[TR] Halloween Walibi Belgium, 05/11/2017

Halloween in Walibi Belgium. Dat moet zo een beetje een jaarlijkse traditie zijn. Sinds 2002 bezoek ik het evenement jaarlijks, met uitzondering van vorig jaar. Toen gooide een totaalrenovatie aan ons huis toch wel een beetje roet in het eten. Dit jaar kon ik dus niet anders dan mijn schade inhalen. Zombies, clowns, psychopaten, monsters, gedrochten en sinds dit jaar ook gevangenen en cipiers. Samen met mijn vriend, die al eens een keetje mee is geweest en mijn schoonbroer en diens vriendin - voor wie het allebei een Halloweenontmaagding was - trokken we afgelopen zondag 5 november naar Walibi Belgium voor een flinke portie horror en gruwel.



Als we eventjes goed tellen, dan moet dit mijn 15de jaar zijn dat ik het Halloween evenement in Walibi bezoek. En het leuke is dan uiteraard dat je het evenement kan zien groeien. Throwback naar 2002, mijn eerste bezoek aan het park met Halloween. Lachwekkend als je ziet hoe het er toen aan toe ging. Ik herinner mij vooral nog dat het park één spookhuis had, dat in 2002 nog gloednieuw was en de opvolger van 'Le Chateau de Dracula', dat plaats moest maken voor de komst van Challenge of Tutankhamon. Dus had het park er niets beter op gevonden dan een gesloten dark-ride te pimpen naar een Halloweenattractie. 'Paleis van 1001 Nachtmerries' was geboren. Of lees: we behouden de scènes van Ali Baba, we overgieten de decoratie met fluoverf en de animatronics bekladden we met rode verf en zetten er een stuk of twee acteurs in. Ik heb ze allemaal de revue zien passeren: Tornalloween, Twilight Zone I en II, Far West Killing, Hotel Fant'ôme, Serpent, Monster Circus,...noem maar op.



Het evenement toen en nu is een massa verschil. Met topjaar 2012, dat in mijn ogen nog moeilijk te evenaren zal zijn. Ik kondigde het al eerder aan in een post in het Halloweentopic rond Walibi Belgium, dat ik voelde dat Halloween in Walibi Belgium in een negatieve spiraal terecht gekomen leek te zijn en over zijn hoogtepunt heen is. Maar voor ik een definitief oordeel zou vellen, moest ik eerst polshoogte gaan nemen in Walibi. De tijd dat ik nocturnes bezocht is ook gepasseerd. Mijn favoriete moment om het park tijdens Halloween te bezoeken is het laatste weekend. Geen overrompeling van bezoekers, geen gekuier op de paden van het park, geen polonaise in de spookhuizen en een relaxte sfeer. Gratis tip van de firma, zonder dank! Enfin, hoe is #HLW17 in Walibi Belgium mij bevallen? Kan het topeditie 2012 evenaren? Of komt het nog niet eens tot aan diens enkels? Een verslagje van een dagje Walibi Belgium!



De laatste dag Walibi in zijn oude vorm!

Dat er volgend jaar en de jaren nadien het één en het ander gaat veranderen in Walibi Belgium is oud nieuws. Vandaag was het dan ook de laatste keer dat we Walibi Belgium zouden zien in zijn oude gedaante, vooraleer het langzaam maar zeker een nieuwe gedaante aangemeten zou krijgen. En ja, dat is best wel bijzonder. Rondom Aqualibi lijkt het één grote bouwput, en ook in het Caraïbische gebied is er nu eigenlijk alleen één grote werf te vinden. Het moet sinds de komst van Six Flags in 2001 en de 'flagging' die het met zich meebracht geleden zijn dat er nog zo een grote bouwwerven te vinden zijn geweest in Walibi Belgium. Een mens zou er zowaar nostalgisch van worden en meteen de spectaculaire TV-spots van weleer voorbij zien komen flitsen.



Soit, de laatste dag van het seizoen en dat valt altijd wel een beetje te merken. Voorbeeld daarvan is de horeca in het park, waar vaak dingen niet meer te verkrijgen zijn. Maar aangezien wij flink onze sandwichkes hadden meegebracht, hadden we daar geen last van. Nog steeds gemotiveerd personeel dat Nederlands sprak en een proper pretpark mét heel wat extra's dankzij de donkerste periode van het jaar. Wij waren er klaar voor!



