[TR] Happily Ever After in July - Magic Kingdom: Part II

Voorafgaande Tripreports:

Deel 1: Vlucht + Seaworld Orlando
Deel 2: Bush Gardens Tampa Bay
Deel 3: Universal's Vulcano Bay
Deel 4: Universal Studios Orlando
Deel 5: Universal's Island of Adventure
Deel 6: Fun Spot Orlando & Kissimmie
Deel 7: Magic Kingdom: Part I

"There's a great big beautiful tomorrow
Shining at the end of every day
There's a great big beautiful tomorrow
And tomorrow's just a dream away"

Ontwaken was nog nooit zo eenvoudig maar ook zo zwaar tegelijkertijd. De pretpark-marathon begint stilaan bij ons beiden zijn tol te eisen: vermoeidheid slaat des te meer toe, en hoe... Maar hé, "It"s a great big beautiful tomorrow"! Het zonnetje laat te pas en te onpas blijken dat hij weer volledig present is. Weg zijn die grauwe wolken, weg zeg ik U! Plus, ochtendstond heeft goud in de mond! Vandaag startte wij ons dagje dan weer net wat anders dan anders. Nog nooit hadden wij beiden in een pretpark ontbeten, laat staan nog voordat datzelfde park officieel open was voor bezoekers. Op een huwelijksreis mag je dan wel eens zot doen, "is't ni"?

Net als in Disneyland Parijs, kan dat in Magic Kingdom gewoon. 'The Crystal Palace' geeft je als gast de kans om vroeger het park in te kunnen, puur om te ontbijten. Een beetje decadent, en misschien prijzig, maar wel eens de moeite waard. Toegegeven, het ontbijtbuffet was geen gigantische hoogvlieger. Het was best een drukke bedoeling, maar wat verwacht je uiteraard ook anders. Desondanks wel echt 'dikke duimen' naar de Castmembers toe! Ik denk dat ik nog nooit zo snel bediend werd als toen. Wat zorgde ervoor dat dit ontbijt dan wel buitengewoon succesvol was? Wel, de vier bekendste figuren van 'Winnie The Pooh' kwamen lekker gezellig mee aan je tafeltje zitten. Je kan het al raden wie helemaal in haar nopjes was, neem ik aan? Plus, ze was niet op de hoogte dat deze figuren er gingen zijn, extra surprise!

https://i.imgur.com/2TOI2Hp.jpg

https://i.imgur.com/Vc3k2vU.jpg

https://i.imgur.com/Am6Up9m.jpg

https://i.imgur.com/fLoezzL.jpg

Een tiental minuten eerder ging het park voor iedereen dan ook officieel open, terwijl wij ons nog aan het afvragen waren of die Mickey Waffles wel wafels waren. Genoeg gegeten, wij zijn er weer klaar voor. Want ja, de zon lacht ons vandaag weer heerlijk tegemoet en zo 's morgens valt die hitte en vochtigheid in zekere maten nog goed mee... Driewerf hoera! Onze eerste Fast Pass moeten wij weer gaan verzilveren in 'Fantasyland'. Hoe kan het uiteraard ook weer anders. En dat dan voor een attractie waar ik persoonlijk een wat haat-liefde verhouding mee heb. Call me crazy, maar ik heb nooit echt begrepen waarom zoveel bezoekers zo euforisch zijn over 'Peter Pan's Flight'. Oké, het is leuk gedaan en het ritsysteem was voor zijn tijd best indrukwekkend. Maar het kraakt en piept doorheen zijn parcours, niet alle scènes zijn even overtuigend en dit alles doet mij ook vaker denken aan een steengoede Darkride voor op de kermis, maar geen E-ticket ride in een Disneypark. Wel, het ding blijft volk vreten, want ook hier in het warme Orlando blijft het mensen naar zich toetrekken als een gigantische magneet. Zo ook mijn vrouw, welke gewoon verliefd is op diezelfde attractie in Parijs. Dus ook hier moest ik het vergelden. Voor de liefde doen wij alles, is het niet waar? Dat wij daar een Fast Pass voor opofferen, vond ik niet eens zo een tragedie. Ten eerste heeft mijn vrouw evenveel recht als mij om te kiezen wat ze wil doen en bijgevolg wat ze wil voorkruipen. En ten tweede, voor deze attractie sta ik persoonlijk nooit graag in een niet goed opschuivende rij. Want ja, onze 'Pièrre Poêle' is niet zo een capaciteitsmonster als andere Disney-aanverwanten. Aan de façade van de attractie is duidelijk te merken dat deze vanuit een ander tijdperk kwam. Net als alle andere attracties rondom hem by the way. De attractie zou kennelijk een interactieve wachtrij hebben, maar met de Fast Pass omzeilen wij deze met alle plezier. De attractie zelf kon mij, zoals verwacht, maar met moeite overtuigen. Uiteraard is deze ook minder 'mooi' dan ik gewoon was. Maar weeral het idee dat deze wel een pak ouder is dan zijn voorganger speelt natuurlijk ook weer mee. Mijn vrouw aan de andere kant vond de attractie weer buitengewoon prachtig. Als de rij korter was dan het uur wachten, zou ze zo mij hebben meegesleurd voor een re-ride.

