[TR] PortAventura 6 en 7 april 2016

05/04/16 (en voorgaande dagen) “The early bird catches the worm”, Wat zou ik Jan Becaus – of toch minstens z’n imitator Guga Baul – graag deze zin horen prononceren. Die ochtend in Eindhoven waren m’n 13-jarige zoon en ondergetekende bij de vroege vogels. En de vermoeidheid na vier voorgaande pretparkdagen met het hele gezin was al zo groot. Een grappende security-checker – de eerste in ons toch veelvuldig bevlogen leven en exact twee weken na de gruwel in Zaventem – toverde onze kleine slaapoogjes een beetje om tot pretoogjes, al had onze bestemming daar natuurlijk ook mee te maken: Zuid-Europa’s grootste pretpark!

Geen schoolvakantie in NL en España en de Belgische Paasvakantie al over halverwege, dus op de heenvlucht zaten vooral Nederlandse bejaarden. Een aantal van hen vergezelde ons vanaf Reus Airport op de Plana-bus en waren zeer enthousiast over hun bezoek aan het pretpark. Hun kennis van het Spaans kwam goed uit om aan de perfect tweetalige chauffeur (Spaans en Catalaans!) ons plan uit te leggen: wij wilden er namelijk af in Cap Salou, iets voorbij het gesloten Aquopolis, om al wandelend langs de halverminkte rots- en strandkust (Cami de Ronda) Salou te bereiken.

http://i68.tinypic.com/2j43gow.jpg

Hulde aan de weergoden, i.h.b. aan Jupiter Pluvius omdat ik het wel droog hield tot Salou. Op de dolende zoektocht naar ons hotel zouden we wel de hemelse stortvloed ondergaan.

Ook bij het boeken van de trip waren we er vroeg bij, eind september 2015. Voor amper 125 € / 2 pers. boekten we een tweedaags parkbezoek en verblijf met ontbijt in een later door PA te bepalen parkhotel (zgn. roulette-systeem). Mijn vermoeden dat we in het goedkoopste van de twee operationele parkhotels zouden terechtkomen, werd de avond voor onze eerste parkdag per mail bevestigd. Voor eigen comfort en omdat luchtvaartmaatschappijen hun vlieguren al eens durven te wijzigen, boekten we ook nog een voorafgaande en een volgende overnachting in één van die naburige betonnen mastodonten. Daar kregen we wel telkens ‘a room with a view’ aangeboden:

http://i66.tinypic.com/x3cqjl.jpg

Niet te berijden Intamin-staal, minder dan 24 uur eerder hadden er ook al kwijlend en lijdzaam naar staan staren, toen vanaf de wachtrij-loze River Quest. De kleinere rode coaster aan de horizon werd af en toe bereden, het treintje op de hogere witte zag ik maar één keer in ca. ½ uur.

06/04/16 Bij de ochtendlijke check-in in hotel Caribe kregen we gepersonaliseerde, plastieken parkpasjes annex kamersleutels annex duurzaam souvenir (laat dit een inspiratie zijn voor de parkhotels van Disney Parijs). Een infobord gaf – behalve de Vuurtempel – geen noemenswaardige attracties aan buiten bedrijf.

http://i64.tinypic.com/2zrnok1.jpg

Na een sprintje voorbij de aanzwellende wachtrij van de Furius Baco, dwars door Polynesië en Sesamstraat, behaalden we een podiumplaats voor de nog gesloten wachtrij van de Shambhala. Eén van de vele Franse bezoekers in het park hoorde ik vertalen wat de eentalige operator kwam toelichten: “Even wachten wegens te veel wind.” Maar na 15 min. bleek ook die andere weergod, Aeolus, ons gunstig gezind. Licht verontrustend was dat we geen enkele testrit zagen, de allereerste rit van de dag was meteen de onze en we zaten semi-front (= vooraan uiterst links en uiterst rechts). Terug in het station liepen we door de wachtrij en vereerden Zijne Groenwitte Hoogheid na < 10 min. met een tweede rit. Later die dag deden we ‘m nog twee keer, waarvaan de laatste keer tegen sluitingstijd helemaal front. Dat riep herinneringen op aan de topcoaster in Liseberg, die we ook tegen sluitingstijd front deden. Toen we destijds het station inreden, vroeg de operator bij gebrek aan volle wachtrij “Nog eens?” Dezelfde opportuniteit bood zich ook nu aan, alleen beseften we dit net iets te laat. Ach … vier of vijf keer Shambhala op één dag, als ik de TR’s en andere ervaringen mag geloven, zou dit in volle zomer en zelfs met een Express Max geen sinecure zijn.