Enjoy the Day, Fear the Night

Walibi Belgium en scarezones...ik heb dat altijd een moeilijk geval gevonden. En dat is de schuld van hun Nederlandse zusje in Biddinghuizen. Daar waar onze vrienden uit het noorden altijd de meest geschifte themagebieden weet neer te zetten, hinken wij als Belgische zuster altijd een beetje achter. Neem nu dit jaar Metamorphobia bijvoorbeeld. Op papier of in het persbericht klonkt het in elk geval schitterend, in werkelijkheid was dit toch wel een klein beetje een teleurstelling. De pilaren met zeer veel rook en de vlammenwerpers waren een spectaculaire meerwaarde, maar daar bleef het dan ook bij. Af en toe liep er wel eens een acteurs of drie voorbij maar...dat was het dan. Een gemiste kans, want mits wat straatentertainment en meer acteurs had dit er al heel wat anders uitgezien.



De algemene sfeer in het park is er dan wel op vooruit gegaan. Walibi Belgium liet 300 acteurs los op het park en de spookhuizen, en dat zullen we geweten hebben. Naar mijn gevoel heeft het park qua acteurs het onderste uit de kan gehaald. Enorm professioneel, gedurfd interactief met bezoekers en véél meer dan gewoon wat straatversiering die wat door de paden van het park lopen te dolen. Heerlijk om te zien hoe sommige bezoekers meters lang achterna gezeten worden, hoe sommige mensen uitgekafferd en zelfs vernederd worden. Acteurs kunnen een Halloweenevent dragen en zijn in mijn ogen ook vaak een beslissende factor in het slagen van de Halloweenervaring. Maar dat doen ze in Walibi Belgium met verve.



Oh ja, de Blood Bar hebben we ook nog. Ik was het bijna vergeten. En dat is ook geen wonder. Flashback naar de eerste jaren van de Zombie Bar. Misschien was de Zombie Bar toen wel één van de meest sfeervolle plekken in het park. Een bar waar acteurs de scepter zwaaiden en bezoekers uitdaagden tot een ad-fundum, dansen in een kooi, je laten zingen of je gewoon pesten. Het moet dan ook geen verrassing zijn dat we daar toen vaak meer dan anderhalf uur bleven plakken omwille van de fantastische sfeer. Maar daar blijft helaas niets meer van over. De Blood Bar ziet er misschien iets beter uit dan toen, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Een doodse sfeer en enkele bezoekers die zelfs lagen te slapen in de loungezetels, dat zegt genoeg. We gingen naar de Blood Bar omdat we daar om 16u00 moesten zijn en omdat we dorst hadden. En da's dan misschien de positieve noot: onze dorst was wel gelest.



Haunted houses enzo...

Ik en spookhuizen...het blijft een moeilijke relatie. Ik ben zo iemand die enorm snel schrikt en dat ook duidelijk maakt door te roepen met de nodige hand -en armgebaren. Ter verduidelijking van dat snelle schrikken: ik ben in Lumberjack geschrokken van...een boomstam. Zegt genoeg, denk ik dan. Dus ten eerste zorg dat vaak voor de nodige hilariteit bij mensen die in mijn gezelschap vertoeven, maar ook een gemakkelijke prooi voor acteurs. En dat heb ik afgelopen zondag dan ook aan de lijve mogen ondervinden. Bang om eerst te lopen in een spookhuis heb ik ook niet, en dat in combinatie met mijn schrikkerige gedrag en Kristof is in elk spookhuis bijna letterlijk geterroriseerd geweest. En toch, misschien is dat ook de ideale manier om zo'n spookhuis te beleven?



Dat het niet al te druk was in het park heeft tijdens Halloween één groot voordeel en dat is dat je niet op elkaar geplakt door de huizen moet lopen. Want niets doet meer afbreuk aan de beleving dan een treuzelende wandeling door het desbetreffende spookhuis. Wij waren met vier en zijn met hetzelfde aantal door elk spookhuis in het park gelopen. En dat draagt écht massaal bij aan de totaalbeleving. In de positieve zin, weliswaar.