https://i.imgur.com/OsJRIyK.jpg

https://i.imgur.com/iTmaWbJ.jpg

Vlak na ons bijna LSD-tripje naar Nooitgedachtland (trippy!), deden wij nogmaals 'Under The Sea'. Puur omdat de attractie alleen al geweldig is en het volk hier nog steeds erg goed meeviel. Per toeval stuitten wij hierna op de wachtrij van de 'Meet 'n Greet' van Ariël herself! En het was maar vijf minuten wachten, lucky shot! Nu, normaal ben ik niet zo voor van die foto-ontmoetingen, en al zeker niet bij acteurs die een menselijk personage moeten voorstellen. Vaak zijn deze nét niet naar mijn idee. Maar we hadden nu eenmaal die Memory Maker op onze Magicbands staan en wij waren er nu toch. Why not? De ontmoeting zelf was wel aangenamer dan ik verwacht had. Ariël, die er nog best overtuigend uitzag, ging echt in conversatie met jou als bezoekers. Chapeau voor dergelijke acteurs trouwens, want zo continue in die rol blijven voor God weet hoe lang... Ik zou het alvast niet kunnen. Na een tof gesprekje, nemen wij wat kiekjes met de kleine zeemeermin en zetten daarna onze tocht verder. Grappig genoeg lopen wij, na een korte plaspauze, niemand minder dan Gaston tegen het lijf, die nog maar net voor zijn taverne post had gehouden. Ik wist al dat dit figuur behoorlijk interactief kan zijn met zijn publiek, dus wij gaven hem een kans. Hoe. Hilarisch. Was. Dit! Eerst pakte meneer eventjes doodleuk mijn vrouw af, waarna hij mijzelf compleet negeert. Pas als ik dichter kwam, stond ik kennelijk te dicht in zijn 'Personal Space'. Die durft! Meneertje doet dan maar eens een poging om mij te intimideren met zijn borsthaar, maar die bal kon ik makkelijk terugkaatsen! Na een heuse borsthaar-battle, was Gaston zelf onder de indruk van mijn mannelijkheid en werd ik aanvaard als échte man. Even mijn ego gesmeerd me dunkt! Neen maar echt, topacteur zeg! Nog nooit zoiets meegemaakt. Wat een vent toch die Gaston!

https://i.imgur.com/fQCYD4M.jpg

https://i.imgur.com/29HJxwW.jpg

https://i.imgur.com/nh2dGKa.jpg

Voor...

https://i.imgur.com/vwgNa3b.jpg

Na!

