Hierna trokken we opnieuw naar het hotel voor een koude douche, schone outfit. Vanavond stond het dinner in hotel Bell Rock op het menu, bij buffetrestaurant Harborside.

Qua theming vond ik deze van de restaurants die we gedaan hebben het minste, kreeg er een beetje teveel “refter” gevoel (beetje hetzelfde als Chuck Wagon Café en La Cantina in DLP). In de andere restaurants had je niet het gevoel dat je in zo’n grote zaal zat te eten en was de aankleding hier beter op gericht om dit te verdoezelen, waar je in Harborside echt gewoon een grote zaal hebt met wel mooie decoratie maar er wordt geen moeite gedaan om te verdoezelen dat je daar eigenlijk met nog 1000 man zit ipv op een gezellig intiem dinertje.

Het buffet was lekker, opnieuw veel keuze, lekkere vleesgerechten van de grill en heel leuk was ook de Mongoolse grill waar je vlees naar keuze kan laten bakken. Enige wat we in al de buffetten een beetje teleurstellend vonden waren de dessertjes. Veel verder dan “pakskes”chocomousse, créme brulée en wat defrost en klaar dingen, kwam het niet. Ik maak me er geen illusies rond dat de desserts in de buffetten in menig resorthotel in Spanje of DLP vers zijn, maar als de kwaliteit hiervan goed genoeg is dat je het niet met je ogen dicht al kan proeven dan stoor ik me daar ook niet aan. Hier was het toch echt wel duidelijk dat het om diepvries en “opkloppoederkes” ging.





































Opnieuw een nachtmutsje in de Eriksson Bar in hotel Kronasär, en daarna kruipen we onder de wol zodat we fris en fruitig zouden zijn voor onze laatste parkdag.

Op Dinsdag een vroege ochtend en ontbijt en om 8u15 staan we weer voor de ingang, klaar om Europa Park een laatste keer te ontdekken. Pluspuntjes voor EP: Ondanks dat de parken pas om 8u30 opengaan voor hotelgasten, ging de poort om 8u20 al open en begon men meteen vlotjes toegangskaartjes te scannen en mensen door te laten, waardoor de hele massa effectief om 8u30 binnen was en aan z’n dag kon beginnen, ipv hiermee te wachten tot het 8u30 was.

We snelwandelen richting Blue Fire, waar we na 5 minuten kunnen instappen, en nadien nog een reride meepikken. Wetende dat de launch niet zo epic zou zijn als ik in eerste instantie verwacht had, kon ik de 2e en 3e rit deze baan beter appreciëren dan de eerste keer.
Wodan zou binnen 10 minuutjes openen, dus we sluiten aan bij de rij die zich daar begint te vormen zodat we bij opening 1 van de eerste ritjes kunnen meepikken. Uiteindelijk kunnen we om 9u05 instappen en donderen we weer de lifthill af. Dit keer wetende wanneer de rem kwam, dus minder blauwe plekken. ??






Aangezien we nog redelijk wat waterattracties op de to do list hadden, gaan we hiermee verder voordat de wachtrijen opnieuw beginnen op te bouwen in de loop van de dag. We vervolgen onze tour met Fjord River Rafting en kunnen na 5 minuutjes instappen. Leuke, verbazingwekkend lange rit, en uiteindelijk ook de natste. Heel EP heeft een grandioos zicht gehad op mijn lichtblauwe onderbroek onder mijn witte broek. Tjah, kijk dan weg als het geen schoon zicht is denk ik dan. ??



Aangezien we nu toch al een nat pak hadden, volgen we deze op met Poseidon waar we na 10 minuten kunnen instappen. Ik was behoorlijk enthousiast voor deze, maar vond hem eerlijk gezegd niet zo geweldig. De karretjes zijn zeer oncomfortabel en eigenlijk vond ik het een beetje een rammelbak op de coasterstukken. Desondanks dat het een leuke baan is, zou ik er zeker nooit de 60 minuten voor wachten die hij in de namiddag en de dag voordien als wachttijd had.
We pikken even Pegasus Youngstar coaster mee nu we toch in de buurt zijn. Leuke familiecoaster, niet meer dan dat.
In de loop van de ochtend hadden we de eerste Virtual Line gescoord van de 3-daagse, waardoor we nu recht naar Arthur konden om deze nog een 2e keer mee te pikken.