Deze megacoaster zou veel weg hebben van de Silverstar, maar die heb ik maar één keer bereden en dat is alweer bijna twee jaar (en ca. 140 coasters) geleden. Misschien klinkt het als boeddhistische heiligschennis, maar het ritverloop met de steile afdaling en meerdere airtime-heuvels deden me eerder aan de Goliath uit WH denken. Soit, eindelijk staat er terug een B&M in m’n stalen top drie. Om niet te veel aan namedropping te doen, meld ik dat groen prominent aan bod komt bij m’n Europese twee favorieten.

http://i68.tinypic.com/ibe8lt.jpg

Logisch dat we als tweede attractie voor Dragon Khan kozen, maar door gebrek aan borden maakten we een onnodig ommetje door heel China. Angkor en de Panda-rijschool zag er en passant prachtig uit, waardoor ik China in Salou niet alleen groter maar ook mooier acht dan China in Brühl. Het wachttijdenbord bij B&M n°2 gaf 20 min. aan, al kon je meteen inschatten dat het langer zou duren. Er werd die hele dag ook maar met één trein gereden. Pittig en best soepel voor z’n leeftijd, degradeert hij z’n jongere maar even rode broer uit Kopenhagen tot een nakomertje. Toch meen ik me te herinneren dat ik meer onder de indruk was van de Superman in PW Madrid. Dat valt mogelijk te verklaren door het feit dat die vloerloze niet figuurlijk en soms ook letterlijk in de schaduw wordt gezet door een grotere coaster.

Op deze ex-wereldkampioen komen de acht variërende inversies volgens mij meer tot hun recht dan de veertien knip- en plak inversies van de huidige recordhouder. We bereden de rode Chinees in de namiddag nog twee keer, waarvan één keer front. Da’s serieuze mazzel, want net zoals bij Shambhala mag je hier niet ‘dubbel’ aanschuiven voor een poortje en ben je dus niet 100% vrij in je keuze van zitplaats.

http://i66.tinypic.com/2vt8th2.jpg

Waren we nu in China of in Tibet, in Catalonië of in Spanje? Ik waande me in elk geval niet in het land van de armada’s en de conquistadores, tenzij de Spanjolen een half millennium later verworden zijn tot een stel water vrezende koukleumen (zie een wachttijdenbord even verder in dit TR: 0 minuten bij de vier grote waterattracties bij 21 °C). Een bijkomend voordeel van weinig volk in splashbattle Angkor is dat je door de onbemande bootjes niet nat wordt en kan genieten van al het moois om je heen. I.t.t. de nepkisten bij Yogi in PW Madrid, kan je hier wel je rugzak droog opbergen. Toch twee vragende opmerkingen: 1. Waarom hier en daar geen overdekte boten (genre Splash! in Duinrell) laten varen, zodat ook ouderen van de pracht kunnen genieten? 2. Deden de houten targets het toevallig bij onze passage niet of zijn die louter decoratief?

http://i64.tinypic.com/29uzib.jpg

Na een vluggertje op de kiddie Tami Tami in Sesamstraat kwamen we in het exotische en groene Polynesië. Toch verdient Tutuki Splash, even kaal als de meeste overige shoot-the-chutes in Europa, geen foto in dit TR. Het leukste moment kwam er wanneer de medepassagiers achter ons – olijke Leuvense 18-jarigen – tot het besef kwamen dat wij hun ongeremde conversaties wel degelijk konden verstaan …

http://i67.tinypic.com/2v0blzq.jpg

Links een bord om ± 11:00 u., rechts om ± 13:30 Geen spelletje ‘Zoek de 10 verschillen' maar wel de EERSTE HINT VAN DE DAG: Laat de Furius Baco links (eigenlijk: rechts) liggen als je ’s morgens het park betreedt.