https://i.imgur.com/990LYWp.jpg

Na deze 'Manly stand-off' was het weer tijd om helemaal naar Frontierland af te reizen. Nu, 'helemaal', dat is relatief natuurlijk. In mijn voorgaand verslag gaf ik al aan dat de themagebieden als het ware aan elkaar geplakt zijn met miljoenen tubes secondelijm. Veel rust tussen de gebieden is er niet echt, alles staat voor het grootste stuk best volgebouwd en pal naast elkaar. Je hebt bijna geen echte sluipweggetjes, je volgt voornamelijk één groot pad dat alle gebieden wat doorkruist. En ik kan je verzekeren, met drukte (laat staan als er dan nog een parade op de proppen komt) is het soms echt oppassen waar je stapt. Bijvoorbeeld: mensen in scootmobiels, hoe obees ze ook mogen zijn, zijn als de cliché 'BMW bestuurders/Jonny's' op de openbare weg. Arrogant, egoïstisch en pakken veel te veel plek in ondanks ze maar één inzittende bevatten. Dat, en nog vele andere voorvallen, maakte het wandelen doorheen het park niet altijd even praktisch. Nadat wij toch nog van de prachtige theming hadden genoten, was het tijd voor weer te fastpassen. Deze keer zoeken wij wat verfrissing op. Het was nog maar kwart na elf, maar de zon stond al hoog genoeg om de plaatselijke zweetplekken te laten verdampen... Niet ongewoon dat de wachtrij van 'Splash Mountain' al overladen vol stond. En wat een k*t rij moet mij dat niet zijn als je daar in staat zeg! Een en al veestal, en bijna volledig in de buitenlucht. Bha, bha en nog eens bha! Gelukkig, ik had mij hier op voorzien, en wij konden deze bijna twee uur durende wachtrij des doods herleiden naar een mooi rondvorming getal/symbool/whatever: nul! Ondanks het station zich ook in de openlucht bevond, was het thematisch wel weer prachtig gedaan. Heel de berg trouwens, van binnen en van buiten, waren tot in de puntjes afgewerkt. De Logflume zelf is gebaseerd op de klassieke Disneyfilm "Song of the South", een iets minder bekend plaatje in onze contreien, waaronder bij mijzelf en mijn vrouw. Desalniettemin was de attractie zelf overtuigend genoeg om ons de nodige pret te geven. En verkoeling, dat gelukkig ook! Dit is trouwens ook weer zo een typische attractie die elke Disney-fan wilt hebben in ons eigen Resort. Ik stem ja, al ben ik voorstander van eventueel een ander thema of IP. Top attractie! En nogmaals: zippedie doe da dippe die dee!

https://i.imgur.com/TZevMH7.jpg

https://i.imgur.com/1mCOt1P.jpg

https://i.imgur.com/i0VYUT5.jpg

https://i.imgur.com/rod96T5.jpg

Onride plus extra bonuspunten voor de dame voor ons!

https://i.imgur.com/H2cUFLL.jpg

Je moet maar een paar stappen zetten, of die tropische storm zorgt er al voor dat je al helemaal opgedroogd bent. Verdorie, nu was ik eens afgekoeld. Trouwens, weet je nog die tekst waar ik dit verslag mee begon? Wel, dat is al een subtiele hint naar onze volgende bestemming van de dag. Sciencefiction heeft mij altijd al geïntegreerd. Gaande van de retro-witte versies, tot de hypermoderne belachelijk drukke knalboelen. 'Tomorrowland' probeert op een of andere manier beiden creaties met elkaar te fuseren. Ironisch genoeg krijg ik net, op het moment dat ik het gebied betreed, een foto van één van mijn zussen toegestuurd van het megalomane Belgische festival dat toevallig eenzelfde naam deelt en waar zij toevallig net is. Ik kon mij niet inhouden, nam snel een kiekje van het gebied, en stuurde dit naar haar door met de vraag waar zij zat want: "ik was in de buurt maar zag haar niet staan". Ach, flauwe humor, ik leef er een beetje van. Het gebied was leuk vormgegeven, maar desondanks was ik van dit gebied het minst onder de indruk. Ik weet het, veel stukken van dit gebied staan er al lang, erg lang, maar veel dingen hier voelde echt al wat gedateerd en onafgewerkt (ik kijk naar jou Buzz) aan. Jammer. En nogmaals, I love myself some retro stuff, maar ik denk dat er ook een gevalletje onderhoud hierin meespeelde... Genoeg gezeverd, wij willen actie! Als ik actie zeg, dan neem ik aan dat niemand van jullie verwacht dat ik het over 'Walt Disney's Carousel of Progress' had? Ik ben juist zeker? Bingo! Deze 21 (!) minuten durende draaiend theater stond ooit nog te schitteren op een Wereldexpo en was ook één van Walts favoriete creaties. Nostalgie ten top. De attractie zelf wordt nog steeds geupdated, zodat het toch een beetje meegaat met zijn tijd.

