De hotels van EP zijn in mijn ogen belachelijk duur. Wij betaalden 780€ voor 3 nachten hotel met ontbijt, zonder tickets. Dat pikt toch even wetende dat wij voor een 400 à 500€ ook halfpension in Salou zitten voor een hele week. Dat gezegd zijnde, is de kwaliteit wel meer dan top. Ik heb nog nooit zo’n nette hotelkamer gehad. Het speelt natuurlijk ook in hun voordeel dat dit het nieuwste hotel van het resort is, we zullen zien of het er binnen 10 jaar nog even netjes uit ziet. In elk geval was de kamer voorzien van alle comfort die je maar kon wensen, o.a aparte toilet en badkamer, elektrische zonnewering, regendouche met verschillende functies, haardroger aanwezig, mogelijkheid tot roomservice bestellen, bij aankomst stonden er 2 flesjes water klaar, … Het zijn kleine dingen maar die dragen toch allemaal wel bij tot de beleving als gast.



















Gedoucht en met een frisse outfit aan, trekken we met de shuttlebus weer richting EP daar we een reservatie hadden bij hotel Colosseo in Antica Roma om daar het buffet ook uit te testen.

Hier bij de restaurantingang de eerste (en enige) zure mossel in het personeel ontdekt. Zowel ik als mijn wederhelft spreken geen woord Duits, we doen ons uiterste best om Danke Scheun en Guten Tag te responderen, maar veel verder dan dat komen we helaas niet. Zeer vriendelijk begroeten wij mevrouw aan de ingang met de mededeling dat wij een reservatie hadden voor 2 personen op naam x. Respons was een geblafte “auf welche namen” waarop wij opnieuw vriendelijk de naam herhaalden en de reservatie ook op de smartphone toonden zodat ze deze hiervan kon kopiëren. Ipv dan gewoon even naar het scherm te kijken, en te luisteren, blafte mevrouw gewoon opnieuw “welche namen” alsof we 2 idioten waren die niet op een simpele vraag konden antwoorden. Excuses, ik kan begrijpen dat een Belgische achternaam moeilijk kan zijn om te spellen of te begrijpen, maar ik kan hem nu eenmaal ook niet veranderen he! Ipv dan rustig te vragen “hoe spel je dat”, heeft het echt niet veel meer nut om 3x de vraag te herhalen die reeds beantwoord was (en dan zeker niet op zulke toon). Enfin soit, na nogmaals de naam te herhalen en naar de spelwijze op de smartphone te verwijzen, werd de reservatie teruggevonden en werden we naar onze tafel verwezen.

Het buffet maakte gelukkig veel goed en het bedienend personeel was supervriendelijk, niks dan lof daarvoor. Absoluut onze favoriet van de restaurants die we bezocht hebben. Veel keuze, gezellige theming en gewoon kort door de bocht lekker gegeten.









































Na het eten nemen we de bus terug naar ons hotel Kronasär en na nog een slaapmutsje duiken we ons heerlijk comfortabele bed in voor een goede nachtrust.
We starten onze 2e dag wat later en slapen wat langer uit, alvorens we van het uitgebreide ontbijtbuffet mogen gaan genieten. We hebben zowel in binnen- als buitenland al redelijk wat hotels gedaan, maar ik denk niet dat we ooit al zo’n verzorgd en uitgebreid ontbijt gehad hebben.

















































Met een stevig ontbijt achter de kiezen, nemen we opnieuw de shuttle bus naar het park. Even insprayen met SPF50 zodat we niet tegen de avond als kreeften rondlopen, en dan op naar de eerste attractie van de dag: de panoramatrein. Even rustig starten met een ritje rond het park. Wel een heel ander formaat trein dan de Railroad in DLP of Port Aventura, we hadden eerlijk gezegd het gevoel dat we ons in een kinderattractie aan het wurmen waren LOL.
We vervolgen met “Josefinas kaiserliche Zauberreise”, simpel boottochtje, niet veel speciaals aan maar aangezien het maar 5 minuten wachten was pikken we deze even mee.





We vervolgen onze route langsheen “Snorri Touren” een darkride met als thema, je raadt het al, Snorri, één van de Rulantica figuurtjes. Een attractie die voor kindjes waarschijnlijk geweldig is, vol felle kleuren en opvallende gimmicks. Wij zaten echter in een karretje met nog 2 andere volwassenen, die duidelijk ook niet wisten wat deze attractie juist inhield. Het gezicht van de medewerker bij het uitstappen toen ze daar zo’n karretje met 4 volwassenen in zag binnenrijden was priceless.

