X

Privacy Statement (GDPR)


Beste bezoeker,

In het kader van GDPR hebben wij een privacy statement gelanceerd waarin wij uitleggen hoe wij omgaan met jouw persoonlijke data. Je kan het privacy statement hier terugvinden.

Uw Pretparken.be-team


Nog geen lid? Maak hier je gratis account aan!

Resultaten 1 tot 8 van de 8
  1. #1

    [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    "Na regenboog komt cinema." Spreekwoorden wijzigen is nooit een goed idee. Maar plannen wijzigen wel, want om praktische redenen had ik initieel een bezoek aan dit filmpark een dag eerder gepland. De reden van die wijziging: Cinecitta World kondigde voor 20 juni een 'Oratorio Party' aan. "Een feestje voor welbespraakten," dacht ik. Tot ik verder ging webspitten en op deze rampfoto van een vorige editie stootte:



    Bron: http://www.newscattoliche.it/oratori...necitta-world/

    Waarschijnlijk zou ook nu weer een 5000-tal vrome kinderen komen opdagen, extra aangemoedigd door de 11 luttele Euro's inkom. Dan betaal ik liever iets meer voor een andere bezoekdag. Het collectieve slotgebed om 15:45 heb ik dan wel moeten missen.



    Belangrijke historisch-geografische mededeling: Cinecitta Studios is een Hollywoodiaans complex dat in de grootheidswaan van Benito M. 82 jaar geleden werd opgericht. Gebombardeerd en heropgebouwd werden hier in de 2e helft van de 20e eeuw films ingeblikt waarvan sommige als cultureel werelderfgoed worden beschouwd. Het studiocomplex ligt niet zo ver van de as Rome centrum - luchthaven Ciampino - Rainbow Magicland. Het leek me dan ook ideaal om langs die as een hotel te boeken voor mijn laatste Romeinse avond, met het oog op de vroege terugvlucht. Kort voor de afreis besefte ik dat Cinecitta Studios en Cinecitta World twee aparte entiteiten zijn waartussen een afstand gaapt van ruim 25 km. Een wereld van verschil voor wie niet over eigen vervoer beschikt.



    De bewering "Cinecitta World is een attractiepark in Rome dat gelegen is op de terreinen van de filmstudio's van Cinecitta" is op zijn minst een halve leugen. Elders las ik dat hier in de jaren 1960 een tweede studiocomplex ontstond, los van Cinecitta: Dinocitta. Via via kwam de locatie toch in handen van Cinecitta. Toen hier geen films meer werden ingeblikt, nam men de beste beslissing die elk forumlid zich kan inbeelden: de bouw van een pretpark, dat pas opende in 2014.

    Helaas is sindsdien de bereikbaarheid voor de massa amper geoptimaliseerd. Ja, de snelweg met op- en afrit is nabij, maar er is geen station in de buurt, zelfs geen spoorweg. Er rijden geen openbare bussen naar de omliggende suburbs of naar Rome centrum. En de rechtstreekse pretpark-bus vanuit hartje Rome werd al na enkele jaren opgedoekt. De enige betaalbare manier (15 Euro heen en terug) is een private bus die weinig frequent rijdt naar een shopping-complex op een kilometer van het pretpark. Klokvast en ruim voor openingstijd werd ik daar op de eerste zomerdag van 2019 afgezet.



    Geen enkele busreiziger vergezelde me tijdens die ochtendlijke wandelkilometer ... en ik voelde me al zo verdomd alleen. Ik was er nochtans van overtuigd dat het park openhield die dag, ondanks meerdere kalender-gaten, zelfs tijdens de Italiaans schoolvakantie.



    Er was eens een monster dat dol was op geel-geklede bambini.