https://i.imgur.com/TA2rxnP.jpg

Disney is Disney niet zonder weer zeer aanstekelijke muziek te steken in al hun attracties. Zo ook in dit theater. Allemaal goed en wel, tot je vast komt te steken natuurlijk. Bij de overgang naar de voorlaatste scene, blijft het theater vaststeken tussen twee scènes in. Echter, de animatronics blijven spreken en zingen... Over and over again. Na tien minuten krijgen wij de boodschap dat de attractie een technisch probleem heeft. Daar moest je geen rocketscience voor gestudeerd hebben om dat al te beseffen. De Castmember in kwestie roept af dat ze alles eraan doen om ons uit de attractie te halen en wij een compensatie krijgen als wij er uit zijn. Minuten blijven verder tikken, en nog zitten wij vast met enkele andere 'ongelukkigen'. Tot overmaat van ramp zetten ze de knop van de show nooit uit, dus blijven de bewuste scènes steeds weer diezelfde dialogen uit kramen voor de volgende twintig minuten... Zo 'great' is die 'beautiful tomorrow' op dat moment echt niet meer hoor. Eindelijk worden wij (en onze oren) verlost en kunnen wij de attractie nog best eenvoudig verlaten. Dat dit niet eerder kon, blijft voor mij alsnog een raadsel. Tot overmaat van ramp is er geen Castmember te bespeuren die nog spreekt van een zogezegde compensatie. Mijn vrouw, die beloftes steeds zeer serieus neemt, vond dat wij dan maar naar Guest Relations moesten gaan. Wij waren wel wat tijd verloren, klopt, maar zelf zou ik nooit zo snel lopen klagen aan de balie. Tot vandaag dan. (De attractie geven wij later in ons verblijf nog een herkansing. Deze keer zonder storing! De rit is wel eens de moeite overigens)

https://i.imgur.com/o8JYWJa.jpg

In Mainstreet USA konden wij terecht bij de balie om ons 'beklag' te doen. Nu, mijn vrouw weet goed genoeg dat attracties eenmaal in storing kunnen vallen en je daar niet een compensatie mag voor verwachten. Maar beloofd is beloofd, en daar heeft ze wel een punt. Een lief, en al op leeftijd (best gewone zaak daar in de States), vrouwtje vroeg ons waarmee zij ons van dienst kon zijn. Nadat het ijs al was gebroken omdat het dametje onze twee opvallende buttons al zag hangen, en daar een gesprekje door ontstond, legde wij ook uit was ons 'probleempje' net was. Onmiddellijk daarna vraagt het mevrouwtje of wij onze Magicbands even aan haar wouden geven. Zo geschieden, niet wetend wat daar mee ging gebeuren. Ze scande onze beide bandjes af op haar computer en gaf deze vervolgens terug aan ons. Ter compensatie, en omdat ze ons zo leuk vond waarschijnlijk (daar gaat dat ego weer, waar is Gaston als ik hem nodig heb?!), kregen wij elk individueel drie extra Fast Passes op ons bandje die wij konden invullen waar wij wouden, wanneer wij wouden die dag (enkel in Magic Kingdom wel te verstaan). Niet beperkt aan een tijdslot of beschikbaarheid. Gewoon scannen en gaan! Oh my, dat is nog eens een cadeau! Zo blij dat wij waren, gaf ze daar bovenop nog eens extra tips en advies van wat wij zeker nog moesten doen en verkennen in het park voor wij terug naar België zouden afreizen. Wat een schat van een vrouw was mij dat toch! Vaarwel kleine domper, we kunnen nog zorgelozer dan anders er tegenaan!

Onmiddellijk keren wij terug naar Tomorrowland, waar toch nog wat afgevinkt moest worden. Met die extra Fast Passes bij de hand moest dat wel lukken neem ik aan? Op dat eigenlijke moment loopt het park volledig vol en zijn er maar een handvol attracties die nog een acceptabele wachtrij hebben. Met een 180 minuten durende wachtrij konden wij dat niet zeggen van 'Space Mountain... Mijn god zeg, wat een wachttijd! Voor deze attractie hadden wij normaal pas later in ons verblijf een Fast Pass geboekt, maar met dit voordeel (en het feit dat hij op gewone momenten niet meer te boeken viel) laten wij deze niet links liggen. De achtba(a)n(en) zijn de oudste versies van de Space Mountain Legacy en zijn ook de enige die niet één maar twee banen bevatten: 'Alpha' en 'Omega'. De attractie is sinds opening een fan-favoriet, wat de hysterisch lange wachtrij wel verklaard. Om toch het wachten wat te verzachten, zijn er in de wachtruimte enkele minigames voorzien. Maar niet voor ons, no Sir, wij passeren deze arcade en lopen recht naar één van de stations van Space Mountain. Geheel de attractie geeft mij een oud Eurosat gevoel, wat ik best wel prettig vond. Heerlijk retro, zo zie ik het graag. Thematisch vandaag de dag geen meesterwerk, maar wel goed genoeg om een brede glimlach op mijn gezicht te toveren. Na enkele minuten konden wij beiden plaatsnemen in de erg RCT-achtige raketbakjes die veel te weinig plek hadden om er nog een rugzak bij te proppen. Wat volgt is een heerlijk fout baantje met ongewone airtime. Ja, airtime! Nu, de baan gaat in de realiteit niet zo heel snel, maar je merkt aan de lay-out en het bochtenwerk dat dit op een heel ander niveau is ontworpen dan wij nu gewoon zijn. Zie het als een best intense wilde muis, zonder je eigenlijk goed genoeg kan zien waar je naartoe gaat. Heerlijk! Maar zou ik er 180 minuten voor willen wachten? Neen, nooit of te nimmer! Het is een leuke baan, daar niet van, maar ik hou vooral van de historische waarde. Zonder dit gegeven is hij een pak minder speciaal en interessant voor mijzelf.