We hadden tijdens ons slaapmutsje de avond voordien de kaart bestudeerd om even te kijken welke shows we eventueel wilde meepikken. Bijgevolg lopen we na de Snorri rondrit richting Griekenland waar de ACE – the adventure begins schaatsshow/ijsshow dadelijk ging starten.
Comment 1: die stoeltjes zonder fatsoenlijke rugleuning zijn verschrikkelijk oncomfortabel.
Comment 2: Waarom gaan de stoelen niet trapsgewijs zoals bij een bioscoop zodat je telkens ietsje hoger zit dan de rij voor je? Veel beter zicht voor iedereen.
Verder een leuke show al miste ik de samenhang/verhaal hierin een beetje. Het voelde een beetje teveel als achter elkaar geplakte losse stukjes/truucjes.
Na de schaatsshow pikken we in het Italiaanse theater nog “The Show Must Go On” mee, een show die voor mij persoonlijk het beste vergelijkbaar is met de shows in het China theater van Port Aventura waarbij live zang, dans en acrobatie gecombineerd word, al zij het een minder spectaculaire versie. Ook hier weer stoelen die niet trapgewijs omhoog gaan. Is een klein, stom ding, maar dat draagt zo hard bij tot de ervaring als je zo'n shows gaat kijken.
Bij beide shows had ik een beetje het gevoel van “niet slecht, maar niet wauw”. De shows van Port Aventura en Disneyland Paris zijn in mijn bescheiden mening toch nog van een veel hoger niveau. Er is een Europa Park zeker nog ruimte voor verbetering om die “wauw”factor erin te krijgen.

Intussen al namiddag, dus we nemen even een lunchpauze bij Taverna Mykonos. Lekkere gyros, ook gewoon een leuk concept dat het eten in alle “landen” ook echt aangepast is aan het thema van dat land en ze niet gewoon overal dezelfde hamburgers serveren zoals veel parken doen.







We doen het hierna even rustig aan en nemen de EP Express richting de hoofdingang en sluiten aan in de rij voor Voletarium dewelke 25 minuten bedraagt. Leuke attractie, we waren reeds gekend met het concept dankzij Flying Dreams in Ferrariland, waar deze voor ons toch ook een must do is. We hadden wel pech dat we net op de onderste rij zaten, waardoor het beeld eigenlijk niet zo goed was, je zit hier net te dicht op het scherm waardoor de beelden scherpte verliezen.

We pikken vervolgens de Elfenvaart mee, een boottochtje dat ik het beste kan omschrijven als iets tussen It’s A Small World (DLP) en Droomvlucht (Efteling). Leuk ritje, fijn om tussendoor te doen, maar zeker geen uren wachttijd waard (wij konden gewoon instappen).

Onze route gaat verder langsheen Nederland waar we na 20 minuten aan boord mogen bij Piraten in Batavia. Ik denk dat deze toch wel in mijn top 3 favorieten komt van EP attracties, heel vergelijkbaar met Pirates of the Caribbean. Een drop extra was misschien nog leuk geweest, verder heel mooie, duidelijk nieuwe, effecten. Ergens vind ik het zeer jammer dat ik de “oude” versie door de brand nooit gezien heb en dus niet kan vergelijken. De nieuwe is alvast zeker een ritje waard.

De wachtrijen waren deze dag een stuk erger dan de dag voordien (gek genoeg op maandag dus drukker dan op zondag), de topattracties zoals Silver Star, Blue Fire en alle waterattracties bereikten pieken van 50-70 minuten waardoor het meer kijken werd welke attractie er doenbaar was qua wachttijd dan gewoon naartoe gaan waar je zin in had.

Het was hierdoor inmiddels al zeer late namiddag, dus we besluiten nog 1 van de “lange” wachttijden te trotseren en zo nog een attractie af te vinken vooraleer we terug richting het hotel zouden keren. De keuze viel op Atlantica Supersplash die van de big rides de “laagste” wachttijd had met 45 minuten. Toffe waterattractie, verfrissend maar niet zo nat als verwacht. Het stuk achteruit is ook nog verrassend pittig, als je op de grond staat lijkt het niet zo bombastisch maar eens boven zie je dat het eigenlijk best wel hoog is en ook de eerste “kleine” drop wel een behoorlijke diepte heeft.