Op de tweede dag van mijn enige pretparktrip in 2020 had ik toepasselijk twee parken ingepland. Na een kort bezoek aan Fraispertuis City reed ik de Frans-Duitse grens over om daar nog Schwaben Park mee te pikken.


Oorspronkelijk was mijn plan echter om bijna een volledige dag in Fraispertuis City te spenderen en dan in de namiddag op mijn gemak naar mijn hotel in Duitsland te rijden. Maar vrienden wezen er op dat Fraispertuis City echt te klein was om er een volledige dag te blijven – daar hadden ze helemaal gelijk in – en dus besloot ik het Franse park met Schwaben Park op één dag te combineren.

Er zit wel een goede 300 kilometer tussen de twee parken waardoor mijn tijd in beide parken beperkt was, maar daardoor hoef ik Schwaben Park niet op één dag met Tripsdrill te doen. Dat is dan toch ook wel een park waar je de volledige kunt en wilt spenderen. In mijn oorspronkelijke plan was het al de bedoeling om een hit & run te doen in Schwaben Park, daar veranderde deze wijziging dus niet veel aan.





Raar genoeg was Schwaben Park toch wel een park dat op mijn to-do lijstje stond. De grote Zierer intrigeerde me al langer en met Wilde Hilde trok het park nog eens de aandacht. Dat ik net te vroeg het park ging bezoeken om Hummel Brummel te kunnen doen vond ik dan weer niet zo erg. Hummel Brummel is de grootste investering van het park, een ‘Wie-Flyer’ van Wiegand.

Ik denk dat je het best kan vergelijken met Europa Park’s Arthur: een soort van powered suspended coaster. Hummel Brummel is niet klein en domineert de ingangszone van het park. Desondanks wekt de baan amper mijn interesse op. Het baanverloop ziet er nu niet bepaald spannend of interessant uit en de kleurencombinatie is enorm lelijk. Ik heb denk ik nog nergens de combinatie geel-groen-rood gezien waar het goed uit kwam. Hier ook niet.

Drie coaster credits voor mij op te rapen dus, en ik begon met Wilde Hilde. De ‘kot kot kedei’ soundtrack, verzorgd door IMAscore, is hilarisch. Gecombineerd met de kippen op de supportstructuur is de foute toon wel gezet. Tot daar de pluspunten aan Wilde Hilde. Het is een roller ball coaster van Ride Engineers Switzerland, een beetje een familiale variant van S&S freespins en Intamin zac spins. Bij Wilde Hilde kan je niet over de kop gaan.





Enigszins een geruststelling voor mij want ik ben allesbehalve fan van die free- en zac spin coasters. Toch voel ik me ook op Wilde Hilde allesbehalve op mijn gemak. Ook opmerkelijk: de beugel. In het midden van de heupbeugel is er een grote, dikke “cilinder” aangebracht die echt niet aangenaam zit tegen je buik. Nu goed, voor parken met een klein budget en kleine oppervlakte is zo’n roller ball coaster wel een ideale keuze. Het ding biedt ondanks dat het niet overkop gaat meer dan voldoende thrill aan ook.

Een achtbaan die mij wel intrigeerde is Force One. Waarom kan ik moeilijk uitleggen, waarschijnlijk omdat Zierer niet veel coasters van groot formaat heeft gebouwd en ik weinig van die grote Zierers heb gedaan. Aan Zierer associeer ik vooral tivoli’s of kleine kiddy coasters met vierkante track die vaak trillen. Force One is in dat gedachtegoed dus compleet anders en daarom wel interessant.





De baan oogt ook goed en de treintjes zien er erg modern uit. De lay-out is zeer zeker ook één van de interessante die Zierer geproduceerd heeft maar toch was ik lichtjes teleurgesteld. Net als vele tivoli’s en andere kiddy coasters rammelt deze baan vrij hard. Doordat er met heupbeugels gewerkt wordt zal je echter wel geen headbanging ervaren maar comfortabel is het dus niet helemaal.

De kleinere Zierer van het park, Caterpillar Express, was beter op het vlak van comfortabiliteit. Maar deze baan is niet meer dan een simpel ovalen rondje, niks meer dan een plus één op de coaster counter dus. Mijn coaster bingo was dus compleet en geen van de drie achtbanen had enige vorm van herhalingswaarde, dus dan maar eens een rondje door het park wandelen en foto’s nemen.

Schwaben Park heeft ook dieren, het park startte oorspronkelijk als een zoo. Maar de dierenverblijven zagen er maar triestig uit. Ik wil niet beweren dat het park hun dieren niet goed verzorgt maar beeld je maar eens in dat je in zo’n armtierige kooi je leven moet doorbrengen. Anno 2020 is het debat over dieren in gevangenschap houden springlevend en doen de meeste zoo’s er alles aan om hun dieren het er volledig naar hun zin te laten hebben door ondermeer hen in grote en goed ingerichte verblijven onder te brengen.





Dat zijn de verblijven van Schwaben Park duidelijk niet, en ik stel me toch de vraag waarom zo’n parkje nog dieren heeft. Het park lijkt mij toch meer pretpark dan dierentuin te zijn, en dieren blijven een grote kost voor een park. Dan lijkt het mij toch beter die dieren aan een gespecialiseerde zoo over te laten…

Het park heeft ook een Bob kart en hoewel het park vrij verlaten was, stond daar natuurlijk wel een wachtrijtje. Deze heb ik dan ook maar overgeslagen, het park boeide mij niet echt en ik wou er echt geen tijd teveel in doorbrengen. Om dezelfde reden sloeg ik ook de log flume over, zulke kermisversies van een log flume doen me zelden iets.

Naast de achtbanen heb ik eigenlijk maar één andere attractie gedaan, Azura namelijk. Ik had helemaal geen idee wat het was, enkel dat het in een groot gebouw lag. Groot relatief voor de grootte van Schwaben Park, dat echt wel een klein park is. Toen ik een bootje zag verwachtte ik een darkride, van het lekkere foute Duitse soort.

Wel, het was een darkride… maar helemaal anders dan wat ik verwacht had! Je vaart in een ruime ovalen cirkel in een loods – ze hebben amper moeite gedaan dat te proberen verbergen – gevuld met water. En in het midden is er zowaar een kleurrijke fonteinenshow! Aquanura in het klein zowaar. En ook hier heeft IMAscore de muziek mogen verzorgen. Azura was wel een aangename verrassing en toch wel een must-do in mijn ogen.





Voor mij was dat meer dan voldoende voor dit bezoek. Schwaben Park heeft me niet weten te overtuigen, het is wel enerzijds een typisch Duits park met erg veel foutheid. Maar het park komt ook niet echt gezellig over. De armtierige dierenverblijven geven geen goed beeld en toen ik er was, was het weinige volk dat er was… nogal aan de marginale kant. Bijgevolg sta ik ook niet echt te springen om het park in de toekomst nog eens te bezoeken. Misschien als ik eens in de buurt ben om Hummel Brummel toch te scoren, maar ook dat hoeft niet perse voor mij.





Voor nog meer foto’s, check dan zeker onze fotogalerij van Schwaben Park uit!