Ook Piraten in Batavia kreeg nog een reride, met dit keer 25 minuten wachtrij. ’t Is een rij die goed doorschuift dus eigenlijk merk je niet dat het “zolang” is.





We lunchen bij The Tree Piglets en ervaren hier onze eerste negatieve diner ervaring. Ook Europa Park heeft dus blijkbaar wel degelijk slecht eten. We namen beiden een cheeseburger menu. Hoeveelheid frietjes top en vers, warm gebakken, maar de cheeseburger dat kon zo een cheeseburger uit zo’n oranje “opwarmen in de microgolfoven” zakje van Mora zijn die ze in menig supermarkt in de diepvries verkopen. Vlees was amper de naam hamburger waardig en had de dikte van een pannenkoek, en qua smaak was er ook veel ruimte voor verbetering. Tja, helaas, dat zijn de risico’s van eens iets nieuws te proberen, dan sla je de bal al eens mis. ??



We doen nog een ritje met de Monorail, die ik onrustwekkend vond schommelen bij het instappen haha. Wel een leuk tourtje waarbij je een heel mooi uitzicht en overzicht van bepaalde stukken van het park krijgt.



Terug uitgestapt in Rusland, waar we “Schlittenfahrt Schneeflöckchen” meepikken (zonder wachtrij). Ik vond deze waarschijnlijk veel te geweldig dan goed is voor iemand met gezond verstand hahaha maar ik ben dan ook de kerstgek van onze familie die op 1/11 elk jaar vrolijk de kerstboom van zolder begint te zeulen.



Onze gezichten op de onride foto really say it all :


Nu we toch bezig zijn pikken we ook Atlantis Abanteuer mee, vergelijkbaar met Buzz Lightyear Laserblast in DLP. Karretjes die je zelf kan ronddraaien en proberen een zo hoog mogelijke score te halen door op de lichtjes te schieten. Tof ding, grappig hoe competitief iedereen plots wordt in dit type attracties. (Ik was gewonnen trouwens, héhé )



Ik wilde absoluut nog een reride op Silver Star dus wandelen we verder richting Frankrijk, waar we in het passeren ook “Madame Freudenreich Curiosités” even meepikken voor de afvinklijst. Ik had een soort Carnaval Festival of It’s A Small World verwacht dus dat hele foute dinothema kwam behoorlijk onverwacht lol. Grappig om mee te pikken als je het nog niet gedaan hebt, maar geen hoogvlieger of reride waardig.



Silver Star stelt ons geduld nog een laatste keer op de proef, na 40 minuten knallen we de lifthill af. Ik kan er alleen maar uit concluderen dat dit mijn favorietje is in EP en voor mij ook de enige motivatie kan zijn om richting Rust te rijden.

We verfrissen onszelf even met een ijsje van de Happiness station (I love die dingen! Ooit in Port aventura ontdekt, mijn vreugde kon niet op toen ik bij een volgende bezoek aan Efteling ook zo ééntje spotte en toen ik deze ook voor EP in de restaurantlijst terugvond ).

Na Silver Star en even af te koelen met onze softijs, doen we nog een ritje met de panoramatrein/railroad en hebben we nog een Virtual Line tegoed bij EuroMir. Mijn wederhelft durft “de blauwe plekkenmachine” niet nog een keer aan en wacht veilig op een bankje terwijl ik nog even zonder queue rondjes ga draaien rond de spiegeltorens.

Intussen was het dik 19u door, door privé omstandigheden hadden we de dag voordien al de knoop doorgehakt dat we dinsdag naar huis zouden rijden ipv woensdag (normaliter hadden we nog een nacht geboekt staan bij Kronasär en zouden nog een nacht slapen, ontbijten en dan rustig naar huis rijden) dus keren we terug naar het hotel waar de auto stond te wachten voor een ritje huiswaarts van dik 500km. Onze 2 poezebeesten waren zeer blij toen we rond middernacht plots binnenwandelden en ze nadien al mijn beenruimte weer konden inpalmen in bed. ??