Door de geringe wachttijd (10 reële minuten) deden we’m in de vroege namiddag meteen twee keer: één keer links en één keer rechts, al hadden we ook hierin weinig keuze. Wat is dat trouwens met wingers en vrije keuze, zie ook FdD in Heide Park? Veel verschil tussen links en rechts merkte ik trouwens niet en de pijn, alomtegenwoordig in reviews, beperkte zich tot de schouders tijdens de enige inversie. Ik wijt dit eerder aan de harde beugels dan aan de baan of de trein. De tv-schermen net voor de lancering werkten niet maar toch kan ik de thematisatie best pruimen. Omdat ik vooral de combinatie lancering & hoogte prefereer, bevindt mijn favoriete Europese Intamin zich voorlopig nog aan de Adriatische kust.

Met het thema ‘Western’ zal je geen originaliteitsprijs in de pretparkwereld wegkapen. Bovendien betreft het in PA grotendeels aftandse en zwak (of niet) gedecoreerde attracties, te beginnen bij de Grand Canyon Rapids. De neprotsen zien er best aardig uit, maar dat is dan ook het enige tijdens deze eentonige rit.

http://i68.tinypic.com/14mz9qv.jpg

Zoals ook de wachttijd-borden al illustreerden: weinig geïnteresseerden.

Zo mogelijk nog ouder en kaler is de Silver River Flume. Maar in tegenstelling tot het gammele ding in Bellewaerde heeft deze drie splashes (de tweede is de natste) en is die aardig verweven met een coaster waarvan de ingang in een ander themagebied ligt.

http://i66.tinypic.com/2ppwmzd.jpg

Wellicht zou een attractie als Chiapas nergens misstaan, maar de huidige staat van deze fluim in dit (would-be) toppark smeekt gewoon om vervangen te worden.

Pluspunt zijn de gewillig poserende en gratis te fotograferen mascottes en figuranten. Eat your heart out, Plopsa-geldwolven! Eén illustratie:

http://i67.tinypic.com/2n7p0zq.jpg

Quizvraag: Hoe heette dat programma al weer dat Jambers eind jaren ’90 maakte over bronstigaards op zoek naar zaadvragende chica’s aan de Costa Dorada?

Wat de Stampida betreft, is het moeilijk om de vergelijking met de Efteling-woodiedubbel JeDD niet te maken. Wiedes dat onze Noorderburen beter scoren qua comfort (graag hier andere beugels, zie ook Bandit) en thematisatie. Het baanverloop zelf vind ik wel aardig. Op een gegeven moment duiken blauw en rood dezelfde tunnel in, maar bij het verlaten zie je de andere coaster niet meer, tot je elkaar even later frontaal passeert. Een leuk verrassingseffect, dat ik middels deze mededeling vakkundig de nek heb omgewrongen. Lo siento mucho!

http://i68.tinypic.com/9iczfa.jpg

Met Tomahawk deden we voor het eerst een kinder-woodie, zij het opnieuw jammerlijk themaloos. Het is toch niet ver gezocht om deze te pimpen met dè parkmascotte, Woodie Woodpecker?

Dat de Far West grenst aan Mexico, leer je makkelijker uit een Europees pretparkplan dan uit een schoolatlas. Eén van de twee absolute toppers in deze zone staat wel met naam maar niet met nummer vermeld op het parkplan. Geven ze nieuwe plannen uit in het hoogseizoen, wanneer El Templo del Fuego wel te bewonderen is? De andere topper mag je vooral letterlijk nemen. De wachtrij van de Hurakan Condor heeft halverwege een aftakking voor single-riders. Deze TWEEDE HINT VAN DE DAG leverde ons toch ± 30 minuten winst op. De aardig gedecoreerde valtoren opereerde immers maar op halve capaciteit. Voorts een eervolle vermelding voor de hybride Diablo – Tren de la Mina die dus vervlochten is met de S.R. Flume.