    Maar voort 11:00 slokte dat monster niemand op. Tussen de nietsvermoedende kinderen en dito gezinnen bevond zich een zonderlinge eenzaat uit een noordelijk grijs land. Hij had een koffer op wieltjes bij zich. Via e-communicatie was beloofd dat hij die ballast eenmaal voorbij de monsterlijke mond kon opbergen voor 4 Euro. Hij wisselde in een automaat een bankje van 5 en bemerkte daarna dat de kostprijs inderdaad 4 Euro bedroeg ... voor enkele uren bewaring. Voor een dag lang bedroeg de kost 6 Euro. De zonderling had geen extra kleingeld of bankje van 5 op zak, dus wisselde hij een bankje van 10. Zodoende verloor hij lange tijd en zat met veel kluttergeld opgescheept.



    Eenmaal ontlast leek het me wel druk in de New Yorkse Mainstreet die de jaren 1920 moet evoceren. Maar daar was een reden toe: net als in Rainbow Magicland werd iedereen tegengehouden middels een openingsshow, deze keer wel geflankeerd door span-linten en personeel.



    "Let it go" (maar dan in 't Italiaans) zong het toonvaste ijskonijn. "Let me go" was mijn gedachte maar eerst werd nog de hele programmatie van shows overlopen. In de digitale vergaarbak van ontevredenheid die Tripadvisor soms is, las ik geklaag van recente bezoekers die tot 12:30 moesten wachten tot alle zones in het park werden opengesteld. Gelukkig kon ik al om 11:20 de even ongeduldige jeugd volgen. Ik dacht dat ze richting de blauwe coaster snelden, maar hun target - en de mijne - werd de watercoaster Aktium in de zone 'Roma'.



    De theming is hier een feest voor het oog, al moet je weer niet van te dichtbij gaan kijken naar de toch neppe (bak)stenen. In het fraaie station was kort voor inscheping een aparte wachtrij. Zou die voor singles zijn? Ik waagde mijn kans niet, omdat het hooguit een beurt wachten was in de reguliere rij. En daar kon ik als single misschien ook mijn voordeel doen.



    Het splashen is hier een tweevoudig feest: vorstelijk van kop tot heup en bijna niets daaronder. Ik ga er geen battle van maken met Rainbow Magicland, maar in alle opzichten - niet in het minst het dispatchen - wint Aktium van Yucatan.



    Het is wel verrekt moeilijk om geen vergelijking te maken met the day before want ook hier resto-gevelpracht.



    Een thematische miscast of is er in outer space toch meer zuurstof aanwezig dan gedacht? Want zonder zuurstof geen vuur en geen behoefte aan Pompieri.



    Een hoofddoel van de dag was natuurlijk Altair. De beugels waren zo veel comfortabeler dan op het gelijkaardige onding in Thorpe Park. Er werd wat gedaverd op de sporen, meer dan wenselijk gelet op het bouwjaar maar dat werd zeker niet als pijnlijk ervaren.



    Hartlijnrollekes zijn verre van mijn favoriete coaster-elementen, maar de viervoudigheid die me hier te beurt viel, kon ik wel pruimen. Samen met Uppswinget is het een attractie(onderdeel) waar ik niet met losse handen in durf. Ook niet tijdens het frontale bis-nummer, waar ik dankzij de prima dispatchers niet lang op hoefde te wachten. Er werd maar met 1 trein gereden en wegens de kalmte was dat eigenlijk nog een halve trein te veel. Minuscuul minpuntje voor de zwakke en weinig originele theming, al vind ik dat steeds ondergeschikt bij een goede coaster. En dat is Altair zeker en vast.

    U kent mijn gezaag al: westernzones vind ik vaak een uiting van creatieve bloedarmoede. En dat geldt zeker ook voor deze 'Far West'. Geen enkele verwijzing naar de spaghettiwesterns. Voor de jonkies: die naam klinkt misschien wat spottend, maar enkele van de succesrijkste westerns zijn wel degelijk bezuiden Rome ingeblikt, vaak muzikaal ondersteund door composities van de wereldberoemde Ennio Morricone.