Een onridefoto welke op een andere datum geschoten was. Meer bepaald toen wij wisten waar de foto genomen werd!

https://i.imgur.com/slWGncC.jpg

We hadden het reisje in de ruimte zonder blauwe plekken of zuurstofgebrek overleeft, maar toch konden wij niet anders dan nogmaals een rustmomentje in te lassen. In Tomorrowland kan je daarvoor 'The PeopleMover' gebruiken, nog zo een lievelingskindje van onze Mijnheer Walt. Het moest volgens hem hét transsportsysteem van de toekomst worden, voor ons is het meer een rustig rondritje doorheen het gebied zodat wij de benen eens konden strekken. Ook hier gaat de wachtrij als een sneltrein vooruit. Het ritje zelf is eigenlijk heel plezierig! Je zit continue in de schaduw, rijdt door verschillende van de Tomorrowland-attracties (waar je dus een glimp van binnenin opvangt) en komt tot rust. Perfecte opvuller dus! Heerlijk ook het model van het originele concept van 'Epcot' waar je voorbij rijdt. Ik hou wel van die knipogen naar het verleden!

Als er nu één attractietype is waar zowel mijn vrouw als ik evenveel geniet aan hebben, dan zijn het toch Interactive Darkrides. Het competitieve, maar ook het gekke, leidt bij ons twee altijd tot hilarische taferelen en wij krijgen er maar nooit genoeg van! In Magic Kingdom konden wij nogmaals aan onze trekken komen, allemaal dankzij 'Buzz Lightyear's Space Ranger Spin'. Weeral zo'n attractie die ons erg bekend in de oren klonk. In Parijs is de versie erg amusant, maar thematisch gezien niet de best uitgewerkte attractie ter wereld. 'Buzz' heeft ook met deze oudere versie geen schoonheidsprijs gewonnen. De attractie was tof, en de wachtrij gaat zoals gewoonlijk ook hier erg vlotjes vooruit. Maar de wapens waren een pak onhandiger, wat het punten scoren toch wel belemmerde. Je had maar weinig vrijheid. Gemiste kans helaas. Game over Zurg!

Een goed voorbeeld van een foto als je niet weet waar die geschoten wordt:

https://i.imgur.com/RAhsoJz.jpg

Het was al ver na de middag. Onze maagjes begonnen hun aanwezigheid weer duidelijk te maken. Op aanraden van het mevrouwtje gaan wij straks met onze Quick Service Dinningplan terug naar 'Liberty Square', maar deze keer houdt het vrouwtje mij op om toch nog één attractie hier te doen. Voor alles bestaat een eerste keer zeker (alhoewel, ik ben het voorval in Bush Gardens nog niet vergeten uiteraard)? Mijn vrouw koos weer voor een attractie dat ikzelf nooit zou zo maar zou doen. 'Monsters, Inc. Laugh Floor' is zo een attractie, maar noem het meer een show, waar ongelukkige zielen worden blootgesteld aan het publiek door iets te zeggen of te doen. Dat alles met een camera en een grote spot op je gericht en een microfoon die in je handen wordt gepropt. Not my cup of tea. Uiteindelijk vond ik, en vooral het vrouwtje uiteraard, de hele act wel best amusant. De moppen waren best geslaagd, al was er wel die stress dat ik op de rooster gelegd ging worden (Ik? Bescheiden? Hoezo?). Tof ding, maar wel goed voor één keer. Dat dacht ik toch. Zal ik maar niet vermelden dat wij die later op een andere dag nogmaals deden zeker. Talking about bad jokes, isn't it...