Helemaal rondgewandeld en omdat de overzetbootjes China - Middellandse Zee gesloten waren, deden we wat bis- en trisnummers in China, aangevuld met de waterjetski Magic Fish in Sesamstraat en het kalme maar mooie schommelschip Kontiki in Polynesië.

http://i65.tinypic.com/21d4e3m.jpg

Eén attractie gingen we gericht opzoeken: Ice Age 4D – The Ride. Een achttal redenen waarom dit mogelijk de meest overschatte 'nieuwe' pretpark-miskleun is van 2016, wereldwijd:

1. De attractie ligt in het themagebied Polynesië maar heeft daar geen fluit mee te maken.
2. Het begint met het obligaat poseren voor een blauw scherm. De betaalfoto op het einde staat haaks op de eerder vermelde gewillige mascottes elders in het park.
3. Alles aan deze attractie verwijst nog naar avonturen in een onderzeeër, ondanks de sneeuw-graffiti of ijspegels. Een teletijdmachine in Batmans Manor vloekt veel minder.
4. Over MPG gesproken, daar verraadt de Iceage-isering niet of nauwelijks de voorgaande attractie. Het gebrekkige onderhoud (de neus van de eerste keer Scrat!) en de falende effecten (de kantelende rots blijft horizontaal, geen sneeuwval meer, soms geen oplichtende barsten) deden me enkele dagen eerder nog denken dat de attractie in Bottrop echt uit de (laatste) ijstijd dateert.
5. De voorshow begint met motorgeluid, gevolgd door een mededeling van F1-piloot S. Vettel en een reclamespot voor het resort. De instructievideo is een boodschap van de bemanning (van de onderzeeër) aan de passagiers.
6. De oorspronkelijke film (het betreft geen ride) dateert van 2009 en werd zelfs door MPG dit jaar vervangen. PA presenteert dit als een nieuwe attractie.
7. Over MPG… (bis), daar werd deze 4D-film in de cinemazaal vertoont, hier betreft het een simulator (genre Race for Atlantis, Star Tours en Time Riders). De bewegingen hebben soms niets met het verhaal te maken (voorbeeld: je beweegt terwijl de luiaard en dutje doet) en bij de niezende dino voel je geen waterstraal.
8. Op de achterkant van het actuele parkplan krijgt geen enkele attractie zo veel aandacht.

http://i64.tinypic.com/vs261t.jpg

M’n thuisgebleven jongste zoon (net geen 6 jaar) had deze attractie zeker kunnen smaken, maar wij vonden het tijdverlies. Jammer, tegen het einde van zo’n prachtige dag. Deze nare smaak hebben we nog gauw kunnen wegspoelen met B&M-geweld.

07/04/2016 Op deze donderdag zouden we veel minder attracties doen. Boosdoeners waren geen weergoden, of toch niet rechtstreeks. M’n zoon was serieus vermoeid en verkouden, zo erg dat hij initieel afzag van enkele wildere attracties. Om de sfeer erin te houden, openden we de dag gezamenlijk op La Granja de Elmo. ‘Sesamoaventura’ is misschien wel het mooiste kindergebied dat ik al heb mogen aanschouwen. En geef toe, de Spanjaarden kunnen er wat van met Nickelodeon Land in PdA Madrid en vooral Cartoon Village in PW Madrid. Die laatste geniet mijn voorkeur door meer variatie aan te bieden, ook aan de oudere kinderen.

http://i64.tinypic.com/nwj6sn.jpg

Opletten wat is schrijf, of ik krijg ezelsoren.

De Shambhala ging nog later open dan de dag voorheen (die dekselse Aeolus), dus op naar de Dragon Khan. Deze coaster beschikt over een wandelende en pratende single-rij. Het is te zeggen, een operator moet voorafgaand aan elke rit verbaal en gesticulerend op zoek gaan naar minstens één loner. ENIGE HINT VAN DE DAG: maak hier gebruik van. Ik schatte dat er drie treinen wachtenden voor me stonden, maar enkele seconden later werd me al een plaatsje backseat aangeboden. En nee, het bleek geen alucinación toen ik warempel een tweede trein in bedrijf waarnam. Terug in het station vroeg de operator me om te blijven zitten voor een volgende rit, er stond immers maar een trio aan het laatste poortje en een andere loner werd niet gevonden in de aangegroeide wachtrij. Ooit moet al dat pretpark-geluk zich eens wreken …

Veel indoor is er niet in PA. Eén van de mooiste spiegelpaleizen ooit gedaan, is El sectreto de los Mayas. Je moet er wel wat geduld voor hebben, ik zou ‘em niet doen met < 5-jarigen.

http://i67.tinypic.com/30n91eo.jpg

Dààrom zijn de spiegels vlekvrij.