    Zich van geen schuld bewust verwijst dit promofilmpje van het park



    ... naar zo'n filmklassieker en linkt dit aan - u zal het beamen - attracties die moeilijk aan het wilde westen te linken zijn. Ik overloop er enkele met u:



    Assasin's Creed is een VR-attractie die ik ... enorm kon smaken. Om de wachttijd moest ik me weinig zorgen maken. Niet alleen was hier weinig volk, in een aanpalende kamer bevindt zich nog een viertal identieke plexiglazen mini-mazes.



    Ik kreeg persoonlijke assistentie in het Engels. Met een bril op moest ik een kat volgen en met twee handen schieten op alles wat bewoog (behalve op de kat). Dat schieten visualiseerde zich dan als een boog en vuurpijlen. De zware bekabeling tussen bril en plafond beperkt op de juiste momenten - b.v. gevangen in een groot spinnenweb - de bewegingsvrijheid. Tof ding maar geen virtuele cowboy of indiaan te bespeuren.



    Rodeo was dan weer een dubbele teleurstelling. Ze hadden niet eens de moeite gedaan om de rijtuigen er als stieren te laten uitzien, zoals o.a. in Djurs. Het waren allemaal standaard tweedehandsjes, ongetwijfeld ouder dan het park zelf. Bovendien reed ik dan nog eens in het traagste autootje van allemaal.



    De watervariant Aqua Rodeo met een lagere capaciteit liet ik aan het doelpubliek over, de kinderen.



    Van solitaire onwennigheid - eenzaamheid is te sterk uitgedrukt - had ik veel minder last dan de dag voordien. Alles went, zeker. Maar het ideale medicijn ter bevordering van sociale contacten was ook deze keer een maze, waar ik opnieuw locomotief mocht spelen tot opluchting van enkele gezelschaps-tieners. Horror House is in tegenstelling tot het geval in Rainbow Magicland gratis, laagdrempeliger gelet op de jongere kinderen die werden toegelaten en telt minder acteurs. Het is meer als een echt labyrint opgevat, waarbij je rode lampjes moet volgen. Per vergissing kwam ik hier eens achter een decorstuk terecht.



    Exit 'Far West' maar minder duidelijk: enter 'Adventure Land'. Sinds dit jaar beschikt het park over een door mij immer gesmaakt attractietype: het vliegend theater. Ook al wil ik er geen battle van maken, voor mij was toen al duidelijk dat door de kwaliteit van aanbod en decoratie Cinecitta World mijn favoriete Romeins park zou worden. Of er moest al serieus veel tegenslag voorvallen, te beginnen met de ontoegankelijkheid van het vliegend theater, iets wat ik pas na 15 te goedgelovige minuten door had.



    Dan maar naar Inferno waar ik zo veel goeds heb over gelezen. De slijtage vertonende binnen-wachtrij ervoer ik de eerste keer als hels, terwijl dat misschien niet zo bedoeld was: het was er zweet-pokke-druk temidden van joelende jeugdgroepen. "Alle-Alleluja!" op het ritme van "We will rock you": ik verzin het niet. Werd die themadag voor gehersenspoelde jongeren niet de dag ervoor gehouden?



    Soit, Th3rteen meets Van Helsing met aardig wat digitale 2D-animatie onderweg als visueel eerbetoon aan de schrijver Dante (geen schilder, zie een commentaar-post op een eerder tripverslag). Qua soepelheid viel het ook nog mee op de Intamin. Er zullen maar weinig betere binnencoasters in Europa te berijden zijn.

    Bij het verlaten zag ik in tegengestelde richting een begeleidende man aarzelen om een andersvalide naar het station te brengen. Ik weet niet wat me bezielde, maar ik vroeg of ik kon helpen en moest de karwei quasi in m'n eentje klaren. Het leverde me helaas geen wachtrij-loos ritje op als handi-begeleider. Al was dat ook niet mijn bedoeling, zal ik maar schrijven. Maar een echte weldoener schrijft daar niet eens over.

