X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 6 van de 6
  1. #1

    [FOTO-TR] TIVOLI FRIHEDEN do. 30 juli 2020

    In 2012, 2015, 2016, 2018, 2019 lieten we Tivoli Friheden telkens letterlijk links liggen op de terugweg van Noorwegen. Dat zou in een corona-vrij 2020 niet anders zijn gegaan. Dat we het park nu toch hebben bezocht, heeft dus wel iets met het virus te maken. Maar ook de Deense overheid gaat niet vrijuit: die verplicht inreizende Ausländers om minstens zes opeenvolgende nachten in Denemarken te verblijven. Gevolg: ons weekje Noorwegen deze zomer werd voor de tweede keer geannuleerd. Bovenop een ferryboot-voucher kregen we nu wel de gelegenheid om ‘dat andere Deense Tivoli’ te bezoeken.



    Een ruime, gratis (!) parking ligt 500 groene wandelmeters van het stadspark in Aarhus. De toegangspoort – op onderstaande foto wegens betere belichting de uitgangspoort – oogt i.m.o. stijlvol zonder overdreven uitbundigheid of grootheidswaanzin.



    Net als bij de meeste andere Deense pretparken moest een bezoek vooraf niet gereserveerd worden. Als zelfverklaarde kalender-strateeg verkoos ik tussen twee dagen Legoland in voor een donderdag, in de overtuiging dat vrijdagen en zaterdagen doorgaans extra druk zijn in een stadspark. What a mistake I make. Bezoekers die in juli het park betraden en een all-ride band aanschaften, mochten in diezelfde maand 1 keer gratis opnieuw binnen incl. all ride, m.u.v. vrijdagen. ‘Onze’ donderdag - daags na een koude en natte woensdag – was dus hun allerlaatste kans. Ziedaar mijn verklaringen voor de grote drukte.

    Een toen nog onwetende Belg betaalde die ochtend vier keer inkom en drie keer all-ride voor een eenmalig bezoekje in gezinsverband. Maar deze keer ga ik niet over de kostprijs zaniken: ik was immers erg opgelucht dat we enkele dagen tevoren werden toegelaten in het land van Carlsberg, Maersk, B&O, H.C. Andersen en plastic speelgoedblokjes. Denemarken weigert immers Europeanen uit landen met een hoge besmettingsgraad. Het is pas vanaf de publicatiedatum van dit TR dat reizende Belgen opnieuw geweigerd worden. Wij zijn op onze 18-daagse roadtrip dus mooi ontsnapt aan een budgettaire streep door de rekening, een logistieke nachtmerrie en een morele uppercut.



    Bovenop onze duurzame polsbandjes kregen we ook bovenstaand parkplan, of dat dachten we althans. Daarop worden tussen de mechanische attracties 72 (maagdelijke?) bloemenpartijen vermeld en van nummering voorzien. In het hoogseizoen houdt het park immers een bloemenfestival. De mechanische attracties zelf worden op dit plan niet benoemd of genummerd. Gelukkig graaiden we bij het verlaten van het park enkele ‘normale’ parkplannen mee: niet-voorgeplooide A4-tjes die bij het opstellen van dit TR iets beter van pas komen.



    In het ochtendgrijs kwam die bloemenweelde nog niet geheel tot haar recht.



    Tijd voor attracties, al openen die pas een half uur na de park-opening. We zouden de attracties grotendeels doen in volgorde van aantreffen. Bisvaermen werd daarom ons eerste target. Deze kiddie/family-coaster heeft aan de ingang wel wat theming. En ondanks het opstarten met een kwartier vertraging legde de jonge operator veel enthousiasme aan de dag. Toen hij vroeg waar we vandaan kwamen, overviel me enige vaderland-schaamte. We zouden diezelfde operator later nog treffen bij een andere attractie.



    Denemarken kent tot nog toe geen maskerplicht. In Deense pretparken wordt hier en daar een uitzondering gemaakt voor bepaalde onride-momenten. Op Bisvaermen kregen we gratis een wegwerp-masker, dat we ook verplicht moesten wegwerpen na de rit. Een bedenkelijke praktijk als je een beetje om het milieu geeft en/of denkt aan mogelijke masker-schaarste in meer urgente sectoren.



