Na wat twijfel tussen Nederland en Zweden uiteindelijk toch voor de Noorderburen gegaan.

Zweden heeft een heilige drievuldigheid aan verschijningsvormen van een houten coaster: Klein en pittig, airtime monster en houten kathedraal. Ik was echter pakken meer gecharmeerd van wat Untamed allemaal met mij uitspookt met een ogenschijnlijk bescheiden starthoogte. Troy en Joris vind ik beiden zeer lekker bollen en daarmee is de kous af.

Spaans coasterhout is vaak fout staat nog altijd tussen mijn pretparkvuistregels. Wodan kan me minder bekoren en UK ken ik te slecht.