Eindconclusie: Zoals eerder gezegd zijn wij met de meest absurde torenhoge verwachtingen richting Rust vertrokken. Ik had als die hard Disney fan verwacht dat ik identiek dezelfde “dees is het” klik zou hebben van zodra ik binnenwandelde net zoals ik dat de eerste keer in DLP had (en toen ook op voorhand had zien aankomen, al had ik toen ook nog niet kunnen voorspellen hoe emotioneel die klik uiteindelijk ook zou worden). Dat had ik dus absoluut NIET bij EP, waardoor ik eerlijk gezegd voornamelijk de 1e dag een beetje op mijn honger bleef zitten. Ik kwam op geen enkele attractie uit waarvan ik dacht HIERVOOR moet je hiernaartoe komen, en kon bij elke ride wel ééntje opnoemen in een ander park die gelijkaardig was en beter, ter illustratie:
Blue Fire < ride to happiness (PDP), Red Force (PA/ferrariland)
Silver Star < Shambhala (PA)
Tiroler boomstammen < Indiana River (BBJ), Chiapas (PHL)
Wodan < Joris & Draak (EFT), Troy (Toverland)
EuroMir < Crush Coaster (DLP), Winjas (PHL)
en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik moet zelfs eerlijk bekennen, dat ik de eerste dag ’s avonds echt gevloekt heb, dat we hier verdorie zoveel geld aan gegeven hadden en dan nog een season pass genomen hadden, daar we op dat moment het gevoel hadden van miljare, we hadden beter van dat geld in oktober een week naar Salou geweest en een paar dagen PA meegepikt, of gewoon een Disneyhotel geboekt en in een rustigere periode Avengers Campus een 2e x gaan ontdekken.
Op dat moment, absoluut geen tevredenheid over EP. De 2e dag maakte dat zelfs nog wat erger door de vele wachtrijen, waarvan ik eigenlijk door iedereen altijd verzekerd was dat dit echt tot een minimum beperkt zou zijn door de geweldige ride operations.

Op dag 3 echter, had ik voor mijzelf de klik gemaakt dat ik EP niet naast Disney mocht leggen, want dat geen enkel park ooit voor mij “dat” gevoel nog zou teweeg kunnen brengen (tenzij misschien de Disneyparken in USA, maar die zitten voorlopig niet binnen ons vakantiebudget), en dit eigenlijk gewoon geen eerlijk vergelijk was. Eens ik die absurd hoge verwachtingen kon loslaten, ben ik het park veel meer beginnen appreciëren. Doordat we hier ook wat geluk gehad hebben met gebruik van Virtual Line en het extra halfuurtje ’s ochtends, hebben we hier veel grote rides kunnen afvinken zonder absurde wachtrijen, wat ook voor een positiever gevoel zorgde.

Het was dus absoluut geen liefde op het eerste zicht voor ons. Mijn wederhelft durfde zelfs de uitspraak “Efteling, maar dan iets beter opgevuld” luidop zeggen. Dat vond ik dan weer persoonlijk te denigrerend naar het park toe, want ik snap terugkijkend op onze 3 dagen echt wel de allure van dit park en waarom sommigen dit beschouwen als “Europe’s best”.

Verschillende zaken hebben onze ervaring ook beïnvloed, het was absurd heet, waardoor rondlopen in een pretpark geen pretje is. Als ik in 35°C in Disney rondloop, wordt ik na een tijdje ook miserabel en krikkel en zal ik ook minder geneigd zijn om in wachtrijen in de zon te gaan staan. Het was iets drukker dan verwacht, en desondanks dat EP inderdaad geweldig goede ride operations heeft en de rijen overal vlot doorschuiven, waren sommige wachtrijen en tijden te lang om voor acceptabel door te gaan. Hier speelde de hitte dan weer mee, die ervoor zorgde dat de waterattracties gewoon niet onder het uur zakten en ja uiteraard wil iedereen op zo’n dag verkoeling zoeken.

Kijkende naar het totaalplaatje, kan ik wel de conclusie trekken dat ik Europa Park een steengoed park vind. De theming en afwerking is subliem, ik zie ook helemaal de vergelijking met Disney. Maar, ik miste de immersive experience die Disney je biedt vanaf je binnenwandelt, zoals bv. Themamuziek in elke themazone. EP probeert dit, maar, je hoort de themamuziek enkel bij het binnenwandelen van een bepaald gedeelte, en daarna bij verderwandelen plots weer niet meer, en dan valt die ervaring weg.