    Meer relevante kritiek op deze attractie: net als bij gelijkaardige niemendalletjes in o.a. Plohn voelde ik me op de veel te kleine zitting fysiek verwant aan de homo fatassiensis. Ik zal wel niet de enige zijn die met heup-pijn blij was toen de dubbele rit - of waren het er drie? – tot stilstand kwam. De gemiddelde volwassen Deen moet in de breedte immers niet onderdoen voor z’n zuiderbuur. Nog een scheutje azijn: de wachtrij puilde na onze rit meteen decameters uit. Onderbemanning en operationele onervarenheid is een vaak voorkomende kwaal in Scandinavische pretparken.



    Motorbåde heeft ook een lage capaciteit, tot zo ver het negatieve over de zelf te besturen bootjes. Ik probeer een vergelijking met dat iets majestueuzere andere Tivoli te vermijden, wat me dus niet lukt. Want ook hier vormt de directe omgeving van de dubbele waterplas (een kleine en een grote cirkel) een meerwaarde. Het bood ons ook de gelegenheid om enkele volgende potentiële attractie-targets te spotten.



    Sommerfuglen is zo’n target. Vliegtuigen-ondersteboven noem ik die dingen waar ik figuurlijk helemaal niet ondersteboven van ben.



    Qua spinnerij was het voor mij geen succes op deze democratische attractie. Hier zijn immers geen topplaatsen hoger of meer aan de buitenkant gelegen. Florian was met een tiental spins blijkens een digitaal scorebord de enige van de dag tot dan toe met spins.



    De kiddie-coaster Dragen werd geskipt wegens te lang wachten + te flauw + getemperde krediet-jacht. Een kleine piratenboot daar tegenover onderging hetzelfde lot.



    Iets hoger en iets interessanter is natuurlijk Hjertekig. Een infobord geeft enkele stats en een vrije vertaling. Bemerk ook het parklogo bovenaan.



    Onride gold geen masker-plicht en één lege stoel tussen elke bubble zou volgens de Deense Van Ranst moeten volstaan. Deze gyro-drop telt beduidend minder plaatsen dan de exemplaren in o.a. Heide en MPG. Dit alles resulteerde rond het middaguur in een aanvaardbare wachttijd van een beurt of drie, vier. Let op de vrijheid-gevende heupbeugels.



    Om de zoveel beurten deed de toren trouwens geen drop maar een panorama-tour gevolgd door een trage afdaling. Daar kon je niet voor kiezen. Voor de zekerheid vroeg Flo bij onze beurt of het the fast version zou worden. Ja dus, anders hadden we – denk ik – een beurt kunnen overslaan. Door het 360°-zicht konden we een blik werpen op de nabijgelegen kust en haven. De landing was smooth en de herhalingswaarde hoog, al hebben we daartoe niet gewacht tot het helemaal sfeervol donker was.



    Helaas lag de corona-capaciteit bij de naburige attractie Himmelrum serieus lager: één bubble per zitbank/schommel, dus soms nam een Einzelgänger vier plaatsen voor zijn/haar rekening. De attractie zelf vond ik leuk om eens gedaan te hebben en was nooit pijnlijk. Maar veel herhalingswaarde dicht ik dit soort thrill niet toe. Als ik mag vergelijken met een grote frisbee, kan ik hetzelfde concluderen als wat sommige coasters betreft: inversie-hebbend is zeker niet altijd beter/wilder/enger dan inversie-loos. Het ontgaat me trouwens in welke mate Himmelrum een verbetering is van de voorganger Pegasus.



    Ook hier geef in graag nog wat informatieve stats en een kromme vertaling mee:



    Een slinger-attractie in duel met een oranje coaster: het is geen uniek concept maar wel fotogeniek.



    Die oranje coaster is meteen de topcoaster van Tivoli Friheden. Een net niet pijnlijk, hangend geval van een weinig bekend Italiaans merk. U begrijpt waarom we in het verleden meermaals de voorkeur gaven aan een dagje Djurs of Fårup. En met de naam Cobra zal geen enkel park de originaliteitsprijs in de wacht slepen.