    Toch werd mijn goedheid beloond, want Volarium was toegankelijk. De wachtrij vorderde tergend traag. Ik had wel wat te knabbelen bij, maar ik had nog andersvalide rugzweet aan mijn handen plakken. Kort voor het tourniquet zag ik opnieuw een aparte rij. Ik waagde het erop, maar een bezoeker maakte me duidelijk dat dit niet voor mij bestemd was. Dan maar braaf terug in de rij, in de hoop dat het aftelbord bij de volgende doorlaat op '1' zou blijven staan. Alzo geschiedde. In de voorshow presenteerde een virtuele kapitein zich als Digital Intelligence Officer, jawel: DIO! Daarna volgt het eigenlijke theater, dat maar uit twee rijen van 20 zetels bestaat, meteen de verklaring voor het trage vorderen in de wachtrij. De film begint veelbelovend met een vlucht over uitvergrote, alom bekende geelbruine perkamenten van L. Da Vinci. Maar even later vlieg je over een statisch beeld van strijdende Tartaren (of aanverwanten) en nog even later over Firenze en that's it. Het slechtste vliegend theater - ik heb er vier op de teller, Amsterdam ontbreekt nog voor de Europese bingo - bevindt zich in het beste filmpark van Europa. Toch een dompertje, dat werd doorgespoeld met een bis-vluggertje op Inferno.



    Op cruise gaan met een coke-snuivende Italiaanse macho-kapitein kan dan wel avontuurlijk klinken, ik zag nog steeds geen aanknoping met 'Adventure Land'. Dat was wel even anders bij de valtoren Indiana. Via een onduidelijk kronkelpad kom je eerst bij het gat van een reuze-olifant en dan onder z'n kop ... hier ben ik weer!



    Ik had niet meteen door dat je kon kiezen tussen staan en zitten. Van elke versie werd zeer frequent en soms halfleeg gelijktijdig een vier-zitter opgetakeld; andere gondels waren zeer begrijpelijk niet in bedrijf. Natuurlijk koos ik achtereenvolgens voor beide. Zeer terecht word deze olifant soms nog gebruikt als de park-mascotte.



    De laatste attractie die ik toen in deze zone deed, beloofde iets met dino's te zijn: Jurassic War.



    De simpel opgesmukte loods-gevel temperde onterecht mijn verwachtingen. Het begint als voorshow al met een aardige collectie reuzereptielen, helaas allemaal van niet motorische aard.



    Voorbij onderstaand, aftellend tourniquet



    ... kom je in een volgende wachtrij / labo, waar 2 (instructie)filmpjes worden vertoond. De eigenlijke attractie is een immersief geval met drie niet rijdende treinen. Maar de bewegingen - van voor naar achter van links naar rechts - matchen hier veel meer met het getoonde dan in MPG of BJL. Minpuntje is de immer zichtbare bovenrand van het gesloten scherm omheen de toeschouwers en het niet visueel wegwerken van het plafond. Europa's beste immersieveling staat mogelijk Itali?.



    I-Fly stond correct bij de parkingang als gesloten aangegeven. Een VR-coaster zonder coaster, ik betwijfel of ik veel gemist heb.



    Deze lelijke loodsen markeren de overgang naar de zone die een beetje onnozel 'Cinecitta World' heet. Alsof Bobbejaanland z'n cowboydorp naar de stichter zou noemen. Het vormt samen met de Mainstreet een zone, maar daar was ik nog lang niet. Tussen beide loodsen kon je zittend hoverboarden, maar daar bedankte ik voor. Mijn zonen hadden het wel willen doen, denk ik.



    Functioneler waren meerdere fontein-speelpleintjes daar recht tegenover.





