[TR] Wiener Prater 12, 13 en 14 april 2022

[Earlyspencer]

Mezelf in snelheid pakken, het is me nog niet vaak overkomen. Na drie volle weken autovakantie in Nederland-Duitsland-Denemarken-Noorwegen-Zweden splitste ons gezin op de P&R van Oberhausen Hbf in tweeën. De interessantste helft spoorde met de befaamde 9 euro-maandtickets naar Düsseldorf. Net als eind juli 2015 - toen met Florian - verbleven Leon en ik in de jeugdherberg vlakbij de locatie van de Rheinkirmes. We wisten donders goed dat eind augustus 2022 de kermis al lang was opgedoekt en dat de Olympische topper by Schwarzkopf zich nu 770 vogelvlucht-kilometer zuidoostwaarts bevond. En net als in 2015 bezochten we de Rheinturm, deze keer late-night i.p.v. early-bird.



Dubbel weetje: 1. De verticaal gerangschikte lampen - wanneer ze niet zoals elke 5 minuten in veelkleurige discomodus staan - vormen eigenlijk een digitale klok. Knap wie tot op de seconde het tijdstip (geen datum) van de foto-opname kan aflezen. 2. In Lego Discovery Oberhausen hebben ze deze 240 m hoge toren op schaal nagebouwd.

Net als in 2015 hebben we ook een boottochtje gemaakt op de Rijn. Wel nieuw voor mij - en gratis! - was Classic Remise. Een tentoonstellingsruimte van oude en minder oude luxewagens. De locatie is een oud, halfcirkelvormig treinstation en doet ook dienst als verkooppunt en werkatelier. Maar als rugzaktoerist loop je er niet in de weg en ben je ook van harte welkom. De duurste auto waarvan ik het prijskaartje zag, was dit roestbruine geval op de voorgrond (2,9 mln €).



Om in gezinsverband met de auto te reizen, lijkt een wagen met meer kofferruimte me toch praktischer ...



Voor wie zich afvraagt wat de hoofdstad van NRW hier komt doen in dit -TR-aanhangsel: Ik had nog een ÖBB-voucher-rest t.w.v. één eenpersoonsritje Düsseldorf-Wenen met de nachttrein. En ons restbedrag van Flixbus stelde me in staat om voor ons beide een groot deel van de trajecten Brno - Praag - Leipzig - Brussel te financieren. En niet onbelangrijk: we hadden nog een dikke week vakantie! Post-corona kregen we nu geen privéwagon, al kwamen we op zondag 21 augustus beter uitgeslapen dan verhoopt en zonder vertraging aan in Wenen Hbf. Al onze overbodige bagage kon daar voor een klein bedrag in een locker. Ons eerste target ...



... het Circus & Clown Museum Wien ligt niet ver van Wiener Prater en is enkel op zondagen geopend. Meteen een goedmaker van ons geannuleerde bezoek in april 2020. De toegang is gratis maar over de papieren gift die ik aan de enthousiaste uitbater gaf, hoef ik hier niet te veel op te scheppen. In dit museum zijn natuurlijk veel attributen en affiches te zien. Er zijn ook heel wat links met Wiener Prater. Daar kon je in pre-woke tijden naar de dikste madam van Wenen gaan kijken.



De link circus-Prater bestaat blijkbaar ook in de andere richting.



Kort voor de middag was de lichte regenval wat aan het afnemen. Dat leek me ideaal om te starten met de absolute parkvedette: het Riesenrad. Mooi meegenomen dat je hier met bankkaart kan betalen en dat Leon aan halve prijs mee mocht. € 20 voor gezamenlijk één rondje is niet niks, maar we kregen iets meer. Meteen voorbij de kassa is er een heuse cirkelvormige tentoonstellingsruimte. Deze bestaat enerzijds uit (authentieke?) afgedankte gondels die als vitrine dienst doen ...









... anderzijds heb je een 360° beschilderde wand. Beide vertellen een deel van de geschiedenis van Oostenrijk / Wenen / Prater.



Ergens aan een zijkant moet je met je ticket aanschuiven voor de eigenlijke toegang tot het rad. Echt jammer dat er geen verplichte wachtrij is gemaakt langsheen alle vitrines - sommige exemplaren zijn interactief. Wie alles wil bekijken wordt nu serieus achtergesteld door bezoekers die zich sneller naar de aanschuif-zijkant begeven. En na deze wachtrij volgt dan nog een wacht-veehok buiten (geen foto).