    Het wachten duurde tergend lang, al werd hier steeds met één (van de twee volgens rcdb) volle trein gereden. Dat komt neer op 10 personen, die allen een wegwerp-masker krijgen. Het uitdelen, plaatsen toewijzen, beugels controleren en ‘besturen’ van de attractie gebeurt ook hier door één jobstudent. Pluspunt tegenover ‘onze’ Cobra in Wavre: een gethemede trein.



    Cobra zou onze tweede en laatste attractie zijn die we hebben gebist. Maar in tegenstelling tot Hjertekig vond ik die tweede beurt de 50 minuten wachttijd niet waard.

    Voor de toepasselijk blauw geschilderde Tyfonen moesten we ook best lang aanschuiven. Noem me hypocriet, maar die tijd heb ik nuttigend en dus nuttig doorgebracht. Daar werd niet van opgekeken door de mede-wachtenden. Van dit spinnend muizeke is me niets noemenswaardig bijgebleven.



    Aanschouw hieronder de engste foto die ik die dag maakte. Links zie je de wachtrij voor een volwassen schommelschip in treurige traanplaat-theming. Rechts zie je mijn kinderen, met wie ik samen aanschoof voor 5D Haunted House. Tussen het groene en het witte gebouw loopt een pad naar zowel een toilet als naar een andere attractiezone. Dat tweerichtingsverkeer doorkruiste dus heel vaak de rij wachtenden waar wij ons in bevonden. Van anderhalve meter afstand was evenmin sprake als van mondmaskers.



    In dit rijdend spookhuis troffen we dezelfde enthousiaste operator aan als ’s ochtends bij de bijen-achtbaan. Klassieke spookhuis-ornamenten worden afgewisseld met schermen waar je op nogal bloederige wijze de kop van zombies mag afknallen. Die afwisseling kon ik wel appreciëren.



    Potentieel poll-topic: ben je al eens opgelucht geweest omdat een attractie het niet deed? Ik wel dus, want voor Sky Tower stond er die dag te veel wind. Ik had Florian wel een jump gegund en de extra kost voor deze attractie had ik al ingecalculeerd. Zelf hoefde ik in elk geval geen excuus te zoeken om niet te moeten springen. Ik vreesde niet zo zeer de hoogte – dat maak ik mezelf toch wijs – maar wel de landing en vooral de enorme wachttijd. Toen wij nieuwsgierig passeerden was de attractie – die ook als panoramatoren fungeert – eventjes gesloten. De operator vroeg ons 10 minuten geduld maar nam ons 5 minuten later al mee in de lift.



    Dit resulteerde in een veelvoud aan hoogte-foto’s die ik bovenop Hjertekig natuurlijk niet kon maken.







    Leon vond onderstaande foto het engste:



    Al vind ik de versie zonder doorzichtige vloerplaat wel enger:



    Jammerlijk was de wind ook voor de deadride te sterk die dag:



    Ik had een ‘klassieke’ 5D-vertoning verwacht bij 5D Cinemagic. Maar na opnieuw lang aanschuiven bleek het een interactieve attractie te zijn vanop een licht bewegende zitting. Ook hier moesten we vanalles afknallen, al oogde dat deze keer minder bloederig. De animatie deed me sterk denken aan een gelijkaardige attractie in Fort Fun.



    Over fun gesproken: voor de cakewalk Illusionsfabriken moesten we niet lang wachten.



    In tegenstelling tot de bij ons meer gekende exemplaren was hier geen vast parcours. Het ging hierbinnen dan ook allesbehalve covid-proof aan toe. Maar het leverde wel leuke ongein-plaatjes op:





    Botsauto’s horen bij elk stadspark. Ik had er wel zin in maar niet in het lange wachten (weinig autootjes in bedrijf). Opportunistisch gingen we instant mee in de kettingmolen Svinggyngerne (geen foto).