https://i.imgur.com/k1SqGVG.jpg

Na in een best degelijke Fastfood tent wat gehaald te hebben (het kan niet elke dag Haute cuisine zijn hé gasten), zetten wij onze tocht verder. Want ja, wat moeten wij eigenlijk allemaal nog doen? Even zien hé, secondje... Eeuhm... Datzelfde mevrouwtje van daarnet had ons 'Enchanted Tales with Belle' aangeraden als 'Must Do' attractie als je in Magic Kingdom bent. Ik fronste op dat moment wel, want meer dan een veredeld toneeltje dacht ik dat dit niet ging zijn. Vooral leuk voor kinderen, maar volwassenen? Betwijfel ik ten zeerste. Zo gezegd zo gedaan, we verzilveren nogmaals een Fast Pass die wij krijgen, want een uur wachten hiervoor was iets te veel van het goede. Wat nadien volgde waren enkele echt prachtig uitgewerkte animatronics in inderdaad een kleine interactieve show. Weet je nog mijn kleine ergernis bij Monster Inc.? Wel, tussen al de kleine koters werd ik zo nodig aangewezen om mee te doen in het toneeltje. De hele tijd lang. Tussen allemaal kleuters en peuters. Ik maar stressen dat ik mijn tekst en choreografie ga vergeten. Man man man. En het vrouwtje maar lachen, en foto's trekken, en nog meer lachen... Beschamend! Ik moest mij dringend terug een man voelen verdikke! Gaston, een beetje help please?!

https://i.imgur.com/bQArUwQ.jpg

https://i.imgur.com/Xgrsm2W.jpg

Het gaf mij wel de kans om die prachtige animatronics up close te zien en ik mocht als befaamde poortwachter wel met Belle op de foto. Lekker peuh! Mijn vrouw, die nog steeds tranen uit haar ogen wreef van het lachen, vond dit weer een uitzonderlijk fantastische ervaring. Ja lach maar! Ter afleiding deden wij nog enkele rerides op 'Under the Sea' en uiteraard 'Winnie The Pooh'. Deze laatste had ook deze keer een best acceptabele wachtrij en het verbaasde mij dat er een halve speeltuin stond in de wachtrij zelf. Geniaal concept! Ondanks het iets latere tijdstip, brandde de zon weer als nooit te voren. Wij willen airco, en nu! Bij 'Mickey's PhilharMagic' konden wij die verkoeling vinden. Een 3D show waar wij al duizenden van gezien hadden. De film zelf vond ik eigenlijk heel erg mooi, overtuigend en hilarisch grappig. Is zo een attractie dat je snel over het hoofd zou zien, puur omdat het alwéér een 3D film is. Maar laat je niet vangen, dit knap staaltje animatie is zeer sterk uitgewerkt. En dan praat ik nog niet over het gebogen scherm, wat toch een geheel andere dimensie gaf. Doen dus!

https://i.imgur.com/EoSVUnw.jpg

https://i.imgur.com/oWUOuAt.jpg

De avond begint stilletjes aan te vallen over het park. Na een korte blik te werpen op het Circusgebiedje binnenin Fantasyland, stappen wij door naar BTM. Daar hadden wij vandaag in deze late namiddag nog een Fast Pass voor. Wat blijft het toch een verdomd goede rit! Nog één attractie konden wij zonder limiet voorkruipen en laat er nog één E-ticket resteren dat wij nog niet hadden gedaan. 'Jungle Cruise' is weer zo een klassieke Disneyattractie waar je op een bootje de Jungle verkent. Een skipper, altijd zeer opgewekt en enthousiast, gidst je doorheen het bebost gebied met zijn twee vingers in zijn oor (of is het in zijn neus, geen idee). De rit zelf is best wel leuk, vooral erg rustgevend! Wel zaten de boten net dat ietsje te vol naar mijn mening, maar daarbuiten tof dingetje om eens tussendoor te doen. Wij hadden nog een kleine driekwartier/ half uur de tijd voor de avondshow zou starten. De skipper meert ons bootje weer veilig en wel aan wal, vervolgens schieten wij als de bliksem naar het centrale plein om toch maar een goede plek te hebben...