    De cultuurhistorische intro van dit TR wordt hier nog even aangehaald. Cinetour staat immers vol met ornamenten uit bekende films die in beide studio's werden gebruikt. Eindelijk eens een filmmuseum van niveau in een pretpark! Het prularia-kabinet dat in MPG moest wijken voor Star Trek, zou ik zelfs niet mogen vermelden.





    Onderstaande poort leidt naar de zone 'Sognolabio' en het zwembad.



    In dit tentje kon je tegen betaling vlindertjes bewonderen. Nee bedankt.



    Het gratis zwembad Cinepiscina was drukker dan onderstaande foto doet uitschijnen.



    Ten bewijze: geen lockers meer vrij:



    Verkoeling had ik misschien wel kunnen gebruiken, maar in m'n eentje? Het watercomplex telt overigens geen enkele glijbaan en dobberaartje spelen kon ook nog heel even niet, al maak je daar aan de Middellandse Zee beter geen grapjes over.



    Een foto over de schutting doet wel een grote vertraging vermoeden:



    Indirect heb ik toch vet geprofiteerd van dit zwembad. Het moet immers samen met de talrijke grote shows - geen enkele bijgewoond - een verklaring zijn voor de onbestaande wachtrijen tijdens mijn tweede parkronde. Die begon met twee keer Aktium. Vlakbij staan deze iconische filmletters:



    Hier begint een wandelpad dat volgens het parkplan zelf een attractie is, genaamd Passegiata Antica Roma. Er is niet veel bijzonders te zien onderweg:





    En het pad geeft uit op Aktium, die ik daarom maar een vierde beurt gaf. Ook Altair moest aan vier komen en zelfs het virtueel vuurpijl- en boogschieten werd gebist. Dat gold ook voor Volarium, waar ik opnieuw op de eerste - dus onderste - rij ging zitten. De bovenrand van het scherm kwam hier vaak in mijn zichtveld, dat moet hoger gezeten nog meer storend geweest zijn. Alle goede dingen bestaan uit vier, dus daalde ik nog twee keer de hel in en liet ik me nog twee keer vallen op de olifant. Naast het dino-geval staat een attractie die ik de eerste keer niet had opgemerkt. Erg uitnodigend zag Aquila IV er van buiten niet uit. Haarkapje en helmpje waren verplicht ...



    En de onderzeeër kon veilig worden bezocht. Mijn Italiaans was voldoende om te begrijpen dat het een nepper betreft, want iets kleiner (geen motoren) en b.v. een grotere verticaal toegangs-gat, om de acteurs van de film U571 bij het in- en ontschepen beter in beeld te kunnen brengen.





    Bij het zwembad was het ondertussen beduidend minder druk.





    Maar na enkele rondjes vlieg-wip-draaien op Salterello besloot ik 5 euro en mijn laatste tijd te besteden aan de nieuwe ijszone Il Regno del Ghiacci. Echt uitnodigend oogde het pad erheen toch niet.



    Ik kreeg na betaling binnenin een bandje om. Handig voor wie meermaals in en uit wil. Stel je hier het IJspaleis van de Efteling voor, maar dan 4 keer kleiner, zonder sfeer en met povere decoratie. Dan schiet er niks meer over, zou je denken. Jawel: airco en wachtrij-loos plezier op een tot bobbaan omgebouwde zwembadglijbaan:



    Bots-scooters waar ik van de operator solo op moest:



    en een ijshelling te beglijden met autoband:



    De mini-schaatsbaan en een sneeuwbak - naar analogie met een zandbak - liet ik ongemoeid:



    In de Mainstreet waren wel nog enkele attracties. Guerra dei Mondi sprak me niet aan, ik had al twee keer virtueel staan schieten in de western-zone.



    Pezzi di Oscar is een tweede museum, veel kleiner van opzet. Waarom deze collectie niet samenvoegen met het andere museum en er een informatieve darkride van maken?