    Mijn polsbandloze vrouw doodde heel die dag met bloemetjes bekijken, Japanse monstertjes digitaal vangen, zich beklagen over de slechte 4G (van WIFI geen sprake) en zich vervelen. En nee, dit park kom je hoegenaamd niet gratis in, maar ik hou m’n belofte om niet over kosten te zeuren. In volledige gezinsformatie gingen we naar de meer op kleine kinderen gerichte parkzone met o.a. een speeltuin, een ballon-molen en kinder-botsauto's. In Pjerrots Have zou de witte clown een opvoering geven. Ik had gehoopt op wat acrobatie, het bleek evenwel kinderpoppenkast. Gelukkig zaten wij net buiten de kinder-arena, zodat we niet al te respectloos vroegtijdig een ander oord konden opzoeken.



    Veel hygge hadden we die dag nog niet gehad. De waterspeeltuin Vandvittig kwam dus als geroepen.



    We kwamen er ook twee oude bekenden tegen:



    Na de twee bis-nummers sloten we af met een rondje op Pariserhjulet. Leuk dat een animatronic die George Ferris voorstelt, de wachtenden hier toespreekt. Minder leuk is dat de capaciteit wordt omlaag gehaald door enkele gondels vrij te houden voor … plantjes!



    Langer hielden we het echt niet vol, gelet op de toegenomen wachttijden. Het park bleef dan nog enkele uren open. Ik kan Tivoli Friheden dus niet verwijten dat we niet meer attracties hebben gedaan en niet de typische avondlijke sfeer hebben opgesnoven. Ik verwijt het park des te meer de wanverhouding tussen toegelaten volk enerzijds en beschikbare ruimte en capaciteit anderzijds. Al ervoer ik het groene karakter in dit park wel af en toe als een verademing. En ook qua artificiële decoratie zit het wel snor:



    Ondanks het aardige thrill-aanbod lijkt Tivoli Friheden me iets te veel op families met jonge kinderen gericht. Geen enkele coaster is hier een must. Het park mist zeker ook een spannende water-attractie. De door ons geskipte pedalo-attractie nabij de waterspeeltuin tel ik niet mee.

    Ons absolute hoogtepunt die avond: met z’n vieren lekker ordinair gaan ‘dineren’ in de Ikea aan de andere kant van de stad. We zouden dit culinaire kunstje drie dagen later nog eens overdoen in Odense. Dichter bij een corona-loze samenleving heb ik me de afgelopen maanden niet gevoeld.

    Dank voor het lezen.
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 19-08-20 om 13:51. Reden: Link naar de terug operationele Parkgids

  2. #2

    Re: [FOTO-TR] TIVOLI FRIHEDEN do. 30 juli 2020

    dank je voor je TR, toch bizar het ene land tgo het andere omgaat met de Covid ..

  3. #3

    Re: [FOTO-TR] TIVOLI FRIHEDEN do. 30 juli 2020

    Mooi TR Je schrijft dat je bij Sky Tower niet zo zeer de hoogte vreest maar wel de landing. Momenteel heb ik geen plannen om naar dit park te gaan, maar het zou exact ook mijn vraag zijn aangezien ik geen al te sterke rug heb (mogelijk het langetermijngevolg van een whiplash toen ik zes jaar oud was). Anderzijds zou ik het wel jammer vinden om Sky Tower over te slaan. Zijn er nog mensen op dit forum die hun twijfels hadden/hebben bij de landing?
    Once you sit back, you never go back.

  4. #4

    Re: [FOTO-TR] TIVOLI FRIHEDEN do. 30 juli 2020

    Iets meer ervaringsgerichte info over Sky Tower vind je enkele kliks hier vandaan. https://board.pretparken.be/showthre...ivoli-Friheden

    Rugproblemen vorig jaar zouden me voor altijd van een sprong weerhouden.

  5. #5

    Re: [FOTO-TR] TIVOLI FRIHEDEN do. 30 juli 2020

    Onlangs is op het Nederlandse forum een TR over dit park verschenen, en daar wordt melding gemaakt van een pak met kussens in de rug. Hoe zit dat precies?
    Once you sit back, you never go back.

  6. #6

    Re: [FOTO-TR] TIVOLI FRIHEDEN do. 30 juli 2020

    Bedankt voor het TR! Los van alle Coronamaatregelen, is het een beetje jammer dat je het park niet 's avonds gezien hebt. Dan is het, naar mijn mening, toch wat charmanter dan overdag. Die typische avondlijke gezelligheid geldt wat mij betreft voor quasi elk Scandinavisch stadspark.

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •