[TR] Liseberg 03-04/08/2016

Voor wie heimwee heeft naar de Planckendael-boot: je kan ook per boot naar het grootste pretpark van Scandinavië. Vorig jaar maakte ik in een TR nog reclame voor de (vracht)ferry Gent – Göteborg – Brevik, nu namen we de iets conventionelere nachtboot vanuit Kiel (voor de duidelijkheid: niet de paarse wijk in Antwerpen-Zuid).

Kort voor elven skipten we de best lange wachtrijen aan de kassa’s van de zuidingang (nabij de parking) en meldden ons aan bij de gastenservice. Op vertoon van Efte-abo en ID kregen we – zoals eerder per mail bevestigd door beide parken - zowel parktoegang als all-ride voor één dag. Bovendien konden we met onze geprivilegieerde polsband ook gratis gebruik maken van het spookhuis. Daarenboven kreeg ik ook nog eens gratis complimenten voor mijn steenkolen-Noors. Zelden werd ik hartelijker välkommen! geheten.

Ook in 2014 hielden we een tweedaagse in Liseberg, daarom hieronder iets meer focus op de nieuwigheden. Een niet onbelangrijke verandering is het veel groter afgebeeld parkplan, weliswaar nog steeds zonder nummering van de attracties.

Uit ervaring wist ik dat de decoratie-loze FlumeRide een enorme publiekstrekker is. Die deden we dus meteen, gevolgd door een roltrap naar de belangrijkste nieuwigheid: de Aerospin. Nauwelijks volk hier, dus deed ik ‘em met m’n oudste zoon meteen twee keer. Geen van ons slaagde in meer dan een halve spin, toch een ontgoocheling na het succes in Holiday Park. Ideaal voor het gezin is dat de jongste zich ondertussen kon vermaken in de vlakbij gelegen nieuwe speeltuin Barnens Paradis.

https://s4.postimg.org/b5mb41pjh/WP_20160804_018.jpg

Mission not accomplished

https://s4.postimg.org/pin8sygdp/WP_20160804_019.jpg

Ook de daaropvolgende dag probeerden we nog twee keer tevergeefs te spinnen. In deze digitale Hall of Fame (te zien aan de attractie-uitgang) was er geen plaats voor ons.

M’n oudste zoon wist me te vertellen dat zowel de Aerospin als de AtmosFear elk voor een groot deel uit een gerecycleerde attractie bestaan. Groen en efficiëntie kunnen dus toch samengaan, al hoop ik dat ze de valtoren ooit eens laten draaien. Een van de allerbelangrijkste troeven van Liseberg is immers het uitzicht over het park en de rest van deze havenstad. Voor het uitzicht kan je ook terecht in het op één na grootste Europese pretpark-reuzenrad Lisebergshjulet. De eerste dag werd het 360° panorama sterk belemmerd door de regen.

https://s4.postimg.org/qa52s4jjh/WP_20160804_008.jpg

Nabij het reuzenrad nog een Hall of Fame, met o.a. Zwedens bekendste onderbroekenfabrikant.

Een eerste hoogtepunt was toch wel de Lisebergbanan. Ik vrees een Looping Star scenario, wanneer onderhoud meer gaat kosten dan afbraak en nieuwbouw. Maar geldt dat ondertussen ook niet voor de Toren van Pisa en de Eiffeltoren? En ja, deze Schwarzkopf, die nog meer dan z’n grote groene broer gebruik maakt van de topografie, is ook een monument. Minpuntje hier: de jobstudent-operator, die het druk had met Pokémons vangen. Ik kon hem daardoor niet vragen of m’n twee zonen naast elkaar mochten zitten.

Uppswinget moet één van de weinige attracties zijn waar ik handen en voeten niet voltijds los durf te houden. We deden ‘em één maal voorwaarts en één maal achterwaarts. Telkens een andere, aanvullende maar evenwaardige beleving (wat m.i. niet opgaat voor b.v. Talocan).

https://s4.postimg.org/9w0uwru7x/WP_20160804_004.jpg

Vind ik eng.

De meeste attracties buiten de kinderzone Kaninlandet hebben weinig of geen decoratie. Dat wordt ruimschoot gecompenseerd door de al vermelde topografie en de gezellige kermissfeer. Maar de kale rapid Kållerado – toegegeven: van deze omvang zeker een zeldzaamheid in een stadspark – zou langsheen het parcours toch wel wat attributen kunnen gebruiken die de sfeer van de Grand Canyon oproepen.

En de woodie Balder zou misschien gebaat zijn met meer decoratie in de wachtrij. Bijna een uur saai aanschuiven zonder enige verwijzing naar de god van licht en vrolijkheid, werd wel beloond. Een prachtige pleister op ons houten Colossos-been van twee dagen voorheen, ook als is Balder recent onttroond als ‘s lands beste houten gevaarte.

Tweede hoogtepunt – voor onze jongste althans – werd beleefd op de polyp JukeBox. Ik veronderstel dat hij met de enthousiaste kreet “M’n poep* in de lucht!” naar airtime verwees. (* = Vlaamse betekenis, NL’ers!). Van de thematisch aangepaste waltzer Virvervinden was hij iets minder onder de indruk.

https://s4.postimg.org/qruc7d5u5/WP_20160803_003.jpg
Poep in de lucht!

Het was op deze grijze woensdag even druk als tijdens die zonnige, snikhete zaterdag destijds eind juli 2014. Net als toen verlieten we ook nu in de namiddag tijdelijk het park. Met een bestempelde pols reed ik naar ons hostel in de buurt, en wie m’n avontuur uit Gardaland nog herinnert … → Maak zelf een zin met de woorden ‘garage’, ‘smal’ en ‘krassen’. Ach, het kon erger: (Noors artikel over inbraak in buitenlandse wagens op de buitenparking: https://www.nrk.no/hordaland/_-bilen...vilt-1.8230568). "U bent gewaarschuwd!"

Helaas bleef de regen nog lang aanhouden en zelfs toenemen. Hierdoor deed onze jongste die avond enkel Kaninlandsbanan, de Skepp o’skoj en Farfars Bil. In de twee laatsgenoemde gevallen werden zijn stuurkunsten beloond met een GRATIS plastic rijbewijs met foto. Hallo Plopsa, Merlin, PR! Wij begonnen onze avond met de thematisch miscaste halve disk’o Hanghai.

https://s3.postimg.org/nobwvy9nn/WP_20160803_008.jpg

Hoog maar niet droog op de ‘Kaninlandsbanan’

https://s3.postimg.org/wfh6ptupv/WP_20160803_005.jpg

‘Schip ahoi’ in ’t Zweeds

Ongeveer 800 woorden so far, waar blijft het heilige vijfletterwoord? Bedoel je misschien Helix? Die deden we een eerste keer in de vooravond front, dankzij de regen al na 30 min. aanschuiven. Echt genieten is het niet in de regen. Later, tussen 22:00 en 22:20 deden we’m droog nog drie keer, waarvan nog één keer front en een keer back. Makkelijk zat om tien punten op te sommen waarop Taron beter scoort. Pluspunten van de groene Mack: topografie, uitzicht, verwevenheid (met drie andere attracties), soepelheid en gratis WIFI (in de afzichtelijke wacht-bunker). Met stijl gedegradeerd naar een tweede plaats in Europa.

Nog meer regen op ons bisnummer Lisebergbanan. Om redenen van ontvolking werd er een treintje uit dienst gehaald, helaas net voor wij het station terug inreden. Zeiknat resultaat zonder compensatie … in Europa’s meest klantvriendelijke park kregen we ooit voor een korte storing op één van de Winja’s een fast-ticket.

Anno 2014 hadden we geen tijd of zin in het spiegellabyrint Kristallsalongen. Nu bleek dit een prima schuiloord tegen de regen, gevolgd door krasvrije Radiobilarna en het Spökhotellet Gasten. Het parcours is lang, nooit saai maar niet zo eng. Het hielp ook dat een kwartet sympathieke moslimbroeders niet voorop durfden te lopen in het verplicht polonaise-treintje. Ik werd als locomotief door de acteurs van dienst meer gespaard dan het angsthazen achter me. Sinds een maze in BJL najaar 2013 was dit de eerste keer dat m’n oudste onder lichte dwang nog eens mee ging. Bij deze, Florian: sorry voor het trauma van Walibi 2012 (nog geen tien jaar oud en verplicht mee in twee mazes: die met mondmaskers nabij CoT en die met weerwolven-met-kettingzaag nabij de botsauto’s).

https://s3.postimg.org/5jpljmdnn/WP_20160804_021.jpg

Zo hielden de talrijke oudjes het droog.

Een eerste poging tot droogzwieren ondernamen we op de SpinRock, die we twee jaar gelden links lieten. Je vindt immers dezelfde soort attractie op onze jaarlijkse dorpskermis. Onder opnieuw lichte regen deden we de Balder nog twee keer zonder wachtrij en de (bijna-)nieuwigheid Mechanica. Wilder en soepeler (qua harnas) dan het exemplaar in Skyline Park, maar een fan zal ik nooit worden, evenmin van topspins.

Om 21:30 was de Kanonen gesloten wegens storing. Knap dat ze deze compacte Intamin-launcher in een bijna verlaten park, zo kort voor sluitingstijd terug aan de praat kregen. Zo hadden we ondanks het weer en de drukte in de namiddag en de vooravond, alle toppers minstens één keer bereden.

https://s4.postimg.org/d4wd1pz8t/WP_20160804_017.jpg

Creatief met ruimte-beperking. Iets meer variatie hier dan bij de (langere?) Rita en Desert Race.

De tweede – overbodige doch gevulde en amusante - dag zou ik enkel met Florian in het park doorbrengen. Met een online ticket konden we vooraf 3 attracties aanduiden voor een fast-ticket. Nieuw was dat dit nu met een tijdslot van 60 minuten is. We kozen voor Helix, Balder en Aerospin. De enige attracties die ons lijstje van de vorige dag aanvulden, waren de familycoaster Rabalder en de rondvaart Kaninresan, tenzij ik ook de Burger King nabij de Helix mag meetellen. Het was die dag droger en – toch merkwaardig voor een weersafhankelijk stadspark – minder druk dan de voorgaande dag. We turfden nog vier extra streepjes achter de Helix (wederom twee front), geen idee hoe vaak we de andere attracties deden. De kinderattracties nabij de zuidingang zoals het Sagoslottet aka ‘Droomvlucht van den Aldi’ waren helaas gesloten toen we het park verlieten.

https://s4.postimg.org/wh1z0rxnh/WP_20160804_013.jpg

V.l.n.r.: Helix, Uppswinget, Lisebergbanan** en AtmosFear. (** = klemtoon op de voorlaatste lettergreep, heeft niks met exotisch fruit te maken). Hopelijk volgend jaar terug (1 dag en gratis) maar dan met het o.v. en in combinatie met Gröna Lund en Kolmården.