https://i.imgur.com/sKioOzh.jpg

https://i.imgur.com/r07wP0L.jpg

Deze klassieker deden wij trouwens ook nog. Hoe fout maar oh zo geniaal is dit niet?!

https://i.imgur.com/vXMWlRK.jpg

https://i.imgur.com/8gXCnIe.jpg

'Happily Ever After' was momenteel dé slotshow der slotshows in het Resort. Thans, zo adverteerde ze het toch. Na een geschikt plekje te hebben gevonden waar niemand in onze rug kon duwen, start de show. En dan gebeurt het. Twee oelewappers, vader én zoon, vinden het op dat moment nodig om hun smartphone recht voor onze neus boven te halen om alles te filmen. Niet met mij hoor! Verdekke, waarom willen mensen zo een dingen toch steeds liever filmen dan dat ze er gewoon naar kijken en genieten. 'Kakt omhoog' denk ik dan! Mijn ego was vandaag toch al genoeg gestreeld, en ik was al vaker uit mijn 'comfort zone' gestapt, dit kon er ook nog bij. Ik sprak beiden heren aan of ze hun dingetjes oftewel lager houden zodat mijn vrouw en ik toch nog iets konden zien, of die prul uitzetten zodat ze er ook zelf geniet hadden van de show. Gaat die Amerikaan nog is verkondigen tegen mij dat hij dit doet om de show beter te kunnen zien... You lost me there mister. Na dit nogmaals duidelijk te maken, doet meneertje toch wat ik van hem vroeg. De zoon daarentegen doet lustig voort alsof hij een professionele cameraman was. Gelukkig schoof zoonlief uit ons zicht, dus daar hadden wij geen last maar van. En thank god mistte wij eigenlijk niets van de show, buiten de korte introductie. De show zelf is gewoonweg fantastisch! Disney Dreams gezien? Wel, deze vond ik misschien zelfs beter! Wat een show, wat een scènes maar vooral wat een knallend einde! Top momentje om je dagje mee af te ronden.

https://i.imgur.com/tF2vaRA.jpg

Want inderdaad, waren wij weer uitgeput zeg! Deze keer hadden wij gelukkig wel ons lesje geleerd. Geen monorail (die namen wij 's morgens al voor naar het park te komen, met zeeën van plaats!), geen ferry, maar wel een bus deze keer! Buiten de bussen die naar de Resort Hotels rijden, is er ook een halte voor parkgasten die de parking willen bereiken (en vice versa). Wat een snelheid van werken hier! De rij leek even absurd lang als deze van de ferry en de monorail, maar schoof duizend keer zo snel op en je had plaats om je wat te bewegen! Dit allemaal door de enorm efficiënte werking van de 'busbegeleiders'. Bussen worden niet propvol gestoken, maar vol genoeg dat iedereen een zitplaats heeft. De bussen worden op een duivels tempo ingeladen. Rijdt de andere weg, staat er onmiddellijk een nieuwe bus klaar. En dit aan de lopende band. Oké, de bus is misschien minder spectaculair, maar puur naar comfort toe is deze optie zovele beter.

En zo geschieden. Vanaf de halte (dus wanneer wij gestart waren met aanschuiven) tot aan de parking deden wij er deze keer nog geen half uur over. Zo sluit je dus een al perfecte dag af! Moe, maar zeker en vast voldaan keren wij weer terug naar ons vast stekje voor de nacht. Morgen staat er weer wat nieuws te ontdekken om de hoek van ons hotel. "Let the drums speak the song of the wild!"

Wat vonden wij nu eigenlijk van het Magic Kingdom? Wel, het is een toppark! Goede attracties, goede sfeer, tof entertainment en een erg goede klantenservice. Maar puur thematisch gezien, en zelfs soms attractiegewijs, vonden wij ons eigenste Disneyland Parijs een pak beter. Je zag gewoon dat de ontwerpers in Parijs al de 'foutjes' of 'ongemakken' uit het oude ontwerp van Florida hadden gehaald bij de ontwikkeling van dit 'jong' park. Gaande van sluipwegen, beter doorstroming, rust tussen themagebieden, betere theming... Dus als totaalplaatje zijn ze in principe elkaars gelijken. Wat ik wel al kan zeggen is dat dit niet ons lievelingspark was onder de parken in Disney World. Welke dit wel was? Wel, dat kom je binnenkort wel te weten ;)!