weinig verassingen hier, maar toch een leuke opvuller.



Het park had de groep uitgenodigd voor een hapje en een drankje in het Zaragoza Theatre, waarna we ineens de show hebben meegepikt. Deze vond ik verassend leuk! Meestal laat ik shows links liggen tenzij iemand anders hem echt wil zien, en dit keer ben ik blij dat ik hem gedaan heb. Verschillende liedjes uit de jaren zestig tot nu werden in sneltempo afgewerkt - meerdere fragmenten per minuut - terwijl de zangers en dansers hun ding deden. Heel het publiek leek erg enthousiast te zijn, en dat was ik eigenlijk ook - een vrolijk intermezzo op een heel leuke dag.



Het grootste gebied van het park is Crackaxle Canyon, met als thema het wilde westen. Vroeger domineerde de enige houten coaster van San Antonio dit deel van het park: tegenwoordig is die houten coaster niet meer, maar als fans hebben we weinig reden om te klagen. Zelfs Trump zou een RCCA voor een RMC een awesome trade deal vinden. Als achtbaanfan keek ik natuurlijk enorm uit naar deze baan. Het zou mijn tweede RMC worden na Wildfire en op onridevideo's leek Iron Rattler me zeker en vast één van de besten.



De baan stelt met zijn geweldige hoeveelheid airtime zeker niet teleur. Zowel de first drop als de laatste drop (en alles wat ertussen zit) kent sterke ejector airtime waar ik gewoon blij van word. Die ene inversie ongeveer halverwege het parcours is perfect soepel - je voelt geen knik maar word er toch heerlijk doorgetrokken. Het bizarre rustigere stuk bovenop de rotsmuur, waar de trein aan een trager tempo door kleine elementen gaat, breekt met de snelheid en kracht van de rest van het parcours maar ik vond het daarom net leuk. Het geeft een intense baan een rustmomentje dat nog steeds heel erg interessant is, om vervolgens af te sluiten met de sterkste airtime van heel de rit en een lange bocht knal door de rotsen heen. We sluiten de dag enkele uren later trouwens af met een uur durende ERT op deze prachtige coaster, waarin we tijd genoeg hebben elk zitje meermaals uit te proberen. Move over Wildfire, Iron Rattler is wat mij betreft de beste terrein-RMC tot nu toe!





Het archetype coaster voor in een Wild West-gebied is natuurlijk de klassieke mijntrein en daar heeft Fiesta Texas ook voor gezorgd. Alhoewel, klassiek... Roadrunner Epxress is een Arrow mijntrein met ietsje minder thema dan de meesten, maar ook wel iets meer actie. De trein klimt tot tweemaal de rotsmuur op om vervolgens helemaal naar beneden te donderen. De baan word nergens té krachtig, maar gaat ook wel behoorlijk snel door zijn bochten heen. 'Iets minder thema' betekend trouwens niet dat deze coaster er helemaal kaal bijstaat: de geweldige rotsen op de achtergrond leveren een levensechte 'Big Thunder Mountain'-ervaring en ook het station mag er wel zijn. Ohja: onderweg zijn er wel enkele klassieke Roadrunner-grapjes te vinden. Heerlijke familiecoaster.











Met het Texaanse klimaat in het achterhoofd is verfrissing altijd welkom. Six Flags Fiesta Texas bied dan ook drie waterattracties aan, en ook nog een waterpark dat bij de inkom zit inbegrepen. De spillwater is redelijk standaard en de rapid river hebben we niet gedaan omdat deze helaas vroeger sloot dan het park, maar Bugs White Water Rapids mag je zeker niet overslaan als je het park bezoekt. Het is een Intamin van hetzelfde model als Valhalla, en dat alleen is al genoeg reden om hem te doen, maar behalve het leuke parcours is dit ook één van de mooist aangeklede attracties die we op heel de trip tegenkomen. Van het charmante kasteeltje dat als station dient, tot de wachtrij met zijn vele figuren en de rit zelf: over de hele lijn weten de Looney Tunes en de theming te smaken. Het is eigenlijk een attractie die heel 'Europees' aanvoelt, en dat in een Texaans park.





Aan de ingangzone van het park, Los Festivalos, staan nog twee standaardcoasters die niet atypisch zijn voor Six Flags-parken. Mooi gesitueerd aan het einde van de 'mainstreet' is Boomerang coast to coaster, een fraaie klassieke boomerang die best nog soepel reed.





Nog dichter bij de ingang, bijna op de parking zelfs, staat de B&M inverted van het park. Jeej voor B&M en de extra credit, want ondertussen staan we niet meer zo hard te springen voor weeral een Batman-cloon. Dat deze baan een andere naam en kleur meekreeg dan de meeste Six Flags-inverteds kan nauwelijks maskeren dat we de baan al vaker gedaan hebben. Ondanks dat het Batmanthema ontbreekt, kan de typische extreem lange wachtrij (die vandaag gelukkig volledig leeg is) niet ontbreken. Ook hier was de baan weer heel intens, maar ik had niet het gevoel dat Goliath veel toevoegde aan mijn dag. Als de baan er niet was geweest, had ik het park niet beter, maar ook niet slechter gevonden.







tussen parksluiting en de ERT op Iron Rattler genieten we nog van de avondshow van het park. de Watervallen op de rotsmuur worden even afgezet en vervolgens genieten we van geslaagde video mapping op de rotsmuur begeleid door vuurwerk, fonteinen en vuureffecten. Een prachtige afsluiter van de dag na een heerlijk parkbezoek. Mis dit zeker niet als je Six Flags Fiesta Texas bezoekt!





Toen ik voor de eerste keer een Six Flags park bezocht in Montreal was ik extreem teleurgesteld door het slechte park dat ik daar aantrof. Toen ik het verslag afsloot met de mededeling dat 'Six Flags heel wat goed te maken had', was dat in de overtuiging dat er iets goed te maken viel - dat de groep ook geweldig goede parken heeft. En daarvan had ik er in San Antonio één ontdekt. Fiesta Texas had ook zijn minpuntjes, maar die vielen in het niets als je ziet hoeveel moeite het park in de belangrijkste aspecten van het park stak. Zelfs operations waren hier redelijk vlot, wat ik over geen enkel ander park op de trip kan zeggen. Tegen de lezer zeg ik bedankt om te lezen, tegen Six Flags Fiesta Texas zeg ik tot ooit - liever vroeg dan laat.