Golden oldie: Villa 13. Deze draait nu al sinds 2013 mee in het park en lijkt hetzelfde lot te ondergaan als 'Paleis van 1001 Nachtmerries', dat men gebruikt heeft tot er niets meer uit te halen viel. Het concept achter Villa 13 is echter geweldig en blijft origineel: een spookhuis in een echt huis. Echte kamers, door gelijkvloers, kelder, bovenverdieping tot zelfs het toilet. Maar de laatste keer dat ik Villa 13 bezocht had, had ik meteen het gevoel dat ik het intussen wel gezien had. Tot dit jaar, want Villa 13 kon mij plots opnieuw bekoren. Mede dankzij de persoonlijke clash met de acteurs, daar we enkel met vier man door het huis liepen. Het is in elk geval vrij ongemakkelijk om helemaal alleen door een acteur in de kamer met de twee 'zotten' geduwd te worden en mij daar vijf minuten te laten staan. Bizarre ervaring, maar Villa 13 wist mij opnieuw te verrassen. Mag hij nog een paar jaar blijven staan? Dat niet, maar ik ben blij hem toch nog eens gedaan te hebben.



Nog zo'n aangename verrassing dit jaar was Quarantine. Outdoorspookhuizen of belevingen binnen een bepaald concept blijft een riskant geval. Kijk maar naar Tornalloween en Twilight Zone, die overdag niet veel soeps waren, maar enkel 's avonds tot hun recht kwamen. Maar Walibi Belgium bewijst dat je met outdoorervaringen wel iets subliem kan doen. Quarantine is sfeer van begin tot einde. Het concept van een veilige zone in een met door virus besmette zombies stad is volgens mij vrij bekend. Maar Walibi Belgium zet op een kleine ruimte écht een steengoede ervaring kan bieden. Realistische settings, topacteurs, vele schrikmomenten...meer moet dat niet zijn. Jammer dat Quarantine zo kort was, want ik wil zeker meer van dat.



In 2015 kwam het park op de proppen met Lumberjack. Waren mijn verwachtingen toen iets te hoog? Geen idee, maar Lumberjack kon mij dat jaar niet bekoren. Vraag mij ook niet waarom, want ik weet echt niet waarom het mij niet kon boeien. Buiten stappen met een 'meh' gevoel is nooit positief, toch? Dit jaar wist Lumberjack mij echter wel te bekoren. En hoe. Lumberjack is zo'n spookhuis waar toen geen einde aan kwam, maar dat mij toen eerder stoorde. Dit jaar voelde die lengte van Lumberjack eerder als positief aan. Een indoorspookhuis waar je een outdoor gevoel van krijgt op een geslaagde manier en op een bepaald moment werkelijk een invasie van acteurs. En met vier personen opgesloten worden in die blokhut en dan aangevallen worden door twee mannen met kettingzagen is toch wel een aparte ervaring die veel te lang leek te duren.



Nog zo'n klassieker in Walibi Belgium is Project InvaZion. Begonnen als Project Z, waar je in je eentje door een militaire bootcamp gestuurd werd. Mijn eerste keer Project Z is mij altijd bijgebleven. Door die drillinstructors afgejaagd worden, kruipen door een veel te nauwe tunnel en die ellendige gang waar ze je soms 10 minuten durfden laten rondjes draaien. Waar is de tijd. Aliens gebruiken als thema voor Halloween deed het niet voor mij en doet het nog steeds niet. Ik vond het dan ook weer zo'n vreemde keuze van Walibi Belgium om een militair thema te laten vermengen met een buitenaards thema. Project InvaZion is misschien niet het meest verbluffende spookhuis in het park, maar wel het meest kitcherige en zeker ook niet het slechtste. Het is geen ramp als je hem overslaat, maar toch ook wel mooi meegenomen als je hem toch doet. En hij is gratis, dus da's toch ook mooi meegenomen?



Wordt in ieder geval vervolgd. Want voor mij was niet alleen Bloc H de nieuwe ervaring, maar ook Mine Blast stond nog niet op mijn palmares. Een uitgebreid verslag daarvan lees je morgen!

Vorig jaar pakte Walibi Belgium groots uit met hun nieuwste spookhuis. Het grootste spookhuis ooit gebouwd in Walibi Belgium, zoals ze zelf beweerden. Maar Mine Blast bleek niet het succes te zijn waar het park waarschijnlijk op zat te hopen. Er verschenen veel reacties die het spookhuis saai vonden en op den duur zelfs vervelend. Ik heb Mine Blast vorig jaar niet gedaan, maar was uiteraard erg benieuwd naar de ervaring zelf. En in mijn ogen heeft het park met Mine Blast een waardige opvolger gevonden van spookhuis Insomnia. Meer zelfs, ik durf te zeggen dat Mine Blast het beste is wat Walibi Belgium ooit heeft neergezet tijdens Halloween. Al vanaf het begin smijt men je in de sfeer, door geen personeelslid aan de inkom te zetten, maar een acteur (met het lelijkste gebit ooit), die je redelijk bruut naar de inkom wijst. En dan kom je terecht in een wirwar van gangen of mijnstelsels waar overal wel ergens een - overigens weer steengoede - acteur verstopt zit. Het spookhuis is lang, ingewikkeld en heeft één van de meest bizarre maar briljantste finales ooit. Ik ben een grote fan!