Gelukkig was het op dit tijdstip niet zo druk en schoot alles vlot door. Mooi dat we met niet te veel mensen - ik schat een tiental - in één gondel werden geladen.



Twee kleine raampjes waren geopend, ideaal voor de ventilatie en voor foto's zonder lichtreflex.



En ook geschikt om een volgende target te spotten, dat nog voor het einde van onze rondrit in bedrijf ging.



Deze top-foto mag niet ontbreken.



Tenslotte is er de souvenirshop waar je na de rit uitkomt en die natuurlijk ook zonder een ritje te betreden is vanop de begane grond. Het is al van 2003 en 2004 geleden dat ik Londen Eye had bereden, toen nog eigendom van British Airways, denk ik. Maar hier in Wenen overviel me een über-commercieel Merlin-gevoel.



U raadt het al, het volgende target was de Super 8er Bahn. Omdat ik de trein nogal heen en weer zag schokken, kocht ik alleen voor Leon een kaartje. Ik had me enkele maanden terug als ezel gestoten aan een coaster-onding op de Sinksefoor, geen tweede keer! Leon wist in samenspraak met een driekoppig gezin een frontplaats te versieren.



En toen gebeurde iets eigenaardigs, dat je misschien kan afleiden aan de pose van de operator. De rit werd geannuleerd door de blijvende - weliswaar lichte - regen. Leon moest z'n ticketje afgeven aan de verkoper en kreeg een bankbiljet van € 5. Mag ik dat klasse noemen als pretpark-fan en kermis-criticus? In welk pretpark krijg je je geld terug bij storingen?

Niet getreurd, we hadden nog een zestal uur tijd te spenderen in de Hauptstadt. Misschien eerst gezamenlijk of papa alleen in die darkride over dino's. Guess what, deze was ook gesloten. En Vienna Flight bleek definitef opgedoekt Na de dubbele portie historische indoor-cultuur had ik opeens geen zin meer in het Pratermuseum, nochthans enkel in het weekend geopend remember. Gratis buitendeurse cultuur vinden in deze stad is gelukkig zo simpel als wat. De Weense kunstenaar Friedrich Hundertwasser heeft destijds in de buitenwijk Spittelau de ecologische verbrandingsoven uitwendig mogen decoreren. Het resultaat vind ik oogstrelend. U bent niet alleen indien u nu aan Gaudi's Park Güell denkt of aan de binnen-doorgang tussen de twee pret-loodsen in Toverland.





In dezelfde wijk heb je ook nog een woonblok, ontworpen door de Brits-Irakese architecte Zaha Hadid (bekend van het Havenhuis in Antwerpen en een kantoorblok in hartje Kopenhagen). De legale graffiti sprak me hier eigenlijk nog meer aan.



Twee metrolijnen brachten ons terug naar Prater, waar quasi alles nu wel operatief bleek onder ook al drogere omstandigheden. Geen frontje en - moet ik nu blij zijn of niet? - een beetje geklaag over het schokken. Maar wel een credit waar de grote broer thuis jaloers op zal zijn.



Urgewalt der Giganten deed ik solo. Leon was verbaasd dat ik na een zestal minuten opnieuw tevoorschijn kwam. Het ventje had tijdens mijn bezoek op eigen initiatief de attractiebeschrijving in de Parkgids gelezen - ja ik weet wat goed opvoeden inhoudt Daarin maakt de auteur gewag van een rit-duur van 15 minuten. Alleen ... was ik geheel solo in de attractie. Dat maakt het nog wat spannender maar dus ook wat sneller. Ik was totaal onwetend over de inhoud van de attractie. Eerlijk gezegd had ik een rijdende attractie verwacht. De attractie bestaat uit een drietal ...

Dit gedeelte bevat spoilers. Klik op onderstaande knop om het gedeelte open te klappen.

Open spoilers

************ Spoilergedeelte ************

doorwandelgebieden en evenveel simulatoren. Eén wandelgebied is echt sterk, temeer omdat je je op een soort hangbrug een weg baant tussen de anima-dino's. De simulatoren zijn ook van wisselend niveau maar spreken me minder aan: twee lift-achtige dingen en dan iets dat wel wat op de hoofdbrok van de Forbidden Caves lijkt of beter: op het dino-geval in Movie Park. Wat me opviel was zeker de grootte als geheel van deze attractie. Opnieuw niet 100% mijn ding maar dus wel af en toe knap en daarom z'n geld wel waard.