    De dikke kop van Benito M. heb ik hier niet gezien, zou dat een voorzorgsmaatregel zijn of staat die voortaan elders? Pas bij de parkplan-studie na mijn bezoek bemerkte ik een 'vergeten' attractie hier recht tegenover: inCUBO. Het betreft een interactieve schiet-cinema, al weet ik niet of die eigenlijk al operatief was.

    Opvallend feit: in dit park vind je een groot aantal klassieke attracties niet: splashbattle (is moeten wijken voor het zwembad), boomstam, darkride, rapid, woodie, family-coaster zonder horror, kettingmolen. Mij stoort dat niet, omdat er genoeg andere (top-)attracties zijn en theming hier erg belangrijk is. Dat zal ook wel gelden voor de shows. Op gebied van interactieve visualiteiten is er misschien een overaanbod, maar het is toch evenwichtiger dan in Futuroscope. Het zwemdeel lijkt me nu een probeersel dat moet groeien zoals b.v. Warner Beach dat ook gedaan heeft. Ik had van het hele park - net zoals die andere reizende reporter - minder verwacht.



    Arrivederci, Roma!
    Laatst gewijzigd door Earlyspencer; 13-04-20 om 21:34.

  2. #2

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    Leuk om te lezen, wij gaan in de grote vakantie ook naar Rome en gaan dit park ook bezoeken. Heb je verder nog tips voor Rome of voor in het park?

  3. #3

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    Ik heb m'n ticket online 17 euro betaald i.p.v. 24. Nu is het zelfs nog goedkoper op dezelfde website. En het is niet eens op datum: https://www.parchiamo.it/Pagine/Cinecitta-World

    Als je met dezelfde bus rijdt, ga in de heenrit aan een rechterraam zitten. Dan zie je onderweg 3/4 van heel het Colosseum. Die bus stopt bij het shoppingcenter Castel Romano vlak bij de McDonald's. Maar fijnproeven doe ik liever in Rome centrum.

    Zwemkledij meebrengen, kleingeld en een lig-handdoek.

    Er is geen tassencontrole, drinkfles kan je meebrengen en navullen.

    Rome: spotgoedkoop openbaar vervoer maar tering-druk autoverkeer. Veel erger dan b.v. in Parijs.

    Informeer naar openingstijden van bepaalde kerken zoals Gesu (16:00) en die waar je Mozes kan bewonderen (15:00). Foro Romano zie je even goed vanaf de straatkant, dus moet je geen 17 euro betalen voor een combi met Colosseum (veel te druk, buitenkant bewonderen volstaat). Pantheon en Ignazio: gratis.

  4. #4

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    Mmm, voor jou het beste Romeine park maar aan de hand van de foto's alleen al spreekt het Regenboog park mij echt meer aan. Wat is die ijszone lelijk zeg! Om depressief van te worden...

  5. #5

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    Het Regenboog-park oogt inderdaad meer gestructureerd en mooier ... vooral op foto en van enige afstand. Dat is op zich natuurlijk ook een belangrijke belevenis-parameter. Maar zoals Ignace ook al opmerkte, is het materiaal en het onderhoud wel wat minder. Ik had er - in negatieve zin - een Energylandia-gevoel bij. Al hebben de Italianen natuurlijk wel beduidend meer artistieke smaak en is er heel veel groen.

    Cinecitta oogde in elk geval professioneler, b.v. qua dispatching en gebruikte materialen. En Cinecitta heeft enkele attracties die in geen enkel top-park zouden misstaan, ik tel daar zelfs het teleurstellend flying theatre bij (mits betere film en hogere capaciteit). Maar er zijn nog te veel opvulattracties en lelijke loodsen of een combinatie van beide, zoals idd die gat-lelijke ijs-zone. Dat verwacht je eerder - met alle respect - in b.v. een park uit de Looping-groep.

    Qua top-coasters zou ik een gelijke score kunnen toekennen aan Altair en Shock, met misschien een lichte voorkeur voor Shock. Van die constructeur had ik zo'n coaster niet verwacht en de beleving (o.a. over het water) is sterker dan Altair die zo'n beetje een Silver-Star-locatie heeft. Qua donker-coasters zijn we natuurlijk snel uitgepraat.