Tot slot heeft Walibi Belgium de gewoonte om elk jaar een groot nieuw haunted house neer te poten in het park. Dit jaar koos men voor een gevangenisthema met Bloc H, een gevangenis waar het één en het ander fout loopt. Op zich leek mij dat nog een origineel thema, maar de eerste reacties op Bloc H waren niet meteen overweldigend. Bloc H dus. En ik liep er niet warm voor. Het begint nochtans goed, maar de tweede helft van Bloc H is mij echter volledig ontgaan. Of toch. Noem het gerust het Walibi-effect in spookhuizen waar men in Waver grote fan van is. Kooien, kooien en nog eens kooien. Sinds de komst van Zoo Terror zo dol op is. Vanaf het moment dat je het woord cel hoort, weet je dus meteen hoe laat het is als je in Walibi Belgium bent. Een ellenlange scène met kooien waar je soms net iets te lang door moet lopen en je af en toe opgesloten zal worden door een acteur. Ten tijde van Zoo Terror gaf dat effectief een wow-effect en in Project Z al zeker, maar ondertussen heb ik dat kooien/cellen-opsluitgedoe wel gezien. Daarnaast had je véél te véél rook in deze scène in combinatie met te weinig acteurs. Toen we buiten kwamen liet mijn gezelschap ook weten dat ze het op het einde ondertussen ook wel gezien hadden en blij waren door de uitgang te lopen. Mag Bloc H volgend jaar terugkeren? Jawel, hoor, maar dan in de hoop dat het park een beetje gesleuteld heeft aan het concept en het verrassender weet te houden.



En dan nu de conclusie?



Ik zei het al eerder; een betere editie dan 2012 gaan we volgens mij nooit meer krijgen. Toch blijft het park elk jaar opnieuw inspanningen doen om hun evenement zo origineel en zo geslaagd mogelijk te houden. En dit jaar werpt dat behoorlijk zijn vruchten af. Walibi Belgium blijft bewijzen dat het binnen België de koning van Halloween zijn, en dat is dit jaar niet anders. Al denk ik wel dat, afgaand op de vele reacties, ze stilaan de hete adem van Bobbejaanland in hun nek gaan beginnen voelen. Volgend seizoen inzetten op de scare-zones, Mine Blast behouden en Bloc H een beetje aanpakken en dat komt helemaal in orde! In ieder geval, Halloween 2017 komt dicht in de buurt van seizoen 2012. En dat wil écht wel wat zeggen!



Zo, mijn TR van Halloween in Walibi Belgium zit er op en bij deze is ook mijn allerlaatste tripreport een feit. Ik hoop dat iedereen deze met even veel plezier leest als met het plezier waarmee ik het geschreven heb.

Groetjes,
Kristof

Bedankt voor het TR. :) Het was zeker aangenaam om te lezen..

Leuk dat jullie de 'Lumberjack ervaring' hebben gehad die het huis verdient. Bij ons (nocturne) was het het slechtste dat we die dag gedaan hebben, terwijl we vorig jaar (en het jaar daarvoor) deze het allerbeste vonden. In de blokhut stonden beide deuren bij ons gewoon open en moesten we meteen doorlopen. Project InvaZion was bij ons groepje de favoriet van de dag.

De finale van Mine Blast moet ik misschien nog eens even proberen op te zoeken op Youtube, want ik herinner me er niets van. Ik heb hem vorig jaar niet gedaan maar dit jaar leek hij me wat kort.

Bloc H vond ik nog wel redelijk goed, maar het laatste deel met de kooien had inderdaad veel te veel rook en er gebeurde ook niet al te veel. Het hielp ook niet dat we daar een opstopping hebben gehad waarbij we toch zeker 5 minuten in die rook moesten staan wachten voordat de groep voor ons verder kon/mocht, met als gevolg dat we met een 20-tal polonaise-gewijs richting uitgang wandelden. Asylum vond ik toch een betere belevenis, maar er valt zeker wat van te maken als ze hier en daar wat sleutelen aan het concept.