De ride operations are second to none, ondanks de drukte, kan ik hier alleen voor applaudisseren. Ik besef dondersgoed dat ik op deze dagen in DLP in rijen van 90-120 minuten gestaan zou hebben waar EP deze wist te downgraden naar “maar” 40-70 minuten voor de grote rides. Je kan ook niks dan pluimen geven voor hoe ze ervoor zorgen dat die rijen desondanks dat ze soms lang zijn wel ten allen tijde blijven doorschuiven, stilstaan hebben we amper gedaan. De manier waarop die medewerkers ook door dat station vliegen en vlammen bij elke trein die ingeladen moet worden, ongelofelijk. En dat is een truucje dat ik nog geen enkel park ze heb zien nadoen en kan ik enkel beamen dat ze hier gewoon de beste in zijn die ik totnogtoe heb mogen meemaken.

Het park en de toiletten zijn en waren overal, ten allen tijde, kraaknet. Ik heb nog nooit, in geen enkel pretpark, zo’n brandschone toiletten gezien. Hell, ik heb nog nooit WAAR DAN OOK zo’n propere, publieke toiletten gezien. En geloof me, vrouwentoiletten kunnen soms verbazingwekkend smerig zijn. Serieuze plus voor EP!

EP heeft enkele keigoede attracties, maar, ik heb een beetje het gevoel dat ze pech hebben dat er in Europa de laatste jaren gewoon ZOVEEL topdingen bijgezet zijn, waardoor ze een beetje voorbij gebeend worden door underdogs zoals ride to happiness in PDP, Red Force in Ferrariland, Fury in Bobbejaanland, Konda in Walibi, Efteling & Toverland die B&M’s neerknallen alsof ze on sale staan, Phantasialand met Klugheim en FLY, … Ik denk dat hadden we dit park pakweg 8 jaar geleden bezocht, we misschien veel meer onder de indruk geweest waren, maar het recente aanbod in Benelux en andere relatief vlot bereikbare parken in Europa, is gewoon zodanig indrukwekkend uitgebreid geweest de afgelopen jaren, dat als je die dingen gezien/gedaan hebt, Europa Park nu een beetje achterop blijft hinkelen. En dat is niet omdat ze niet goed genoeg zijn, of slechte rides hebben, maar omdat ze precies een beetje trager zijn in die wedstrijd om de snelste, hoogste, beste, … van het seizoen neer te poten en hierdoor plots in de middenmoot dreigen te vallen ipv in de top.

Vind ik dit de best of Europe zoals velen beweren? Sorry EP, maar neen. Euromaus heeft z’n best gedaan, maar Mickey Mouse blijft mijn numéro uno. Maar, we hebben zeker een fijn en aangenaam verblijf gehad, en onze Silver Passen zullen in 2023 zeker nog een 2e x gebruikt worden. Echter opteren we dan voor een hotel in de omgeving, zoals de B&B, daar ik de parkhotels een té hoge meerprijs vind vragen, en zoeken we dan ook een iets rustigere (en minder warme) periode uit. En ik denk dat dat al voor een nog veel positievere ervaring zal zorgen waarbij het park nog veel meer tot z’n recht gaat komen.

Dit klinkt nu misschien wat negatief, voor alle duidelijkheid, ik vond Europa Park echt goed, maar, ik denk dat mijn verwachtingen bij voorbaat gewoon té hoog gespannen waren, en die heeft EP jammer genoeg niet kunnen inlossen. Ik denk wel dat je op een rustigere parkdag zonder de hitte een heel andere ervaring krijgt, dus ik geef EP graag nog een 2e kans in 2023 om het dan te gaan herontdekken. Ik heb niet het gevoel van amai, hier moet ik alle 3 maanden zijn zoals ik dat bij Disney had (en wat ik eigenlijk verwacht had te hebben), maar ik ben zeker onder de indruk en kan enkel en alleen beamen dat EP zeker in de top van Europa thuis hoort, alleen al voor de geweldige ride operations, theming is dat meer dan verdiend.

Ik hoop echter dat ze komende jaren met een wauw-factor attractie komen die ervoor zorgt dat ze weer terug "mee" zijn, als je begrijpt wat ik bedoel, want dat is eigenlijk het enige wat ik een beetje miste, zo dé ride, waarvoor je naardaar rijdt, zoals Big Thunder Mountain voor DLP is, Ride To Happiness voor PDP, Shambhala en Red Force voor Port Aventura/Ferrariland, ... Die ride, die miste ik een beetje. Ik kan me goed inbeelden dat Silver Star lang deze rol vertolkt heeft, maar deze heeft nu de pech overschaduwd te worden door Shambhala in PA.

Europa Park, het was fijn, niet wauw, maar we zien je in de toekomst graag nog een keer terug!