  6. #6

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    Bedankt voor het TR, leuk om te lezen. Het park komt positiever over dat het beeld dat ik er eigenlijk van had!

  7. #7

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    Dank je wel.

  8. #8

    Re: [TR] Cinecitta World - 21 juni 2019

    We hebben dit park ondertussen ook bezocht en kan me wel vinden in de tripreport. Nog enkele opmerkingen/aanvullingen:

    Pompieri is wel wat anders dan dat we bij ons kennen, want in deze versie stonden de watergeweren wat losser en kon je ook de omstaanders natspuiten, dus deze attractie werd ook gesmaakt door het tienerpubliek

    We hebben ook de Far West show meegepikt, maar een groot gemis was dit niet, mocht je hem niet gezien hebben.

    Naam:     DSC09821.JPG
Bekeken:  716
Groote:   87,3 KB

    Bij ons was Volarium heel de dag gesloten.

    Inferno was toch wel een aangename verrassing. Ik was er als leeg blad ingekropen, dus wist niet wat te verwachten. Leuke achtbaan

    Bij ons was de betalende vlindertent al verdwenen, het zal geen groot succes geweest zijn

    Salterello was ook nog een leuke attractie en toch heftiger dan verwacht.

    Naam:     DSC00018.JPG
Bekeken:  679
Groote:   81,7 KB

    De show Motori...ciak, azione! hebben we ook nog meegepikt. Hierin mocht ook lightning mcqueen en z'n vrienden komen opdraven. Benieuwd wat Disney hiervan vindt. De show is wel wat minder spectaculair en moet het vooral van driften en op 2 wielen rijden hebben.
    Jammer dat er over de tribune geen zonnewering was voorzien, zeker in Itali?.

    Naam:     DSC09899.JPG
Bekeken:  580
Groote:   69,5 KB

    Naam:     DSC09916.JPG
Bekeken:  678
Groote:   80,6 KB

    Ook de lazy river was nog niet open, het zwembad was wel een aangename toevoeging bij het park, zeker omdat het park eigenlijk maar ??n echte waterattractie heeft.

    Bij ons was het erg rustig in het park, we zijn maandag 29 juli geweest, er waren zo goed als geen wachtrijen.
    We hebben via hun site wel een shuttle bus kunnen bijboeken bij ons ticket en de reis is eigenlijk vlot verlopen.

    Het was wel een leuk en mooi park en een goeie mix voor jong en oud en de mix stond ook mooi verdeeld over het park, wat toch altijd een pluspunt is met kleinere kinderen. Het is wel niet zo'n groot park, dus na een dag heb je het wel gezien.

    Misschien nog een minpunt, maar alle shows waren in het Italiaans, al kon je de grote lijnen wel volgen als je geen Italiaans kan.
    Het personeel kon wel Engels wat toch wel weer een pluspunt was.

    Nog voor de volledigheid de kinderattracties:

    Naam:     DSC09922.JPG
Bekeken:  669
Groote:   105,0 KB

    Naam:     DSC09784.JPG
Bekeken:  679
Groote:   91,8 KB

    Naam:     DSC09921.JPG
Bekeken:  688
Groote:   101,6 KB

    Naam:     DSC09805.JPG
Bekeken:  670
Groote:   82,7 KB

    Naam:     DSC00025.JPG
Bekeken:  666
Groote:   82,3 KB

    Naam:     DSC00023.JPG
Bekeken:  669
Groote:   98,8 KB

    Naam:     DSC00022.JPG
Bekeken:  683
Groote:   83,3 KB

Forum Rechten

  • Je mag geen nieuwe onderwerpen plaatsen
  • Je mag geen reacties plaatsen
  • Je mag geen bijlagen toevoegen
  • Je mag jouw berichten niet wijzigen
  •