Leon wist me - zonder bijbedoeling - te vertellen dat Olympia Looping enkele dagen na ons bezoek zou worden gedemonteerd om elders voor kinetisch plezier te zorgen. Dat gegeven + de betaalmogelijkheid met bankkaart + de gedaalde ritprijs (nu 'amper' € 9,50 p.p. - knipoog) + de aangewakkerde herinnering aan een dubbele rit destijds in Düsseldorf deden me overstag gaan .. en dus ook vijf keer over de kop. Maar ik blijf "Awoe!" roepen omwille van die onnozele trekzak-schouder-beugel. De operator had die niet te strak gezet, zelf schoof ik dit nog twee standjes strakker. Maar tijdens de rit zakt dat onding uit zichzelf nog enkele standjes lager. Mijn angst-idee "Als we straks ergens vastzitten, al is het in het station, wordt dat maanden revalidatie" ging pas over na het verlaten van de trein. Dus nee: z'n geld niet waard zo lang men niet investeert in hedendaags zitcomfort. De scheve pose achteraf van Leon was hopelijk alleen maar schijn.



49 Euro lichter maar toch met een tevreden gevoel verlieten we Wiener Prater. 'Tot ziens' en 'slaaf' zijn hier blijkbaar synoniemen.



We doolden nog wat rond in een stadpark en kwamen daar Wenens op één na bekendste componist tegen.



Het hoofdoel van onze trein-tram-bus-reis lag evenwel 100 km noordwaarts en in een ander land. Ja, we hebben de volgende dag Aqualand Moravia bezocht. Misschien eerst enkele praktische tips:

- De Flixbus tussen Wenen en Brno rijdt dus wel langs dit complex maar stopt er niet

- Het was flexibeler (en mogelijk ook goedkoper) om te sporen van Wenen naar Brno

- In die Tsjechische stad sliepen we twee nachten in een oude atoom-bunker.



- En van hieruit reed dagelijks en quasi om het uur de Aquabus naar het waterpark. Een enkel ritje duurt ca 45 minuten en kost omgerekend € 2. Zorg vooraf voor Tsjechische valuta en best in kleine eenheden.

- We hadden online-pre-sale tickets gekocht. Ik als volwassene al in juni tijdens een toen lopende promotie. Voor Leon kocht ik later een kinder-ticket dat 30 dagen geldig was. Het kostte me omgerekend € 28 + € 24, serieus minder dan de kassaprijs.

We hadden mazzel met het weer: het was heel de dag grijs en af en toe regende het licht. Hoezo, mazzel? Ten eerste minder volk, vooral dan in het buitendeel. Daar staan de drie beste slides van het park en voor ons was het quasi elke keer meteen een raft scoren, trappen op en instant glijden. De topper is volgens wat ik op internet lees deze roodwitte High Five met dus vijf lanceringen.



De slides met open cone en met halve halfpipe vond ik eigenlijk minstens even verbluffend.



Ook buiten te vinden: een lange lazy river met twee opstap (-en afstap-)plaatsen, een gesloten café en aardige Romeinse decoratie.







Voorts buiten nog een verzameling halve en hele buizen voor de kinderen



Een golfbad met om het half uur serieuze golven ...



... nog wat Kinder-Spielerei



... en een thermale zone. Zowel hier als binnen had je cilinders waarbinnen permanent een golfbad-in-pocketformaat wordt gecreëerd.



Het merendeel van de slides - en van de bezoekers - bevindt zich binnen. De binnenzone met slides heet Adrenalinium. Ik schat hier in totaal wel minstens een slide of twaalf, de meeste met enkele of dubbele band. Leuke en grote dingen maar geen echte uitschieters en met beperkte of afwezige theming.





Helaas niet bestaande: een wildwaterbaan. Maar van 11:00 tot 17:00 hebben we ons hier geen seconde verveeld. In Praag heeft het waterpark wel zo'n wilde buitenbaan die alleen in de zomer geopend is. Op deze trip hadden we in de Tsjechische hoofdstad maar een vijftal uur te spenderen. Die werden besteed aan een bergtreintje, een uitkijktoren en wat culturele sightseeing. Maar ik beeld me in dat ik later wel eens in dat waterpark geraak. Imagine!