De valtoren had een storing, dus deed ik de Serpiente Emplumada. Leuk om eens een octopus-ride in Mexico te zien zonder sombrero’s. Deze Maya-slang oogde van ver heel knap, maar toonde van dichterbij wel sporen van slijtage. Toen ik tijdens de rit een waterstraal op m’n voorhoofd voelde, waande ik me even bij die andere Maja. De bron bleek geen reuzengieter, niezende dino of een ander special-effect te zijn, maar een rochelende puber-Fransoos. Bij het verlaten van de attractie heb ik deze con ‘per ongeluk’ op de hiel getrapt.

http://i67.tinypic.com/20jfdxh.jpg

Hopelijk doe jij ‘em zonder water-effect.

Na El Diablo (front) en Stampida (blauw) zagen we dansende cowgirls voor een ongeïnteresseerd publiek van drie man zonder de hier nochtans toepasselijke paardenkop.

http://i66.tinypic.com/2edupt5.jpg

Waar hebben we dat nog gezien, Grote Smurf?

We waren in elk geval op de goede weg naar de stuntshow Big Bang West. De aankondiging begon netjes in drie talen (Sp. + Cat. + Eng.). De rest was helaas enkel in de taal van Cervantes. De show was vooral slapstick, de stunts en het pyro-dinges vond ik maar matig.

http://i63.tinypic.com/35c3pkh.jpg

Stunten doen de cowboys en indianen in Bellewaerde toch beter.

De (naamloze?) Stoomtrein nam ons via opnieuw een Chinees ommetje mee naar naar Mediterrania. Het was de vroege namiddag, dus kan je al raden welke attractie we opzochten. Het bord gaf iets te optimistisch ‘0 min.’ aan. Een kleine 10 min. later deden we onze allerlaatste ride.

http://i63.tinypic.com/2up7dvp.jpg

Rustig picknicken, het resto er tegenover was niet voor onze beurs.

Bemerk de jongeling zonder motorische handicap. Ik zag er meerdere rondsjezen in het park.

Met vijf parkhotels (http://www.pretparken.be/pretpark/96/Port%20Aventura eens updaten!) en de nakende uitbreiding mag het duidelijk zijn: PA ambieert een plaats in de Europese top 3. T.o.v. EP heeft PA z’n ligging mee: een hypertoeristische costa, een zonnig klimaat en < 100 km van Europa’s citytrip bestemming n° 4. Toch mankeert het park één en ander: een degelijke darkride, meer theming in het Western-deel, meertalig personeel en capaciteitsvreters. Ik heb weinig zin om hier in volle zomer te zijn en heb de indruk dat de capaciteit (op kalme dagen) met opzet laag wordt gehouden om Express-passen te kunnen slijten. Dat zie je niet bij de huidige Europese top 5.

08/04/16 Nog een volle dag te vullen. Hoewel ik niet als kind in een ketel vol toverdrank ben gevallen, ben ook ik dol op Romeinen. Op heel het Iberisch schiereiland kan je als Latin-lover nergens beter zijn dan in Tarragona. Alom bekend is het amfitheater, maar zo’n 5 km buiten de stad ligt de imposante aquaduct Pont del Diable.

http://i66.tinypic.com/ip6xki.jpg

De brug bereikten we per mountainbike, gehuurd bij de uiterst vriendelijke, Engels sprekende … César (hoe toepasselijk kan een naam zijn). Hij regelde zelfs een rit naar de luchthaven aan ½ prijs van de lokale taxi-mafia.

http://i63.tinypic.com/359z9rr.jpg

Bericht aan een beroemde dorpsgenoot van mij: niet elke Spanjaard heeft een snor!

http://i67.tinypic.com/2a95naw.jpg

Muchas gracias y adios!